Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-08-08 21:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 19-08-08 21:20

@ Pluklief en Mloei, gecondoleerd en heel veel sterkte Vriendjes zijn?

@ Snackie, Ach gut

voor jou.
Ik heb die terugvallen ook nogsteeds..
En ik wou dat ik zoveel over hem kon praten, maar dat lukt me nogsteeds niet...

**Geplaatst**: 19-08-08 21:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 19-08-08 21:37

ik kan met momenten over hem praten.. gister was een moment dat het echt te veel werd

**Geplaatst**: 21-08-08 19:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 19:27

pluklief @ [IM] Saartje na alle ellende alsnog overleden
pff het hele verhaal even 'kort' samengevat. Dat valt even zwaar maar anders moet ik telkens opnieuw vertellen wat er is gebeurt.

Ik kan er met andere mensen over praten, niet met iedereen maar met bepaalde mensen. Als ik alleen ben dan wordt het erg ze zit alleen maar in mijn hoofd ik ben blij dat ik op bokt afleiding kan vinden dat scheelt zoveel.
Het is allemaal nog zo onwerkelijk telkens moet ik mezelf echt tegenhouden om niet lekker naar saar te gaan Verdrietig

**Geplaatst**: 21-08-08 19:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 19:56

sterkte met je verlies pluk...

ik heb de laatste tijd ook weer een beetjemoeilijk mee.. ook weer een traan, brok in mijn keel...

de klik is ernog niet zo tussen mij en mijn nieuwe paard.. al is het een onwijs lieve schat... misschien zet ik ook wel teveel druk.. wil ik tegraag...
dus heb besloten lekker gewoon strandritten te maken en een beetje springen enzo.. lekker wandelen en tutten.. zo is mijn band met willem ook begonnen.. pas 1,5 jaar later waren we echt goed op weg qua dressuur...

**Geplaatst**: 21-08-08 19:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 19:58

sterkte Pluk! Ach gut

GK.. dat moet ook groeien. nu idd lol maken. en de rest komt later wel

**Geplaatst**: 21-08-08 20:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 20:22

Ik ben op 07 juni dit jaar mijn (verzorg en bijrijd) paard kwijtgeraakt. Ik kende haar al een aantal jaar (stuk of 5 jaar), en mijn zus kwam er toen dagelijks. In het laatste jaar ben ik haar begonnen te rijden, en begon ik steeds meer in te zien hoe ontzettend gaaf paard ze was. Ze was drachtig, paar maand voor haar bevalling zijn me zus en ik nog samen het bos ingeweest met Hanita om de eerste (en tevens laatste) fotoshoot te maken. Erg blij dat we dit nog gedaan hadden. Maar ook voor de bevalling was de band het sterkst, rijden ging gewoon heerlijk. Lekker zonder zadel met alleen n halster buitenritjes maken, toen ze echt op knappen stond lekker stukjes met dr wandelen.
Toen kwam het moment dat ze uitgeteld was, ze werd maar dikker en dikker en geen veulen. Ze rolde zich wel eens vast in dr stal, dus haar naar buiten (in de paddock) gedaan. Om te voorkomen dat ze zich in de uurtjes dat we er even niet waren, ze zichzelf niet zou vast rollen.
Na nog 'n week, niets. Ze at ook niet meer.
Op een gegeven moment haar naar binnen gezet, en ja hoor, bevalling leek te beginnen. Mijn zus heeft er een bed bij gezet, en is gaan wachten. Bevalling begon, ik was thuis, 's nachts na de bevalling werd ik gebeld dat het slecht ging met hanita, maar wel goed met het veulen. Was een prachtig hengstje geworden.
Goed, me zus gevraagd weer te bellen als er weer iets was. 's ochtends om half 8 werd ik wakkergeroepen door mijn broer met de boodschap dat hanita doodging. Dat ik binnen een kwartier werd opgehaald. Normaal is uit bed komen moeilijk, maar wat er dan door je heen gaat.
Ik kwam op stal aan, en wat je dan ziet. Dan wil je het niet beseffen, maar eigenlijk weet je al genoeg.
Dierenarts erbij, die vanalles probeerde. Maar het paard kreunde van de pijn, ze lag bijna constant languit, af en toe kwam ze nog even op kijken naar ons.
We deden er alles aan, om haar nog even een fijne tijd te laten hebben. Niemand sprak het uit, maar iedereen wist wat er zou gaan gebeuren. Stiekem zat bij iedereen nog die hoop, als ze wat langer rechtop zat, als ze een klein hapje at. Maar je weet dat een paard niet lang kan liggen. Haar ontlasting spoot er gewoon uit, vergiftiging van binnen was dus ook grote kans van.
En het veulentje maar af en toe naar zijn moeder; 'mam sta eens op!'.
Toen hadden we nog de dierenarts die op haar horloge keek en zei dat dit eigenlijk haar vrije dag was (hoe ombeschoft kun je zijn, echt waar Boos!

