Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Judith_VB schreef:Ik lees nu voor de tweede keer in twee dagen het verhaal. En weer in een mist van tranen met een brok in mijn keel zo groot dat slikken niet mogelijk is.
Bert, wat je beschrijft is voor zoveel paardenmensen herkenbaar en hun ergste nachtmerrie.
Aan de andere kant vind ik het geweldig knap dat iemand die niets met paarden heeft een band met een paard zo kan beschrijven.
Je hebt zoveel waarheden geraakt, je snapt echt waar het om gaat.
Wat ik lees in je relaas herken ik zo. De Arabier die het hart van een meisje wint en daarmee opgroeit. Zo zijn Arabieren. Zij kiezen hun baas en gaan daarvoor door het vuur.
Ze raken je in het diepste van je wezen en dat maakt het afscheid nemen zo vreselijk moeilijk. En zoals je al schrijft begreep hij het.......
Goldy zal altijd bij je dochter zijn, ze zal hem nooit vergeten.
Ik heb diep respect dat jouw dochter zo'n onzelfzuchtige beslissing heeft kunnen maken voor haar grote liefde.
Ik heb diep respect voor jouw op de manier waarop je dit wilt en kunt delen met ons.
Sterkte met het een plaats geven van deze traumatische gebeurtenis.