Geplaatst 
Slapeloze nachten....
ze volgen elkaar op,
zoveel gedachten....
zoveel vragen in mijn kop.
Zoveel gedroomd,
zoveel gewacht.
Dan is het moment daar,
je bent zo mooi en zacht.
Maar je bent koud,
je lijf doet het niet.
Je moeder probeert alles,
wat een verdriet.
Ze kan het maar niet beseffen,
je bent haar mooie kind.
Ze waakt trouw bij je,
ze gaat door het lint.
Mooi manneke,
je mama en ik houden van je.
Ookal hebben we je nooit levend mee mogen maken,
ik houd al van je vanaf het moment dat je ontstond.
--------------------------------------------------------------------
Eigenlijk had dit bij kraamstal in the picture moeten staan, eigenlijk had het een vrolijk huppelend mannetje moeten zijn, maar wat mijn droom was is een nachtmerrie geworden. Vingino is waarschijnlijk al eerder op de dag overleden in de buik waardoor het lichaam van Natanalientje de bevalling in werking zette. Hij lag verkeerd, met de achterbenen naar achter en 1 beentje zat naar voren, dierenarts erbij en uiteindelijk is het gelukt. Natanalientje liep ook gevaar, door het harde werken was haar blaas volgelopen en perste ze die bijna naar buiten.
Natanalientje maakt het naar omstandigheden goed, ze trilt over haar hele lichaam, haar lichaam heeft nog veel tijd nodig om te herstellen.
Wat is het hartverscheurend als je je merrie binnenzet maar het veulen in de wei moet achterlaten, dat je merrie niet met je mee wil, ze wil bij haar mannetje blijven, maar dat is niet nodig... Ze hinnikt zo ontzettend lief, moedergevoelens kwamen meteen naar boven.
Toen een half uur geleden de klap kwam heb ik gehuild en ik huil nog steeds. Verschrikkelijk vind ik het...
De moederloze veulencentrale is gebeld, mocht er een veulen moederloos zijn wordt er contact met me opgenomen.
Het hele verhaal: [KS-MK] Natanalientje's dracht, een kleine spruit wordt verwacht!!