) die ging dus naar huis. We moesten bellen als we euthenasie wouden plegen, het was echt een schok toen dat werd uitgesproken.

Na overleg bleek dit duidelijk het beste te zijn, ze had zoveel pijn, ondanks de zware verdovingen. En daar kwam de dierenarts, ze legde kort even alles uit. Ze begon met de spuiten. Wij zaten achter het grote paardenlichaam, onze lieve hanita. Ze begon te stuiptrekken, haar ogen, niet te omschrijven.
Me zus heeft 2 vlechtjes in haar haar gelegd, elastiekjes eromheen en we hebben ieders 1 vlechtje.

Zoiets wens je werkelijk waar niemand toe, wat een verschrikking. Maar ook om de keus te maken haar te laten inslapen. En die spanning, die er hangt, iedereen weet hoe het gaat aflopen diep van binnen. Maar toch..

Ik was de laatste die op dr gereden had, ze vond het die keer zo fijn. Lekker zonder zadel in het bos gereden, de motorcrossbaan nog even opgeweest. Ze had constant d'r oortjes naar voren gehad en we hadden samen de grootste lol gehad.
Wat betekend zo'n ritje dan nog veel eigenlijk...

het is alweer n poosje terug, maar elke keer nog als ik aan d'r denk, voel ik het nog wel van binnen.
Gelukkig heeft ze een erg fijne tijd gehad, al die jaren met me zus.. en het laatste jaar met me zus en mij samen.
maar ze was te jong, ook al was ze 19 en had ze 13 veulens gehad. Ze was net 'n paard van 5 als je h aar onder het zadel had.. wou het liefst keihard rennen en springen

Afbeelding

op die laatste dag.. de momentjes waar ze nog even rechtop kwam
http://www.mijnalbum.nl/Foto-XHJ3KBIE.jpg

het veulentje is naar een veulen opvang gegaan in friesland, hier heeft hij in de eerste week een hersenvliesontsteking gehad, waar hij gelukkig redelijk van is opgeknapt.

een paard verliezen, wens je echt niemand toe

**Geplaatst**: 21-08-08 20:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 20:23

ooow, mijn verhaal is wel erg lang.. sorry Geld, geld!

**Geplaatst**: 21-08-08 20:55

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 21-08-08 20:55

Noraly, wat moeilijk je paard zo te verliezen, je ziet de pijn die ze heeft en weet dat er maar een goede keuze is. Heel veel sterkte!!
Ik hoop dat het met haar veulentje goed gaat komen!

**Geplaatst**: 22-08-08 07:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-08-08 07:20

Heel veel sterkte noraly Ach gut

Hoe gaat het intussen met het veulentje?

**Geplaatst**: 22-08-08 09:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-08-08 09:27

erg goed

Kopje nog iets scheef, en heeft een navelbreuk erbij. Maar voor de rest komt het waarschijnlijk goed, tis een echte bengel geworden Lachen

**Geplaatst**: 22-08-08 11:24

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-08-08 11:24

Wat een verhaal _Noraly, vreselijk.
Een paard verliezen wens je inderdaad niemand toe, helaas hebben wij het hier allemaal meegemaakt en het blijft altijd moeilijk en pijnlijk.

Sterkte!

**Geplaatst**: 22-08-08 12:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-08-08 12:02

fijn dat het zo goed gaat met het veulentje!

**Geplaatst**: 22-08-08 19:45

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 22-08-08 19:45

Wat een verhaal zeg, sterkte!

**Geplaatst**: 24-08-08 14:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 14:39

Sjonge, was me het avondje wel gisteren hoor....
Cupido was al de hele dag een beetje anders dan normaal en 's avonds was z'n buik keihard en opgezwollen, ik wist meteen dat het niet goed was dus dierenarts gebeld. Die kwam snel, alles was goed. Hij heeft darmverslappers toegediend, we moesten er 2 uur bij blijven om te kijken hoe het ging. In die 2 uur heeft hij 2x gemest, goed teken dus. Hij was voor de rest opgewekt en vrolijk, vanochtend ook. Heb hem buiten gezet, maar omdat hij aan de takken ging eten heb ik een beetje hooi gegeven. Ben net teruggegaan om te kijken hoe het met hem is en het gaat wel goed, alleen heeft hij pas 1x gemest sinds vanochtend (vannacht niks). Dierenarts gebeld en die is gekomen, alles was goed en hij vond Cupido rustiger dan gisteren. Ik mocht hem rustig weer wat eten geven. Heb hem een beetje bix gegeven en een hooinet (half gevuld, zo is hij er langer mee bezig), want anders gaat hij zand eten en dergelijke, ook niet zo goed dus. Ga vanavond weer terug om hem binnen te halen en nog even met hem te stappen, hij heeft geen 1x geprobeerd te rollen dus wat dat betreft zit het wel goed. Maar het was me het dagje wel, hoop dat het goed blijft gaan. Ik ben er wel onrustig onder, maar ik ben blij dat hij er niet echt onder lijdt en als het goed is moet hij nu weer gaan mesten omdat hij nu weer wat eten gehad heeft. Zo niet, dan bel ik vanavond nog even de dierenarts op.

