Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-11 10:29

20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-11 10:29

Gisteravond heb ik mijn beste maatje laten gaan.
Het gemis is groter, maar de liefde veel groter.
Het laatste wat ik voor mijn vriendje kon doen, was hem laten gaan....

We hebben alles gedaan om hem beter te maken, maar als je organen het één voor één laten afweten, dan verlies je de strijd.
Zoveel wilskracht als deze pony had, dat is echt bizar.
Het lichaam was op, totaal op en toch trok hij een kwartier voor zijn dood nog even een sprintje met de jonge paarden.
Zo staat hij ook op mijn netvlies, in galop door de wei.
Freggle is 24 jaar geworden, maar in zijn hoofd is hij altijd een 3-jarige gebleven.

Helaas ben ik niet bepaald handig met foto's plaatsen, maar de blog die ik een paar maanden geleden voor hem schreef, wil ik graag met jullie delen.

20 bijzondere jaren:

20 jaar geleden kwam je aan op de manege.
Flippie, het paard wat ik beleerd had, zou terug gaan naar de eigenaar.
En ja hoor, op de plek van Flippie stond een bruin, vies, warrig paardje zwaar te stressen.
Guus wist mij te vertellen dat ik daar mee aan de gang mocht.
Zo gezegd was niet bepaald zo gedaan.
De eerste hindernis was deze modderklomp de stal uit krijgen.
Je stond in een stand. Dus eerst maar zien bij je hoofd te komen.
Achterlangs ging niet, dus dan maar via de andere stands.(levensgevaarlijk als ik eraan terug denk...)
Toen losmaken en achteruit de stand uit, dat viel niet mee...en toen de stal nog uit, daar waren 3 sterke mannen en een biels voor nodig...
Zo hebben we je de stal uitgeduwd en vervolgens op het erf met 2 touwen zien dit monster in bedwang te houden.
Eindelijk de poetsplaats bereikt, bleek dat we je daar echt niet zomaar vast konden zetten. Vele touwen en halsters heb je gesloopt. Wat een trauma's had dit dier opgelopen.
Maar Mel wist het zeker, ik ging hem mak maken! Weken lang was ik met je bezig. Je staart vol takken, die ik er niet uit kon halen. Benen vol met mok, die ik niet kon behandelen. Een vieze wond van de castratie, ook hier mocht ik niet bij komen.
Bloed zweet en tranen, maar ik kreeg je zover, eerst poetsen, halster af en om doen, vast staan, wassen, mok verzorgen, longeren, zadel, hoofdstel en op den uur kon ik op je rug hangen! Doodsbang was je, maar ik won je vertrouwen. Opstappen kon niet, maar langzaam lukte het mij om vanuit het hangen mijn been erover te doen, ik zat!!!!
Wat een ervaring, een wilde pony, die een paar weken geleden nog gekluisterd op de steppe had gestaan en ik zat erop! ik heb er wat rodeo's voor moeten doorstaan, maar ik kon je berijden!Via een voetje hielp mijn vriendin mij er telkens op. Toen kwam het opstappen via de beugel...Guus ovetuigd dat lukt best...5 minuten later was zijn overtuiging iets aangepast...deze pony moest de worst in! Ik lag bewusteloos in de bak. Je was zo in paniek geraakt dat je bleef steigeren, ik gooide mijn been over je rug en je verloor je evenwicht, dreigde achterover te vallen en ik klapte er achterover af. Jij springt naar voren en haalt uit en slaat met je hoef precies op mijn slaap, toen ging het licht wel ff uit. Toen ik bijkam was jij onderweg naar stal, morgen zou je vertrekken, de kilo prijs was gunstig op dat moment...
Nee Guus! Hij blijft, haal hem terug, ik moet er vandaag nog op, anders lukt het nooit meer! Dat was mijn reactie. Gezien ik niet in staat was rechtop te zitten, leek het Guus niet zo wijs mij erop te zetten...Guus was sowieso blij dat ik nog leefde en ik zelf twijfelde daar ook wel even aan toen ik Guus zijn lijk bleke gezicht zag, alsof ik een geest zag!
