
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Snackie schreef:Verder dacht ik dat ik redelijk over mijn verdriet heen was.. Ben gister totaal ingestort.
Ik voelde me al de hele dag poedersuiker. een brok in mijn keel. chagarijnig etc (en dat ben ik echt nooit) stak het maar op de vermoeidheid. hoofdpijn,misselijk, aan de schijt blablabla.
Ik bood gister op msn mijn excuses aan,aan mijn beste vriendinnetje dat ik zo stil was (terwijl ik normaal zo'n kletskous ben)
En we zijn in een gesprek gevallen waarop ze de spijker op zijn kop sloeg..
Ik ben in janken uitgebarsten. heb een hoofdkussen gepakt. fijngekneen. gegild geschreeuwd gejankt gestampvoet etc. ik werd even helemaal gek. Precies zoals op het moment dat ik het schot hoorde(Marlon is geslacht).
Ik stond te trillen op mijn benen.. en ik kon even niet normaal denken. het gevoel van over je nek gaan etc.
Toen is mijn beste vriendinnetje even een schouder komen brengen. die had ik echt even nodig.
Volgens haar heb ik het de laatste 2 dagen heel veel over Marlon gehad. Ook van het weekend tegen mijn logeetje.
Ik heb het zelf niet eens door gehad.
Maar ik mis hem zo..
Ik zou er alles voor geven om zijn oortjes te mogen aaien. hem in zijn ogen te mogen kijken. zijn neusje een zoen geven en met hem te kroelen..
Snackie schreef:Pluklief,dat is mooi balen zeg! hopelijk valt het bij de second opion mee.