Geplaatst je was wat onzeker en bang maar we dachten dat dat wel weer over ging,
maar helaas je kon omslaan als een blad van een boom.
van lief paard tot een paard wat je van het ene op het andere moment kon aanvallen uit het niets.
we gingen hulp zoekken want we konden dit niet alleen,
we kochten er een nog een paardje bij omdat je altijd alleen moest staan.
je nieuwe vriendje beschermde je als je eigen kind.
je bloeide weer wat op en je onzekerheid leek weg te gaan.
maar helaas na een paar weken viel je weer terug.
toen hebben we snel iemand laten komen om ons samen te helpen.
jij had een probleem met de mensen de mensen niet met jou.
ik kwam er al snel achter dat je mishandelt was geweest en daarom zo bang en onzeker was.
we hebben alles geprobeert alle hulp aangepakt.
in 2009 hebben we je naar de hengst gebracht om je te laten dekken onze veearts zei namelijk dat we 50 procent kans hadden dat je je wat beter zou gaan voelen.
ik weet het nog goed 11 maart 2010 was je bevallen van een prachtig merrieveulen een copie van jou.
helaas is deze door een ongeluk overleden en heb jij het alleen levend mogen zien.
je zat toen helemaal niet lekker in je vel maar dat was niet onlogisch.
we gaven je nog een kans en hebben je weer naar de hengst gebracht.
ik kreeg in juni telefoon je was weer drachtig en toen je drachtig was was je lief en rustig en je had je nukken nog wel maar ach het was te doen elk paard heeft wel iets.
29 april 2011 kwam er weer een mooi merrieveulen op de wereld een copie van de vader.
wat was je een trotse moeder!
je angst in de mensen werd alleen maar sterker en niemand mocht bij je in de buurt komen.
helaas mocht deze poging om je te helpen ook niet baten.
na een week in stal te hebben gestaan kon je naar de uitloopstal waar je kon gaan genieten.
helaas zat het er niet meer in om je op de wei te zetten we waren bang dat je zou uitbreken en dan waren de gevolgen niet te overzien.
nu moesten we ons toch echt gaan afvragen wat we wilde, we hebben 5,5 jaar voor je gevochten om het vertrouwen in de mens weer terug te krijgen maar je wilde het zelf niet je wist gewoon niet wat je moest.
na een gesprek met de veearts werd het al snel duidelijk we moesten je laten gaan, het was kiezen of jou naar de grote weides te sturen of elke dag het risico te lopen om tussen 6 planken te eindigen.
we kozen voor het eerste.
we hebben je 4,5 maand met je veulen gegeven wand die moest wel even genieten van haar moeder en een goede start meekrijgen.
in de 5,5 jaar tijd hebben we ook mooie momenten gehad waar ik met een glimlach aan terug denk.
en we hebben een prachtige dochter van haar in stal staan, ik heb ginger beloofd haar nooit te zullen verkopen.
meisje het spijt me zo!
ik zal je nooit vergeten en ik hoop ooit op een dag als het mijn beurt is om naar boven te gaan dat je daar ook bent.
ginger 28-03-1998 tot 12-09-2011
