Bokt.nl

Ja, dat ze weer opgestaan was en los over de weg liep, ahum dat is mijn da schuld, hij vertelde dat dit met een ander middel ooit wel eens gebeurt was. Het ingeslapen paard stond de dag erna weer rechtop in de wei. Verder heb ik vooral haar knuffels gevoeld, ik heb zowiezo de hele tijd het gevoel van haar neus tegen mijn hoofd, dat is het laatste wat ze gisteren gedaan heeft, mij een kus gegeven met haar lippen tegen mijn voorhoofd.

**Geplaatst**: 07-10-08 08:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 08:54

mooi San..... ik zit nu weer met tranen...

**Geplaatst**: 07-10-08 17:03

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 17:03

voor Sonjim en iedereen die er verder 1 kan gebruiken.

**Geplaatst**: 07-10-08 17:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 17:22

Hebben jullie dat ook dat je vlak erna er eigenlijk heel veel rust in vond. Alleen op stal, is het zo leeg, zonder mijn grote kanjer.

**Geplaatst**: 07-10-08 17:25

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 17:25

Op dit moment kan ik helemaal niet omgaan met de dood van Syts, ik mis het overal, met alles wat ik doe en steeds meer...
Ik vind het ontzettend moeilijk om naar stal toe te gaan, omdat ik dan ergens heen ga waar Syts hoorde...
Vorige week moest ik naar de 'andere' kant, de kant waar Syts stond... Ik kon niet eens naar zn box kijken, dat deed me teveel pijn, dan zou ik instorten voor mn idee... Ik heb de spullen gepakt die ik nodig had en heb de deur achter me dicht gegooid, nog net niet naar buiten rennend...

Nee, het gaat niet zo lekker op het moment Huilen

**Geplaatst**: 07-10-08 17:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 17:27

Sonjim, heel erg veel sterkte. Wat je vertelt, klinkt als een waardig en lief afscheid, mijn eerste gedachte was dus ook 'until we meet again', maar dan is we natuurlijk you Lachen

.

**Geplaatst**: 07-10-08 17:34

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 17:34

Dat was het ook, voor mijn gevoel heeft ze mij gisteren heel duidelijk verteld dat het een goed besluit was en dat ze in de buurt blijft is voor mij een gegeven.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:04

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:04

Wat een mooi afscheid zeg..

Ik heb nooit een tevreden of goed gevoel gehad.. nog steeds niet.
Ben nog steeds van mening dat het nog niet zijn tijd was (qua leeftijd) maar ivm zijn kwalen sta ik wel achter mijn beslissing. maar vrede kan ik er niet mee krijgen (kan het nog steeds niet loslaten)

**Geplaatst**: 07-10-08 22:06

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:06

nienke1208 schreef:
Op dit moment kan ik helemaal niet omgaan met de dood van Syts, ik mis het overal, met alles wat ik doe en steeds meer...
Ik vind het ontzettend moeilijk om naar stal toe te gaan, omdat ik dan ergens heen ga waar Syts hoorde...
Vorige week moest ik naar de 'andere' kant, de kant waar Syts stond... Ik kon niet eens naar zn box kijken, dat deed me teveel pijn, dan zou ik instorten voor mn idee... Ik heb de spullen gepakt die ik nodig had en heb de deur achter me dicht gegooid, nog net niet naar buiten rennend...

Nee, het gaat niet zo lekker op het moment

**Geplaatst**: 07-10-08 22:07

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:07

Ik ook niet, maar mijn geval is natuurlijk ook hel anders, ik heb die keuze niet gemaakt...

**Geplaatst**: 07-10-08 22:08

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:08

Voor jou is die keuze helaas gemaakt... vind het nog steeds poedersuiker voor je!

**Geplaatst**: 07-10-08 22:11

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:11

Het is voor mij bijna beangstigend rustgevend, dit gevoel, maar het is echt goed zo. Ik ben alleen bang dat de echte klap nog gaat komen, binnenkort als ik echt besef dat ze weg is. Haar staart ligt op het dashboard van mijn auto, en mijn auto ruikt naar Sonja hierdoor.

Haar vriendje heeft zo'n verdriet om haar dat ik toen ik in de wei zat, gevraagd heb of ze even wat extra aandacht aan hem wilt besteden, dan ben ik er morgen weer. En geloof het of niet maar de warme aanwezigheid ontbreekt nu en dat mis ik meteen. Maar voor Jimmy is het even nodig. Ik hoop dat ze altijd bij me in de buurt blijft, maar wel ook zelf kan genieten op de groene weides.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:14

Wat mooi Sandra...

Aan Ollie heb ik helemaal nix gemerkt dat Ot weg was Boos!

**Geplaatst**: 07-10-08 22:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:16

Jimmy staat aan de draad en hinnekt heel hard om haar, ik moet hem in de gaten houden, want hij is wat te dik, maar ik heb het gevoel dat hij afvalt.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:24

dat kan goed hoor

**Geplaatst**: 07-10-08 22:30

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:30

Snackie schreef:
Wat een mooi afscheid zeg..

