Dank jullie... Ik kan gewoon niet anders zeggen dat het onwijs mega zwaar is. Als ik van te voren had geweten hoe veel verdriet ik zou hebben, hoeveel ik haar zou missen, nou, dan eerlijk gezegd weet ik niet of ik de moed wel had kunnen opbrengen
Het is elke dag weer een gemis, elke dag weer huilen. Natuurlijk weet ik rationeel wel dat het het beste was, en ik sta nog steds 100% achter mijn beslissing. Zeker wanneer ik weleens andere paarden slecht zie lopen. Dan ben ik blij dat ik dat Senna niet aangedaan heb. Ze was nog maar 5 en had haar hele leven voor zich, maar ik had haar dat leven alleen zonder pijn gewenst.