Amira wil normaal niks van knuffelen hebben, niks met mensen te maken hebben liever..
Maar nu kon ik er zo een halster om doen, en haar tempraturen, wat normaal een ramp zou zijn geweest..
Temp. was goed, en ze dronk en at nog wat, dus we hebben besloten af te wachten tot de volgende ochtend...
Zaterdag ochtend 17 April was ze bijna niet opgeknapt, en hebben de DA gebeld..
Hij was snel te plaatse, en heeft gekeken en gevoeld wat mischien de oorzaak kon zijn..
Hij heeft haar opgevoeld, en meende te voelen dat ze een slag in haar baarmoeder had!
We konden kiezen, of direct in laten slapen, of naar de kliniek met spoed. We hebben voor het tweede gekozen, binnen een half uur waren we in Wolvega, waar ze direct behandeld werd.
Ze had verschrikkelijk veel pijn, en ze takelde in een rap tempo af. Ze had nu zelfs ondertemp. en was nog slomer, en kreunde van de pijn...
Amira was hoogdrachtig van onze Hengst Dude, en was in Juni uitgerekend..
Na een tweede keer opvoelen, scannen, en onderzoeken, kwamen ze tot de ontdekking dat ze geen slag in haar baarmoeder had, maar een slag in haar darm! Die was bekneld komen zitten, en had een draai gemaakt, die alleen operatief kon worden verwijderd...Met alle risico's van dien..
We stonden voor de verschrikkelijk moeilijke keuze om haar te laten opereren, waarbij ze haar veulen sowiezo zou verliezen en zelf maar 30% kans had op overleven.. Ze was al ver heen, en had veel pijn..
Een merrie die altijd vocht, altijd wakker bleef, nooit zich over zou geven, zoveel trots..
Er stond alleen nog maar een zielig hoopje paard, wat de hoop zelf had opgegeven..
Er kwam een hele emmer vocht uit haar maag, via een sonde via haar neus.. Veel te veel, haar darm was totaal afgesloten, en helaas kan een paard niet overgeven, dus ontzettend veel pijn.. Een verschrikkelijk gezicht..
We hebben besloten haar te laten gaan, en samen met 2 vriendinnen hebben we haar naar een speciale stal gebracht, waar het zou gebeuren..
We hebben haar allemaal geholpen, en ze liet het zo gebeuren, achteraf hebben we haar nog geknuffeld, en samen gehuild..
Hier ook nog een knuffel voor Roos, we zullen haar allemaal missen meisje..

Lieve Amira & babe...Rust zacht...