Eenmaal bijgekomen was mijn overtuiging groter dan die van Guus.
Deze pony ging de worst niet in, ik ging er wat van maken!
En ja, al snel zat ik er weer op.
Opstappen bleef maanden lang een ramp. Maar je went er wel aan om op te stappen op een steigerend paard hoor! als je vriendin hem goed vast houdt, niet te vroeg en niet te laat loslaat, dan lukt dat best.
Typerend was wel dat er geen andere kandidaten waren om op jouw te stappen...
Terwijl er normaal zat meiden in de rij stonden om te helpen met de jonge dieren, waren wij op elkaar aangewezen.
Guus staat op een dag parcours te bouwen, jij springt alle kanten op, dolle paniek door al die balken.
Guus lachen, Mel de spring-ruiter op een panische pony voor een paar balken! Deze pony was niets voor mij!
Lach maar Guus! Over een half uur kan hij springen!
En zo gezegd, zo gedaan, met een half uur kon jij springen!
Balkjes lopen deed je niet aan, want je moest er wel huize hoog overheen, wie weet bijten die krengen zal jij gedacht hebben.
Toen begon de lol pas echt!
Ondanks de vele rodeo's, ben ik weinig van je af gevallen, maar samen vallen deden we des te vaker....
In-uitjes springen deed jij in 1x. Aangezien dat met 2 al lastig is, is 3 tegelijk practisch onmogelijk...dat weet jij nu ook...bont en blauw kwamen we met regelmaat de springles uit.
Toch sprongen we al gauw parcoursen en hebben er vele gewonnen.
Ondanks je forse bouw, kon je draaien om een dubbeltje en wonnen we geregeld de barages. Maar Owee als er inene rare dingen in het parcours stonden! Je was kampioen weigeren vanuit topsnelheid, zo zijn we ooit dwars door een muur heen geschoven...Zo heb je mij ook ooit voor een waterbak gedeponeerd, godzijdank alleen laten pootje baden, want met een zijknat pak nog een parcours rijden, is vast niet grappig... En een parours springen met in het midden van de bak een arreslee, dat ging jouw echt te ver! In een barage gingen we ooit in volle overtuiging plat de bocht door...alleen jij links en ik rechts....Zo ben je M klaar en zo ben je heel wat winst weer kwijt, ach, wat maakte het uit. Op den duur toch weer lekker aan het springen en op naar Zwolle voor het L kampioenschap. Je springt foutloos rond, zelfs de dubbel zonder twijfel.
En dat terwijl je met losspringen nog een balk doormidden reed.(Je ging soms wat vroeg af als je enthousiast werd...)Helaas had ik niet je goede bit ingedaan en was je in de tweede ronde niet meer te houden....je vliegt over een verkeerde hindernis...we stonden bij de eerste twee, maar daar ging ons kampioenschap...Beetje jammer...
De grootste lol hadden we met crossen. op en af sprongen en water, dat waren je favorieten, heerlijk zoals je dat aanpakte. Volle vaart vloog je de waterbakken door, de gene die met ons wilde liften, waren vaak te laat omdat we zo snel weer weg waren, raketje! Cross trainingen reden we niet, we deden gewoon mee in het L en reden keurig onze rondjes! Alleen blies een hindernis-rechter op zijn fluitje, zodat alle toeschouwers weten dat ze even de bosjes in moeten springen, dan deed jij dat ook! Mafkees, ze moesten voor jouw opzij, zodat je erdoor kon, niet andersom! Je humor is onbeschrijvelijk wat dat betreft.
Ik werd 18 en we gingen over naar de paarden. In de B hobbelde je keurig tussen de paarden mee, prachtig! Ooit reden we naar Zeeland, voor een prachtige cross. Daar aangekomen zagen we onze 25 tegenstanders, 23 paarden, (onder de 1.65 liepen ze er niet) 1 E-pony en jij. De E pony werd eerste en wij derde, wat voel je je dan ape-trots!
Ik werd zwanger en dat voelde je. Kuikenmak was je en we reden lekker onze ritjes door het park. Voor Joey was je vanaf het begin ontzetend lief. En wil Joey grondwerk met je doen, dan doe jij braaf met hem me, loopt er als een hondje achteraan en luisterd gedwee naar 2 turven hoog.