**Geplaatst**: 24-08-08 14:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 14:54

Dat is schrikken Claudia, beterschap verder voor hem!

**Geplaatst**: 24-08-08 14:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 14:57

Dankjewel. Lachen

**Geplaatst**: 24-08-08 14:58

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 14:58

Idd schrikken, vooral door wat je met Sharon hebt meegemaakt. Ik hoop dat Cupido weer snel de oude is en de zorgen weer weg kunnen zakken!

**Geplaatst**: 24-08-08 15:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 15:00

Grit schreef:
Idd schrikken, vooral door wat je met Sharon hebt meegemaakt. Ik hoop dat Cupido weer snel de oude is en de zorgen weer weg kunnen zakken!

Ja, ik ook.
Ik word er niet echt geruster op zo, gelukkig waren we er snel bij.
Hopen dat het goed blijft gaan.

**Geplaatst**: 24-08-08 15:18

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 15:18

Noraly:ik had nog niet gereageerd op je,maar heel veel sterkte toegewnest en hopelijk gaat het met het veulen helemaal goedkomen.Jee wat een verhaal zeg,dat wil je dus eigenlijk niet meemaken.

Claudia:jee dat was schrikken voor je,snap volkomen dat je bezorgd bent.Ik wnes je dan ook het allerbeste toe en hopelijk blijft het goed gaan met Cupido.

**Geplaatst**: 24-08-08 15:57

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 15:57

Op 6 augustus heb ik afscheid moeten nemen van mijn allerbeste vriendin. Ze kon niet meer. Ze heeft altijd wel kwaaltjes gehad, maar altijd kwam ze er bovenop. Nu werd het haar teveel. Ze heeft altijd snel koliek gehad, maar knapte altijd snel weer op. Nu niet.... Ze heeft de laatste weken zoveel pijn gehad, dat ik niets anders kon doen dan haar laten gaan. Het minst egoïstische.... Ik heb nu nog moeite met die beslissing, maar iedereen om mijn heen zegt dat het echt niet anders kon. Ik heb echt alles geprobeert maar het mocht niet baten. De laatste knuffel was heel emotioneel, maar mijn paardje was op.... Ze gaf het op. Ik ga heel nog heel lang verdriet van hebben. Het voelt hetzelfde als er een naast familielid is overleden. Die pijn gaat ook niet weg.. je leert er hooguit mee leven.....

**Geplaatst**: 24-08-08 16:16

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 16:16

Jij ook heel veel sterkte...
Volgens mij voelt dit erger als eenn familielid Bloos

**Geplaatst**: 24-08-08 16:19

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 16:19

dwertje schreef:
Noraly:ik had nog niet gereageerd op je,maar heel veel sterkte toegewnest en hopelijk gaat het met het veulen helemaal goedkomen.Jee wat een verhaal zeg,dat wil je dus eigenlijk niet meemaken.

Claudia:jee dat was schrikken voor je,snap volkomen dat je bezorgd bent.Ik wnes je dan ook het allerbeste toe en hopelijk blijft het goed gaan met Cupido.

Ja, bedankt. Vanavond nog even met hem stappen en een beetje hooi in zijn stal doen.

@Jojopaardje: Heel veel sterkte, koliek is en blijft een rotziekte. Ach gut

**Geplaatst**: 24-08-08 17:05

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 17:05

Sterkte JJP!
Een paard verliezen. in mijn geval mijn beste vriendje, ik kom er niet overheen.. het is nu bijna een jaar geleden,maar de pijn die ik die dag voelde..voel ik nog steeds.

Met dat Marlon gestorven is.. is er bij mij ook iets gestorven... zo voelt het tenminste..

**Geplaatst**: 24-08-08 17:15

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 17:15

Ja, hier ook Snackie..

En weetje vaak voelt het ook alsof ie er nogsteeds gewoon is, juist doordat ik zoveel aan hem denk.
De zin `In mijn gedachte leef je voort` kan ik nu helemaal begrijpen.

**Geplaatst**: 24-08-08 17:17

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 24-08-08 17:17

Ik ook.. Hij is ook echt bij me..

En nog steeds heb ik die kippenvel momentjes als ik savonds buiten sta.. en ik naar de heldere sterren kijk.

En als het bepaalde weersomstandig heden zijn..met veel wind(maar geen gemene wind) dan krijg ik van die kippenvel momenten.. en het eerste waar ik dan aan denk..is aan Marlon.
Ik sta van die momenten echt met mijn ogen dicht te genieten. Bloos