Ik doe voorlopig nog even een beetje rustig aan. tot hij vooral wat dikker is. en dan gaan we er weer tegen aan.
Dan willen we eens gaan kijken of we de cross in kunnen.
Dinsdag hadden ik en Daay het allebei nog even moeilijk..
Ik vond het zwarte dekje van Marlon.. incl haren en geur....

Dus toen kwamen de foto's weer etc... Hebben het er allebei nog steeds moeilijk mee.
Gelukkig snapte mijn beste vriendinnetje ook wel dat ik er nog steeds verdriet om heb.
Moet wel zeggen het is nu minder aan het worden.. maar ik denk niet dat ik dit ooit kwijtraak..



). Heel veel foto's verzameld, hele stapels foto's doorgespit, allemaal (ook de niet zo mooie) in lijstjes gedaan en opgehangen. Mensen die bij me thuis kwamen vonden het hoekje in de woonkamer net een altaartje (noem je dat zo?). En dat was het ook wel, onbewust. Heel veel gepraat met mijn moeder (vooral tgen elkaar aanhuilen, in het begin).
