Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-08 00:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 28-07-08 00:26

Even bijgelezen, en weer zoveel herkenning.

Ben er een weekje uit geweest. Dit jaar dus niet met de paarden, zoals we anders deden, maar in de auto naar Frankrijk.
Ik heb het best leuk gehad, veel afleiding, maar helaas kwam het gemis van Bert juist hier snoeihard aan. Donderdag was een grote dipdag, tranen de hele dag hoog. Moeite met dat hij weg is, dat hij zo ziek is geweest. Heimwee naar huis, met daarna het rotgevoel dat Bert er thuis ook niet meer is. Ik voelde me bijna weer terug bij af, zoals net na zijn dood.
Toen we vandaag naar huis reden zat ik ineens zo te huilen. Naar huis, maar Bert zou daar niet meer zijn.

Ik ben wel aan het rondkijken voor een nieuw paard. Ik kan niet wachten tot mijn verdriet over Bert minder is, een paard hoort in mijn leven. Ik merk nu ook dat het verdriet van Bert in mij zit, waar ik ook ben, of ik op stal ben of thuis op de bank zit.
Het verdriet is niet erger of moeilijker als ik op het paard (Tom) van mijn vriend rij of deze verzorg. Ik kan hier wel plezier aan beleven.
Maar ik vind het doodeng om een nieuw paard te kopen. Bert kende ik al voor ik hem kocht, ik heb hem 13 jaar gehad, heel veel meegemaakt en uiteindelijk kende ik hem door en door en wist ik wat ik aan hem had. Ik was zo gek op hem, hij was gewoon mijn Bertje.

Maar ik moet helemaal opnieuw beginnen. In principe koop ik een paard voor het leven. Het hoeft geen haflinger te zijn, wel een robuust paardje rond de 1.50 en ook met een heerlijk goedmoedig karakter.
Ik wil dus wel een nieuw paardje, maar zie op tegen de zoektocht om die ene te vinden waarbij je meteen denkt "jij bent het"! Voor minder doe ik het niet.
En ik ben ook wel een beetje bang om een ander paard op Bert's plek te zien, een nieuw paard die vriendjes wordt met Tom, met Tom uit dezelfde ruif gaat eten enz. Terwijl ik zo gewend ben aan het beeld van Bert en Tom. Maar zo is de situatie nu eenmaal.

Dreeke; hoe is het afgelopen met je reading, misschien heb je het hier wel gezet, maar kon het zo gauw niet vinden

Pluklief; Hoe is het met Sara?

**Geplaatst**: 28-07-08 09:56

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 28-07-08 09:56

Dikke knuf voor je Ach gut

Dat loden gevoel in je benen als je terug naar huis gaat.. zo voel ik me nog regelmatig.
Door dat Kay er is. is het wel minder geworden.
Maar de zoektocht naar een paard was niet makkelijk...

**Geplaatst**: 28-07-08 10:02

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 28-07-08 10:02

@ Gritt,

voor jou nog. Moeilijk he die terugvallen.
Vind het wel heel dapper van je dat je toch opoek gaat naar een ander paard.
sterkte en succes bij je zoektocht.

**Geplaatst**: 28-07-08 10:20

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 28-07-08 10:20

@ Gritt: het blijft moeilijk he, zeker omdat je bepaalde dingen nu anders doet, zonder hem. Ik heb nu 3 weken vakantie en normaal was ik altijd lekker met Vinga op pad, lange ritten maken en genieten maar ook dat is weg, kan mn draai ook nog niet vinden in de tijd die ik over heb, ook daar moet ik aan wennen maar ik mis het rijden vreselijk, en Vinga nog meer.
De reading heb ik nog steeds niet binnen, ze ging eerst nog op vakantie, niet zo netjes dat ze eerst de zaken met mij niet afhandeld, maar goed ik bel woensdag waar mn reading blijft.

**Geplaatst**: 28-07-08 10:35

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 28-07-08 10:35

Oh dat van die reading was ik helemaal vergeten, Dreeke.
Had eigenlijk wel verwacht dat je hem allang binnen had, omdat je hem begin juli zou krijgen.
Niet zo netjes dat ze dan eerst op vakantie gaat, etc.