Samen gingen we verder, veel lol hebben we gehad met onze ritten door het bos. Verdwaalde ik, dan bracht jij mij weer terug. enige minpuntje was dan dat jij niet op de paden let... dwars door de bosjes dribbelde je dan terug naar je vakantie weiland of de trailer, ik kwam dan aan met de blaadjes in mijn haren, grapjas!
Zonder zadel en hoofdstel rijden en springen, met jouw kan alles!
Waar we vroeger nog wel eens een meningsverschil hadden over links of rechts, hoef ik je nu niet eens meer te sturen..ik denk links en jij gaat links..waanzinnig is dit!
Chelsea wilde leren rijden, met kids ben je altijd te vertrouwen, dus Chels en jij hadden zoveel lol samen.
Je geeft mensen vertrouwen en op jouw rug durven mensen wat ze met een andere pony echt niet durven, prachtig! en dat terwijl je echt niet altijd makkelijk ben. zo moet je er nog steeds niet met een zweepje op gaan zitten en foto's maken met flits kan je ook nog steeds niet waarderen..dit heeft Chelsea ook nog wel eens mogen beleven...
8 jaar geleden hadden we een zwaar ongeluk, beide dragen we de gevolgen hiervan nog altijd met ons mee. We sloegen langs de 207 over de kop, salto springen met paard en al is niet bevordelijk voor je gezondheid... Maar dit mag de pret niet drukken, kreupel of niet, wij gaan gewoon door.
Vriendje, 2 jaar geleden mocht je echt met pensioen. Chels mag lekker met je rondhobbelen, maar er is geen moeten meer. The Edge kwam voor het werk en jij mag lekker lantefanteren. Al is dat niet wat jij wil, je wilt nuttig zijn. Staat er een trailer open, dan wandel jij er alvast in. Stel je voor dat je iets mist! Overal bij zijn! Mee met ritjes met de jonge paarden, jij wurmt je tussen grote gevaren en de jonkies, zodat de jonkies leren dat je overal langs kan, je bent een geweldige leider voor paarden.
In de wei heerst rust, jij lost alle accefietjes op, je vecht niet, maar zorgt voor rust en gezelligheid in de groep. Op zijn tijd moeten er sprintjes getrokken worden, jij gaat voorop en de rest volgt, geweldig!
Je snelheid neemt af, maar je temperament en je karakter blijven.
Vooral in de sneeuw heb je zo genoten deze winter! Ik ben blij dat je dat nog hebt mee mogen maken.
Helaas beginnen je organen in rap tempo hun werk neer te leggen. In je koppie ben je nog altijd 3 jaar jong, maar je lijf laat het afweten.
Het einde is in zicht. Ik zou je zo graag nog 20 jaar bij me houden, maar ik weet dat dit niet kan. Na 20 mooie en zeer bijzondere jaren, mag ik straks niet egoïstisch zijn.
Ik zocht een "grote Freggle", die heb ik gevonden. The Edge is niet alleen je opvolger, maar nu ook één van je beste vrienden. Chels zoekt een "Freggle met lange manen". die lijkt ze nu gevonden te hebben. Ik wilde nooit een bruine met zwarte manen....nu heb ik er twee...Straks staan er 3 Freggle's in de hooiberg, maar er is er maar één de echte! Zolang ze door jouw worden opgevoed, zitten wij op rozen.
Ook als jij er straks niet meer bent, kunnen we genieten van onze andere vrienden die jouw streken en humor zullen mee krijgen, maar vooral zullen we genieten van alles wat jij hun en ons hebt geleerd.
Gezien de lange blog besef ik mij dat ik trots mag zijn dat ik de eigenaar ben van zo een prachtige persoonlijkheid. altijd heb ik vol trots over je gepraat, ookal ging het niet altijd bepaald vlekkeloos...Je bent al 20 jaar mijn beste maatje, 1000x dank voor deze mooie tijd. Zolang je er nog bent, zal ik er voor je zijn. Maar als het leven je teveel wordt, ook dan zal ik er voor je zijn. Lieve Freggle, we maken er nog een leuke laatste tijd van!

