Kasmir schreef:Ik weet momenteel echt even niet waar ik het zoeken moet, voel me zo ellendig.
De dierenarts in Utrecht gokt dat ze een krampkoliek heeft gekregen vanwege het hoge fructaangehalte in het gras gisteren (koude, natte nacht daarna zon) er is namelijk verder niets veranderd. Tijdens die krampkoliek moet er een stuk darm zijn verdraait en daarna gaat het erg snel bergafwaarts. Stomme domme pech dus eigenlijk.
Ik ga de DA nog wel bellen om te vertellen dat mijn paard die zich 'een beetje aanstelde qua pijn' is overleden. Hij mag in mijn ogen best weten dat hij ernaast zat, een verkeerde diagnose heeft gesteld. Hij ging helemaal uit van de hartslag en haar slijmvliezen.. In de kliniek waren haar ogen bloeddoorlopen, haar tong was blauw en haar slijmvliezen waren nog steeds roze en haar hartslag nog steeds normaal. Het is niet gezegd dat als we haar eerder naar de kliniek hadden gebracht ze het wel had gehaald, maar dan had ze wellicht nog een kans gehad om met een operatie te vechten. Ik moet zo niet teveel nadenken want ik ben er echt kapot van, heb zo mijn best gedaan maar was zo machteloos.
Toen de DA kwam met de bloeduitslagen en ze zei 'het is zeer, zeer slecht' stortte mijn wereld in. Wel echt een super DA in Utrecht, super hoe ze alles helder bleef vertellen terwijl ik de boel bij elkaar jankte x).
Allereerst heel veel sterkte, ik weet zo goed wat je door hebt gemaakt en dit verdriet kan niemand anders zo voelen als jij. Mijn vent is volgende maand een jaar weg en er is nog geen dag geweest dat ik hem niet heb gemist.
Toch komt jouw verhaal me wel een beetje bekent voor. Mijn paard was ook koliekerig, 6 dagen lang gevochten. Dan wel koliek, dierenarts gebeld, snel gekomen en dan was er niks aan de hand. Ja paard was niet lekker, maar dat kon wel 100 oorzaken hebben.
Uiteindelijk toch ingeladen en naar Utrecht gegaan. Daar hebben ze hem onderzocht, medicijnen gegeven, echo gemaakt, daar konden ze niks op zien omdat er een vochtophoping in z'n buik zat. Opgevoeld en toen kwamen er zwarte stukjes uit. Maar hij had stalmatten in z'n box, hij zou toch niet van die matten hebben gegeten? Reageerde nauwelijks op de pijnstilling. Uiteindelijk toch besloten tot opereren en toen bleek dat z'n blindedarm zeker al voor 80% was afgestorven, dunne darm werd niet meer doorbloed en z'n dikke darm zat vol bloedingen en zou ook binnen een aantal uur afsterven. Omdat het niet eerlijk was om een paard met zoveel pijn nog wakker te laten worden, heb ik hem niet meer uit de narcose laten komen.
Wat het uiteindelijk geweest is weten ze niet, gewoon pech kreeg ik als antwoord. Maar die pech ontnam me wel me alles, me vriendje, m'n clown, m'n trots, m'n bikkel!!
Koliek is zo divers en zo een oneerlijke strijd als het echt mis is. Mijn paard was een harde voor zichzelf en de rit naar Utrecht had heel fout kunnen aflopen. Maar ook dat had mijn dierenarts niet ingeschat.
Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd!