[VN] Drie paarden overleden door brand in Friese schuur
Het bied steun,al kan ik het zelf nog steeds niet geloven dat dit om ons draait...
we zijn ontzettend boos,voelen ons schuldig maar zijn vooral verscheurd door verdriet...
Ons leven is op dit moment verwoest door iets wat je niemand toewenst...
Dat de paarden gelukkig geen vuur gezien hebben,maar gestikt zijn door de koolmonoxide
geeft een klein,heel klein beetje troost al had ik ze natuurlijk veel liever vrolijk en blij nog levend bij me....
Het ongeloof slaat om in besef en dat doet zo'n pijn....zo'n pijn....
Als ik aan ze denk....Silby.... Mijn meisje,mijn alles.....
Wat heb ik veel met haar mee gemaakt,minder leuke dingen maar vooral heel veel mooie en bijzondere dingen...
De manier waarop zijn haar angsten voor mij opzij durfde te zetten...de manier waarop zij me altijd aan keek....
De manier waarop ze naar me murmelde....nooit meer?? Nee dat mag niet!
En dan Manic....mijn nieuwe topper....Nog maar zo kort bij ons,maar al zo'n groot onverwaardelijk
liefde gevoel,zo sterk...
Een hele toekomst lag nog voor ons,de agenda stond al vol gepland met leuke dingen om te gaan doen....
En nu....nu moet ik je al laten gaan terwijl we nog niet eens zijn begonnen...Nee dat mag niet!!!
En ook Jana....die kleine boef...
Je was nog maar een veulentje toen ik je leerde kennen,mooi zwart en ontzettend ondeugend...
Je bent uitgegroeid tot een mooie schimmel merrie met een prachtig behang....
Je ontdooide langzaam,werd steeds een beetje liever en kreeg steeds een beetje meer vertrouwen...
Maar je ondeugd verloor je niet,dat maakte jou tot een heel bijzonder vriendinnetje
Waarom waarom waarom....
Rust zacht mijn schatten,ik heb dit niet voor jullie gewild,Ik had nog jaren van jullie
willen genieten....