@Gritt: Wel lekker dat je er een weekje uit geweest bent, en dat verdriet dat zal je toch wel houden denk ik. Vind het wel goed van je dat je op zoek bent naar een nieuw paard, en alles op z'n tijd he? Ach gut

**Geplaatst**: 29-07-08 22:22

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 22:22

Ik haal veel kracht en steun uit gedichten!
Ik vind dit een heel mooi gedicht

Lieve Beau

Ik sla een spijker in de muur en hang je halster op.
Naast je foto, naast je staart en ik moet toegeven, lieve Beau
We zijn nu weken verder maar ik kan er niet aan wennen
Want lieve schat, ik mis je zo

In de waskeuken vind ik je deken
Vergeten, op een hoopje, intensief door jou gedragen.
Je hoofdstel, doelloos aan een haak
Ik had je nog zoveel willen vertellen, je nog zoveel willen vragen.

Ik vind nog een restje prednison.....
Hadden we misschien toch.....of maar beter niet?
Ik hoop zo heel erg dat je nu gelukkig bent
Ikzelf ben dat nu nog even niet.

Bedankt Beau, dat je in ons leven kwam
Dat je al je stunten en rare capriolen met ons samen wilde doen
Je was een clown en er komt een tijd
Dat ik er weer om kan lachen........net als toen

Maar nu nog even niet

**Geplaatst**: 29-07-08 22:23

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 22:23

Wat een prachtig gedicht, krijg er gewoon kippenvel van!

**Geplaatst**: 29-07-08 22:40

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 22:40

Dit gedicht is van een jaar terug op het moment dat we erachter kwamen wat er met zijn longen aan de hand was! En we wisten dat Beau nooit oud zou worden.

Lieve Beau

Wanneer gaat de liefde voor je paard
over in: alleen maar aan jezelf denken?
Wanneer wordt het egoïsme?
Hoeveel zijn ZIJN gevoelens dan nog waard?

Koliek is te genezen, een bloeding zo gestelpt
Maar wat als er méér aan de hand is?
Wat doe je als je weet
dat een simpel kuurtje niet meer helpt?

En als hij je op een dag vertelt: ik vind het niet zo leuk meer hier
Jij kan daar iets aan doen.....ik niet
Worden het dan ZIJN grenzen of de JOUWE?
Hoe ver wil je gaan, hoe lang houd je die deur nog op een kier?

Kruiden, medicijnen, leuke dingen met hem doen; alles wat je kan
En weer hoop krijgen als het even goed gaat
Zie je wel....misschien.....misschien.....misschien
Is dat egoïsme....of is dat: houden van?

Heel veel mensen hebben nu "het paard van hun dromen"
Toch misschien eens goed om over na te denken
Hoe moeilijk ook, vroeg of laat komt de tijd
Dat er afscheid moet worden genomen.

Je moet me helpen Beau, want alleen kan ik dit niet aan
Help me de juiste beslissing te nemen
Help me het juiste tijdstip te bepalen
Drijf je zin door zoals je je hele leven hebt gedaan.

**Geplaatst**: 29-07-08 22:54

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 22:54

Snotter snotter,het zou zo voor mijn dwertje geschreven kunnen zijn.
Ook je andere gedicht is werkelijk erg mooi.
Werkelijk heel erg mooi verwoord.
Grit:succes met je zoektocht.
Dreeke:jammer dat je die reading nog steeds niet hebt.

**Geplaatst**: 29-07-08 23:01

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 23:01

Pfff ik snotter mee, ook zo toepasselijk op Vinga Verdrietig

Echt prachtig als je je verdriet zo kan verwoorden in gedichten heel erg mooi.

**Geplaatst**: 29-07-08 23:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 23:10

Ik vind het ook onwijs knap dat je je verdriet zo kunt verwoorden,ik zit nog steeds in de knoop met mijn gevoelens.
Maar heb hier gelukkig wel veel steun op dit topic.
Snotter maar lekker mee dreeke,daar zitten we hier toch ook voor.

**Geplaatst**: 29-07-08 23:14

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 23:14

Om nog een keer te spammen! dit gedicht is niet door mijzelf gemaakt! Maar vond het heel mooi om het te ontvangen!
Alle 2 de gedichten zijn processen waar denk ik iedereen doorheen moet als je paard ziek is.
Waar ik het op dit moment het moeilijkste mee heb is dat ik ieder paard vergelijk (ookal wil ik dat niet)..
En er komt nooit meer een 2e beau, maar stiekem zoek je er wel naar Verdrietig

Lieve, gekke Beau

Toen kleine Marit jaren geleden
Naar een lieve pony op zoek ging
Leek jij niet de beste keuze
Je was nogal een moeilijk ding

Oren naar achteren, tanden bloot
Veel te pittig, niet te sturen
Maar Marit keek daar doorheen
En koos voor jou, ondanks je kuren

Met die hackney-gang viel ’t niet mee
Om van jou een dressuurpony te maken
Toch liep je M en sprong ook super
Zonder ooit een balk te raken

Ien heeft haar hart vaak vast gehouden
Als ze stond te kijken langs de kant
Maar na wat gekke bokkensprongen
Zei je: “Geintje! Niks aan de hand”.