Ik heb nooit een tevreden of goed gevoel gehad.. nog steeds niet.
Ben nog steeds van mening dat het nog niet zijn tijd was (qua leeftijd) maar ivm zijn kwalen sta ik wel achter mijn beslissing. maar vrede kan ik er niet mee krijgen (kan het nog steeds niet loslaten)

Zo ervaar ik het ook. Ik sta achter mijn keuzes en ik besef wel dat het voor Bert het beste is, dat het zo is gelopen. En misschien ook voor mij, ik was zo op van de hoop en teleurstellingen. Als de operatie was gelukt, kwam er daarna ook nog een spannende tijd. Als ook hierbij complicaties waren gekomen, dan weet ik niet of ik het had volgehouden en denk ik dat ik me altijd schuldig zou voelen naar Bert. Hij had al zoveel doorstaan.
Maar vrede heb ik er niet mee, 10 jaar te vroeg en ook nog door iets vaags.

Sonjim; Tom (Bert's maatje) is heel lang onrustig geweest sinds Bert weg was. Bert was ook nog eens "de baas" en ze stonden 24/7 samen. Er waren wel andere paarden in de buurt, maar hij bleef geregeld roepen en rondrennen, hij is toen ook wat dunner geworden. Het werd vanzelf minder.
Hij heeft nu een nieuw maatje, maar dat klikt nog niet zo. Tom is nu de baas en het lijkt of hij hier niet goed raad mee weet, hij is vaak erg chaggie. Maar dit is gewoon wennen aan de nieuwe situatie, "missen" zal het denk ik niet meer zijn. Werkt voor dieren toch anders.

Ach gut

voor iedereen!!!

**Geplaatst**: 07-10-08 22:33

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:33

Wat ik wel lief vind is dat Wieneke en Billy (de andere twee shetten) de hele tijd mij en Jimmy op zoeken om te kroelen, alsof ze ons willen troosten. Bij Jimmy stort ik ook in, wij voelen hetzelfde dat smeed een band. De andere twee heb ik pas sinds juli en ze hebben maar een paar weken samen met Sonja gestaan, dus die lijken haar minder te missen, maar voelen ons wel heel goed aan. Het is wel leuk om door een veulen van bijna 5 maanden getroost te worden, en zijn moeder, was water op mijn rug aan het laten druppen toen ik ging voeren. Leuk baasje pesten, mond vol water en dat eruit laten lopen boven de rug van het baasje. Het scheelt dat ze zo een glimlach op je gezicht toveren. Sonja was ook altijd zo'n clown, en het is mooi om te merken dat de andere dat ook kunnen.

Ik ben wel heel blij dat, ik er nog 3 heb staan en niet alleen Jimmy, want dan was het echt een hel voor hem geweest.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:37

Sonjim , loslaten , ook je paardje gaat verder en moet overgaan........dat je op stal een lege plek voelt dat is voor jou zeer pijnlijk, toch in de overtuiging dat je een goede beslissing hebt gemaakt, moet je haar echt loslaten,de troost zit hem in het gemeenschappelijke wat jullie hebben gehad. Zij gaat ook haar weegs , en op een moment dat zij in aanwezigheid jouw zal groeten, zul jij direkt herkennen. De rust die je voelt is oke , want haar lijden is voorbij.en dat is de goede beslissing waar zij jou voor bedankt....... excuses voor mijn klare taal ,en het is niet om je verdriet zwaarder te maken , jouw paardje geeft signalen aan jou , en jij gaat verder......

**Geplaatst**: 07-10-08 22:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:40

mooi gezegd ceesje.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:42

Mooi gezegd Ceesje, die lege plek is heel confronterend, zoals ik het tijdens het eten tegen mijn vriend al zei, mijn paarden beginnen ineens pas een dikke halve meter lager, Zij stond altijd op ooghoogte en altijd in je beeld. Ze staat nog steeds op mijn netvlies en ik heb vandaag genoten van haar aanwezigheid, zoals ik dat ervaar alsthans, nu is ze er niet, misschien is ze op de wei, misschien is ze onderweg naar de eeuwige weides, het enige wat ik zeker weet , we will meet again. Ze heeft een plekje in mijn hart wat altijd van haar zal blijven.

**Geplaatst**: 07-10-08 22:43

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 07-10-08 22:43

Vandaag heb ik de merrie waar Lajout altijd zeer close mee was ( lees dikste vriendin) bij een andere dominante merrie gezet.
Zij is zo ongelukkig en in haar basis is het een klef bets, ze matchte zogoed met die merrie , wel met enige gereserveerdheid , maar deze merrie heeft ook een stille dominante kracht , en daar voelt lajout haar maatje zich goed bij.En niet omdat ik zo slim was....ingeving van Lajoutie of ik even wil kijken naar haar vriendin........