Ik heb ook groot respect hoe jij hiermee bent omgegaan! Petje af hoor!
Kyran is hoe dan ook verdere pijn bespaart gebleven..
Naar de dia's wilde ik verder niet meer kijken...ik zit al met tranen achter de computer, ik heb er geen woorden voor hoe sommige mensen hun dieren zo slecht kunnen behandelen, dat roept zo veel woede en tegelijkertijd ook verdriet op..
Ook begrijp ik de tweestrijd waar je inzit/zat...ik denk dat ik hetzelfde zou ervaren, enerzijds hem zien te genieten van zijn nieuwe vrijheid, anderzijds wetende dat hij nooi normaal zal kunnen lopen en pijn zal hebben...en ja wat doe je dan?
Ik kan mij die tweestrijd zo goed voorstellen die je hebt moeten doorstaan en ook de twijfel waar je nog steeds meezit....
Maar probeer het zo te zien dat je al het mogelijke hebt gedaan om dit dappere mannetje een paardwaardig bestaan te geven, na wat hem was aangedaan, je begrijt ook niet dat er nog steeds mensen zijn die zo hun dieren houden, te vreselijk voor woorden, ik kan daar alleen maar heel erg verdrietig van worden, en daarom is het ook zo geweldig wat je gedaan hebt!
En je hebt een keuze gemaakt om dit mannetje te laten inslapen, voor ZIJN eigen bestwil, dat was ook een moedige keuze van je, en ook een hele moeilijke omdat je zag dat hij toch plezier had in zijn leventje bij jullie, ondanks zijn handicap.
Maar ja een paard is heel zijn bestaan juist afhankelijk van zijn benen en hoeven, en wanneer je weet dat dit nooit meer goed zal komen dan neem je zo'n beslissing omdat je niet wilt dat zo'n dier nog verder zal lijden, het is ook moeilijk in te schatten, dieren kunnen immers niet praten...
En ja als je dan ziet dat het inslapen zo'n zo'n strijd is geweest, dat is hard voor je, ik kan mij er alles bij voorstellen!
Maar toch moet je het zo zien, je hebt hem nog een tijdje laten leven zoals een paard hoort te leven, hij is je daar vast dankbaar voor geweest, en ik ben dat ook, dat jij dit voor Kyran gedaan hebt!
Soms zijn keuzes die je moet maken ook heel verdrietig en pijnlijk, maar het zou nooit goed gekomen zijn met dit mannetje, dat wist jij en dat wist de DA ook, dus je hebt een goede keuze gemaakt om hem voor nog meer pijn te behoeden....dat het verdriet achterlaat is alleen maar logisch...ik wens je ook alle sterkte toe om dit gebeuren een plekje te geven 
...maar je mag trots op jezelf zijn, dat je Kyran nog even hebt kunnen laten zien/voelen dat er gelukkig ook andere mensen zijn...
Geplaatst: 29-03-06 19:59 
word hier écht stil van.. 
