Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik je zag staan. Ik was 16 en we waren op zoek naar een paard voor mij. We hadden een lijstje gemaakt: -ruin -tusssen 7 en 9 jaar - liefst L of M springen - voorkeur kleur: bruin Bruin was je, maar verder klopte het lijstje niet echt: Je was een 3,5 jarige drachtige merrie die 5 keer een zadel op haar rug had gehad. Maar ik was verliefd, op slag en ik kreeg je niet meer uit mijn hoofd. We hebben je gekocht en wat was ik blij met je! Niet iedereen vond je even mooi, maar ik vond je geweldig! Ik lag er wel redelijk wat keren naast, maar gewoon weer erop en gaan. Je kreeg op 7 maart 1993 je 1e veulen: Lethal weapon (V: Germus R). Het was zeker een dodelijk wapen: wat een duvel was het toch. Je was een superlieve moeder, die veel geduld had met dat brutale monstertje. Nadat Lethal was afgespeend, zijn we echt aan de slag gegaan: 2 groentjes die elkaar alles moesten leren. En dat is gelukt: we gingen vrij vlot door de B, de L en het M1 heen. In het M2 ging het wat moeizamer. Jouw lijf vond de oefeningen moeilijker en het ging allemaal niet meer zo makkelijk. We konden toch steeds een puntje rijden en zo kwamen we in het Z1. Daar ging het weer wat makkelijker. Uiteindelijk zijn we Z2+7 geworden. Voor jou echt het maximnaal haalbare. Je hebt deze klasse gehaald op karakter, op het willen werken voor mij.
Je hebt daarna nog 2 veulens gehad en nog wedstrijden met anderen gelopen. Je laatste jaren heb je bij de familie van Reeuwijk doorgebracht. Zij hebben nog veel plezier van je gehad en ook nog een veulentje bij je gefokt (voor het eerst een merrie). Je kreeg de ziekte van Cushing, maar met medicijnen ging dat eigenlijk best goed. De laaste tijd mocht je lekker op het land en heb je genoten van je rust en pensioen. Nu was het klaar...
Lieve Heldin, ik zal je nooit vergeten, je was mijn knappe sportpaard, lieve moeder voor je veulen en bovenal mijn vriendinnnetje!
Ze heeft idd een heel mooi en goed leven gehad. Dat helpt om het een plekje te geven. Het is fijn om het zo op te kunnen schrijven. Ik zit het af en toe terug te lezen en dan moet ik altijd glimlachen (soms met een traan erbij, maar dat is niet erg), weet nog als de dag van gisteren dat we bij haar gingen kijken, dat ze haar 1e veulentje kreeg en de eerste keer op wedstrijd. Het vlijven mooie herinneringen.
Prakkie......... ik kan niet anders zeggen dan dat je dit super hebt gedaan met dit paard. Ik heb altijd bewondering voor je gehad en de manier waarop je met je paarden omgaat/ging
Je bent een fijn mens, goede baas........ sterkte met het verlies van deze mooie meid!
wat een super mooi leven moet ze hebben gehad bij jou, klinkt misschien beetje gek om dit nu zo te zeggen, maar ik vind het echt goed wat je met haar bereikt hebt!
A_nita
Berichten: 509
Geregistreerd: 10-11-07
Geplaatst: 11-07-10 00:40
Wat goed dat jullie samen het Z2 gehaald hebben! Ze heeft een mooi leven gehad met veulens en de laatste tijd nog lekker op het land van haar pensioen genieten. Ik kan me voorstellen dat je haar mist, wat een superpaard is ze geweest!
Je kan bedenken wat je wilt, je komt vaak thuis met iets anders.. En toch wordt je verliefd.. En uiteindelijk moet je afscheid van elkaar nemen... Van datgene dat zolang iets in je leven betekend heeft.
Iedereen bedankt voor de berichtjes. Ik heb het al aardig een plekje gegeven, ben nog wel verdrietig, maar ik ben er wel relaxed onder. Het is goed zo.
Aaah heldin ook al?. Jeetje zo wordt het lijstje mij te lang met de bokt icons die ons verlaten hebben. Denk nog vaak aan Heldin en haar veulens en dan vooral de namen. Mijn vos heet Urban Legend vernoemd naar haar zoon.
Sterkte Wendy heb je echt helemaal geen afstammeling van haar gehouden?.