We noemden je ook wel “Boos”
Omdat je vaak zo vriendelijk keek
Kroelen wilde je alleen stiekem doen
Maar je was niet zo stoer als je leek

Diep van binnen zat een schat van een pony
Die gewoon teveel had meegemaakt
Maar ondanks die stugge buitenkant
Heb je toch heel veel harten geraakt

**Geplaatst**: 29-07-08 23:27

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 23:27

Mooi geschreven! Vooral het dilemma wat de beste en eerlijkste keuze is voor je maatje. Heel herkenbaar en zo moeilijk.
Wat zal die keuze voor jou moeilijk zijn geweest, maar je hebt naar Beau geluisterd, het beste wat je kon doen!

**Geplaatst**: 29-07-08 23:37

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 29-07-08 23:37

20-11-07 is Fiona ingeslapen omdat het egt niet meer gin ze was 31 en we ginne naar een nieuwe stal omdat die andere er mee op hield fiona was ondertusse blind aan 1 kant thoen de dag kwam dat ze bij de kudde gin 3 pony's gin het helemaal fout floyd gin achter fiona aan waardoor fiona met haar blinde oog om wou draaie tegge een boom aan hierdoor heeft ze een herseschuding gekregen
en in die ene week gin alles zo snel fiona was fiona niet meer als ze naar buite moest (in een apart stukje) dan hing ze helemaal op je 19-11 besloten we haar om haar in te laten slaapen dit was beter voor haar ze was van me moeder en me moeder had haar 25 jaar en ik kende haar 15 jaar de eerst paard die ik aaide was fiona de eerste paard waar ik op zat was fiona fiona heeft me zoveel geleerd als we binne kwamen om sochtend te voeren wie riep er altijd fiona en nu nu is het zo stil geen hink van fiona meer ik mis het zo erg er staat nu sins een maand een andere pony in haar stal wat me vaak wel erg pijn doet en als ik het moeilijk hem met ashley te rijden mis ik fiona ook erg dan zit ik huilend op me paard ik ben in die tijd veel bezig geweest met gedichten lezen dat had me ook erg geholpen me moeder moets ik de eerst 2 maanden met rust laten want die zat er egt erg mee
je kon beter niks zegge en als ze iemand moest vertelle over fiona dan barste ze gewoon in traanen uit ik heb 2 gedichten die me vooral geholpen hebbe dat ze het toch goed kreeg waar ze nu is zonder pijn deze heb ik niet zelf gemaakt maar wil ze toch hier plaatsen
201107

Lieve Fiona,
Mijn maatje, mijn alles
En dat voor 15 jaar lang

Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En ze krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je haar niet kan missen,
Egoïstisch zijn?

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder haar naar huis toe moet,
Met een halster in je hand,
En je hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.

Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is ze zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest.

Liefste Baasje,

Ik zie de tranen in je ogen
je afhangende schouders.
naast je staat de veearts
ik zie hoe zijn woorden jouw hart breken
"op twee plaatsen gedraaid en veel zand"
hij legt zijn hand op jouw schouder.
En zegt dat je afscheid moet nemen.

Mijn lieve baasje,
we hadden het goed samen
we maakte veel plezier
deelde elkaars verdriet
maar aan alle goede tijden komt een einde.
ik weet dat je geen afscheid wilt nemen,
dat je me niet wilt laten gaan

maar baasje, ik heb pijn
en deze pijn gaat niet over
ik heb je altijd veel gegeven,
nooit veel gevraagd
Maar nu vraag ik je, laat me gaan
naar een plek zonder pijn
neem afscheid van me

Ik zie dat je je beslissing hebt genomen,
de veearts komt dichter bij.
Nog even geef je mij een knuffel,
en zeg je dat je van me houdt.
we gaan naar een donkere ruimte,
je bent bij me, dat is fijn.

De veearts spuit me een koude vloeistof in.
Ik voel me slaperig,
ik leg mijn hoofd neer,
ik sluit mijn ogen....
mijn hart slaat steeds trager,
tot het uiteindelijk stopt.
En jij begint te huilen.....

