Geplaatst Vandaag heb ik de zwaarste beslissing ooit moeten maken. Vandaag zijn we terug naar Emmeloord geweest. Het ging al een tijdje niet helemaal goed, Ko had z'n ups en downs. Hij liep al een paar weken niet goed, de ene keer wilde hij wel lopen en de andere keer wilde hij helemaal niks. Maandag was meneer losgebroken en liep op 3 benen bokkend en vliegend de bak door.
De afgelopen dagen hebben Marit ( Ko z'n verzorgster) met pijn in ons hart Ko gedaan, je zag gewoon dat hij pijn had.
Vanmorgen in Emmeloord bleek Kojack weer erg kreupel te zijn, we hebben met de dierenarts overlegd en kwamen tot de conclusie dat het 'beter' zou zijn om Kojack in te laten slapen. Ik had van de week voor mezelf gezegd dat als Kojack geen pijn heeft hij naar een rusthuis zou gaan, lekker genieten van zijn welverdiende pensioen, mocht hij wel pijn hebben dan laat ik hem inslapen, ben geen egoist die een paard laat lopen met pijn omdat ik hem niet kwijt wil.
Marit en ik hebben nog foto's gemaakt, onwijs geknuffeld en hem bedankt voor alle mooie dingen die hij ons heeft gegeven. Hij blijft altijd in ons hart... Ik blijf altijd aan hem herinnerd als ik naar mijn schouder kijk
(dankzij een wilde bokpartij eraf geflikkerd en m'n schouder gebroken)Ook wil ik nog eventjes Lotje (Zep) bedanken voor de goede zorg die ze aan Kojack heeft gegeven in Zweden!
Lieve Kojack,
Onwijs bedankt voor alle mooie herinneringen die je mij hebt gegeven! Je blijft altijd in m'n hart en ik blijf altijd van je houden!
Vaarwel maatje.....
http://i79.photobucket.com/albums/j155/ ... den039.jpg
http://i79.photobucket.com/albums/j155/ ... b002-1.jpg
De foto's die vandaag gemaakt zijn post ik binnenkort...
Maar gelukkig is het beter voor je maatje.. 
Het is een goed, maar moeilijk besluit inderdaad.
Heel veel sterkte! 