**Geplaatst**: 19-04-11 10:35

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 10:35

Ik heb echt kippenvel. Wow!
Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 19-04-11 10:42

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 10:42

Wat een verhaal... veel sterkte, het moet een fantastische pony zijn geweest.

**Geplaatst**: 19-04-11 10:46

Geplaatst: 19-04-11 10:46

Ach gossie..... wat delen jullie geweldige herinneringen samen.... goud waard!
Koester deze herinneringen en Freggle zal niet vergeten worden. Sterkte!

**Geplaatst**: 19-04-11 10:47

Geplaatst: 19-04-11 10:47

jemig wat een bijzondere band! Heel veel sterkte....

**Geplaatst**: 19-04-11 10:47

Geplaatst: 19-04-11 10:47

Mooi geschreven, jullie hebben een lange geschiedenis zo samen gehad :-)

**Geplaatst**: 19-04-11 10:51

Geplaatst: 19-04-11 10:51

Jeetje, kreeg een beetje waterige oogjes toen ik dit las. Jullie hebben inderdaad een hele bijzondere band samen gehad.

Ik wens je veel sterkte de komende tijd

**Geplaatst**: 19-04-11 10:53

Geplaatst: 19-04-11 10:53

Heel veel sterkte... Als je zo lang samen je leven gedeeld hebt is het extra moeilijk om afscheid te nemen..Ook al weet je dat dit het beste is.. Gelukkig heb je enorm veel prachtige herinneringen om aan terug te denken......

**Geplaatst**: 19-04-11 10:56

Geplaatst: 19-04-11 10:56

heel veel sterkte.
idd, moet een fantastische pony zijn geweest..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-11 12:45

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-11 12:45

Bedankt voor alle lieve reacties.
Fantastisch was hij zeker!

**Geplaatst**: 19-04-11 13:05

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 13:05

Jeetje, wat naar zeg... heel veel sterkte met dit grote verlies :(:)

**Geplaatst**: 19-04-11 14:10

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 14:10

Mel,

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd! Hoop dat je veel steun heb aan The edge en natuurlijk chels dr pony.
Hoe reageerde je andere paarden? Echt een bikkel die Freggle! Hij heeft het toch nog een mooi poosje volgehouden! Knap dat je m heb laten gaan.

Liefs Isa

**Geplaatst**: 19-04-11 15:18

Geplaatst: 19-04-11 15:18

Je vertelde al dat het eraan zat te komen en nu is het toch zover... Heel veel sterkte en koester vooral jullie herinneringen samen!

Liefs, Miranda (van het andere stalletje)

**Geplaatst**: 19-04-11 21:24

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 21:24

Jeetje...dat het er toch van gekomen is...ik vergeet nooit meer hoe we jou en Freggle voor het eerst tegenkwamen in ver weg Hoenderloo en hoe leuk het is dat we elkaar nu ook aldoor weer tegenkomen. Ik ken jullie eigenlijk niet eens heel goed, maar Freggle hoort wel op jullie weide te staan...wat zal het raar zijn dat hij er niet meer is. En wat zal je hem missen....heel erg veel sterkte met jullie verlies. Ik hoop dat ik ook zo eerlijk mag zijn naar mijn mannen als ze zo oud zijn als jouw maatje....liefs Stella

**Geplaatst**: 19-04-11 21:37

Geplaatst: 19-04-11 21:37

Wauw, wat heb je dat prachtig mooi neergezet.
Veel sterkte...en denk aan deze mooie herinneringen.

**Geplaatst**: 19-04-11 21:40

Geplaatst: 19-04-11 21:40

Jeetje heel veel sterkte met het verlies van Freggle. Je hebt het mooi verwoord. Als ik zo je verhaal lees was het een heel ander paard dan Frisby. Je zal hem vreselijk missen, maar je beslissing is heel eerlijk.

Nogmaals sterkte.

**Geplaatst**: 19-04-11 21:48

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 21:48

Wow wat een mooi verhaal. Het moet een vreselijk gemis zijn om zo'n vriend te verliezen.
Sterkte Ts!

