
Bedankt voor alles, m'n kleine krachtpatser, wildebras, allerliefste Valentino.
Ik had me geen beter paard kunnen wensen, jij hebt me altijd alles gegeven. Hoe moeilijk het ook is, ik mocht niet egoïstisch zijn, na alles waar we ons samen doorheen gevochten hebben. Je hebt je rust meer dan verdient, mijn allerbeste vriend, rust zacht.... Ik zal je zo ontzettend gaan missen, maar je bent met je oortjes naar voren hier weg gegaan, het is goed zo.
Vaarwel vriendje. 27.04.2002 // 01.08.2017
We had the summer, I asked to let this one lasts forever,
but even forever wouldn't be long enough.

Hoe moeilijk het ook is, hoe verdrietig ik ook ben,
met hoeveel moeite ik ook in slaap val,
om met nog meer moeite mijn bed uit proberen te komen.
Het geeft me rust dat hij vredig is ingeslapen. Het is genoeg geweest, hij heeft alles gegeven,
is tot het eind mijn allerbeste vriend geweest, genoten van ieder moment en hij heeft zijn trots behouden tot het eind.
Hij is met zijn oortjes naar voren hier weg gegaan, hij had er vrede mee,
maar mijn hart brak in zoveel stukjes. Mijn trots, mijn vriend,
kleine wildebras. Ik had je nog zo graag, zo ontzettend graag minstens 10 jaar bij me gehad.
Maandagavond;

If you get a change to look down on me, I hope you know that I'm missing you.

My mind knows you're in a better place, where there is no pain.
You are at peace. I understand that, but I just wish I could explain it to my heart.
& dinsdag ochtend, ze om 6.30 naar de wei gebracht,
zodat ze gewoon lekker op de weide konden staan. Toen ik huilend om Vaal z'n nek hing,
kwam Bright heel voorzichtig naar ons toe en bleef bij ons staan.

How do you look at someone you love more than life itself and know
it's almost time to say goodbye and let them go..
Minh is de week voordat hij werd ingeslapen nog langs geweest voor onze afscheidfoto's,
wat ben ik daar ontzettend blij mee. Trots, wijs, stoer & een gouden hart. Precies zo staat hij op de foto's, met onze S&T die al een jaar nieuw in de kast heeft gelegen.

I felt so much, I started to feel nothing.
Valentino had atrose en stond al een jaar op pensioen, waarvan de laatste maanden dagelijks op pijnstillers, om te kunnen genieten van de zomer met onze kleine vriend Bright.
Toen ik hem aan het invlechten was voor de foto's, kwam mijn vader aan (gebeurd niet meer zo vaak, ik woon in Belgie en mijn ouders nog in Nederland). Normaal was dat altijd zo als we op wedstrijd gingen,
en Vaal had in zijn hoofd dat we op wedstrijd gingen. Hij werd zo druk en enthousiast, dat ik hem voor 5 minuutjes opgezadeld heb. Hij liep alsof hij nog dagelijks in training stond en dagelijks een S&T in heeft.
Gouden paard, altijd deze kracht gehad om te willen werken,
om alles te geven wat hij had, of in dit geval eigenlijk niet eens had....

You will forever be my always.

Farewell friend, our hearts are so totally broken....