Het moment dat ik koester is ook het moment dat heel verdrietig was.
Cupido was geen knuffelpaard en erg in zichzelf gekeerd na al die jaren van manegewerk. Het heeft me ,nadat we haar hadden gekocht, een jaar gekost voor ze zich voor me openstelde.
Toen haar atrose en spat zo hevig werden en de pijnstillers niets meer voor haar konden doen heb ik de moeilijkste beslissing uit mijn leven genomen om haar van de pijn te verlossen.
Ik heb binnen een week een beslissing moeten nemen en weet nog goed dat ik toen op stal kwam en mijn meisje daar met pijn zag staan. Ik ben haar stal in gelopen en moest heel erg huilen. Op dat moment drukte ze haar warme snuit tegen mijn behuilde wang en zo hebben we daar ik weet niet hoe lang gestaan. Alsof ze wilde zeggen "huil maar niet, ik heb vrede met je beslissing"Dat moment was zo bijzonder, maar daarnaast ook zo moeilijk. Je beslist over het leven van je maatje en wil die beslissing eigenlijk niet nemen. Je doet het uiteindelijk omdat je zo veel van ze houdt.