**Geplaatst**: 19-04-11 21:48

Geplaatst: 19-04-11 21:48

Jemig wat een mooi verhaal..

Die 'draak' is door de jaren heen toch veel veranderd als ik het zo lees, petje af hoor!
Sterkte met het verlies, moet een prachtpaard geweest zijn.. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-11 21:50

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-11 21:50

Hoi Isa,
Voor mijn gevoel wist ik zondag al dat maandag de laatste dag zou zijn.
The Edge leek het ook te weten.
Continue stond hij bij Freggle om hem te kriebelen.
Hij heeft ook afscheid genomen op een ontroerende manier.
Edge was echt van slag en deinsde terug toen hij Freggle zag liggen.
Toch is hij naar hem toe gegaan en heeft nog met hem 'gepraat" via de neusgaten.
Ookal kreeg hij geen respons, hij hield dit lang vol.
Vervolgens heeft hij Freggle zijn gezicht compleet afgelebberd.
Daarna draaide hij zich om en was het klaar voor hem.
Zowel Mo (chels haar pony) als Edge hadden even moeite om weer naar stal te gaan, maar daarna was het goed.
Vandaag waren ze weer gewoon zichzelf, al kijkt Edge wel met grote ogen naar de plek waar Freggle is heen gegaan.
Het was ondanks alles een mooie dag gisteren, hoe raar dat ook klinkt, maar het is goed zo.

Miran en Stella,
Wat mooi dat jullie als "buren" hier Freggle zijn verhaal hebben gelezen.
Stella, mochten je paarden ooit oud en op zijn, dan voel je het echt wanneer het genoeg is.
Ik was heel bang dat ik niet zou weten wanneer ik de streep zou moeten trekken.
Maar als je luisterd naar je paard, dan weet je het echt.
Wat Freggle betreft is het goed zo, ookal doet het zeer.

Verder iedereen bedankt voor de lieve berichtjes.

**Geplaatst**: 19-04-11 21:53

Geplaatst: 19-04-11 21:53

Ik heb gewoon tranen in mijn ogen ervan... Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-04-11 21:56

Geplaatst door de TopicStarter : 19-04-11 21:56

samantha5 schreef:
Jeetje heel veel sterkte met het verlies van Freggle. Je hebt het mooi verwoord. Als ik zo je verhaal lees was het een heel ander paard dan Frisby. Je zal hem vreselijk missen, maar je beslissing is heel eerlijk.

Nogmaals sterkte.

Op de kleur na en dat ze beide uit rusland kwamen, hadden Freg en Frisby verder niet echt overeenkomsten.
Is Frisby van jouw?

**Geplaatst**: 19-04-11 22:02

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 19-04-11 22:02

Wat een mooie band heb jij met je pony.
Die blijft bestaan, ook na de dood.

**Geplaatst**: 20-04-11 07:39

Geplaatst: 20-04-11 07:39

Freggle_Edge schreef:
samantha5 schreef:
Jeetje heel veel sterkte met het verlies van Freggle. Je hebt het mooi verwoord. Als ik zo je verhaal lees was het een heel ander paard dan Frisby. Je zal hem vreselijk missen, maar je beslissing is heel eerlijk.

Nogmaals sterkte.

Op de kleur na en dat ze beide uit rusland kwamen, hadden Freg en Frisby verder niet echt overeenkomsten.
Is Frisby van jouw?

Nee het was wel de bedoeling, maar iemand was mij toen voor en vervolgens heeft degene hem alsnog niet genomen en ik had toen al een andere pony op het oog.

**Geplaatst**: 20-04-11 14:43

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 20-04-11 14:43

wauw super ontroerend, zo als die dieren er mee om gaan he.
Fijn dat je op zo'n mooie manier afschijt heb kunnen nemen! dat is ook wel heel belangrijk.
Je zal m echt nog wel een poosje missen! Sterkte daar mee! Liefs isa

**Geplaatst**: 20-04-11 15:47

Re: 20 waanzinnige jaren...ik zal ze koesteren

Geplaatst: 20-04-11 15:47

een verhaal met een lach en een traan. Mooi verwoord.
Ik wens je/jullie heel veel sterkte 20 jaar met en dan zonder is niet niks