Maar baasje,
Nu ben ik ergens waar pijn niet bestaat
ik weet dat je me mist,
maar ik mis jou ook.
Baasje ik zal op je wachten,
aan het hek van de eeuwige weide...

**Geplaatst**: 30-07-08 07:50

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-07-08 07:50

mooie gedichten komen er langs!

**Geplaatst**: 30-07-08 09:49

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 30-07-08 09:49

Die van Sven002 vind ik wel erg treffend op sommige stukjes en al lezend heb ik een paar dingen echt herkend.

**Geplaatst**: 01-08-08 08:26

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 08:26

Zo..mijn maag krampt er van samen :'( (op een emotionele manier)

Het zijn hele mooie gedichten..

Ik heb nu weer last van Hartzeer ....

**Geplaatst**: 01-08-08 10:30

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 10:30

Sven002 schreef:
En als hij je op een dag vertelt: ik vind het niet zo leuk meer hier

Vooral deze zin.

**Geplaatst**: 01-08-08 11:01

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 11:01

_Ro0sj_
Super mooi gedicht ik ziet ik gewoon te huilen zo mooi!

**Geplaatst**: 01-08-08 12:39

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 12:39

Hoe gaat het met jullie?
Hier gaat het redelijk, ups en downs.
Ik heb nu vakantie en mis echt mn tijd met Vinga, normaal
waren we altijd lekker op pad, nu moet ik me met andere dingen
zien bezig te houden. Dakota gaat steeds meer op haar lijken, gewoon eng, maar wel zo mooi dat ik Vinga in hem terug zie, erg speciaal. Ik heb vanaf vandaag 2 paardjes er bij om voor te zorgen, een shet en een haflinger, de hafliner mag ik rijden, denk dat ik dat wel ga doen, hij was Vinga's beste vriend en heeft er bij gestaan toen ze ingeslapen werd. Hij is toen zelf weken niet de oude geweest en hoefbevangen geraakt. Gelukkig gaat het weer goed met hem.

**Geplaatst**: 01-08-08 12:42

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 12:42

Dreeke schreef:
Hoe gaat het met jullie?
Hier gaat het redelijk, ups en downs.
Ik heb nu vakantie en mis echt mn tijd met Vinga, normaal
waren we altijd lekker op pad, nu moet ik me met andere dingen
zien bezig te houden. Dakota gaat steeds meer op haar lijken, gewoon eng, maar wel zo mooi dat ik Vinga in hem terug zie, erg speciaal. Ik heb vanaf vandaag 2 paardjes er bij om voor te zorgen, een shet en een haflinger, de hafliner mag ik rijden, denk dat ik dat wel ga doen, hij was Vinga's beste vriend en heeft er bij gestaan toen ze ingeslapen werd. Hij is toen zelf weken niet de oude geweest en hoefbevangen geraakt. Gelukkig gaat het weer goed met hem.

Met mij gaat het nu wel goed, heb soms nog wel momenten dat ik me flink rot voel.
Vooral met dat mooie waar, ik had zo graag lekker met haar door het bos nog willen rijden of nog een keer een weekje weg...Goed van je dat je een paar leuke verzorgpaardjes hebt nu, dat is goed voor de afleiding. Wel fijn dat het nu weer goed met hem gaat, kan me voorstellen dat zoiets een flinke inpact maakt als je beste vriendin opeens wegvalt. Ach gut

**Geplaatst**: 01-08-08 15:29

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 15:29

De verzorging is maar voor een paar dagen, mn stalgenootje is 4 dagen met vakantie dus vandaar dat ik ze dan verzorg. Verder ben ik met Dakota nog wezen zwemmen van de week, hij is zo braaf he voor een jaarling ben zo trots op hem!!

**Geplaatst**: 01-08-08 15:32

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 15:32

Oh oke.

Fijn dat Dakota zo braaf is

**Geplaatst**: 01-08-08 20:00

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 20:00

[PP] In Loving Memoriam 01.08.2007 - 01.08.2008

**Geplaatst**: 01-08-08 20:10

Re: Hoe gaan jullie met het verlies van je paard om ?

Geplaatst: 01-08-08 20:10

Diddlmouse heel veel sterkte vandaag.Ik had niet in de gaten dat het vandaag een jaar geleden is voor je.
Het zal een zware emotionele dag voor je zijn,nogmaals HEEL VEEL STERKTE Vriendjes zijn?