
Ik heb haar slechts een jaar gehad en een aantal bokkers kennen haar ongetwijfeld door de vele vragen die ik over haar stelde.
Het was een moeilijk jaar en het afscheid onvermijdelijk.
Aan rijden zijn we nooit toegekomen en toegegeven... ze was geen ongecompliceerd paard...
Daar had ze ook geen reden toe...
Gebruikt, misbruikt, overbelast, mishandeld, verwaarloosd...
Hoeveel verdraagt een paard?
Een jaar lang heb ik met haar gedokterd... gespecialiseerde hoefsmid ivm zweren, tandarts ivm misvorming tanden door verwaarlozing, dierenarts en therapeut ivm ernstige rugproblemen tot en met pogingen tot werken aan de hand met gebruik van pijnstillers om haar spieren het werk van haar kapotte rug over te laten nemen... niet om te kunnen rijden, maar om haar nog een pijnvrije tijd te geven.
Niets hielp.
De laatste weken ging ze hard achteruit. Lopen en staan deed pijn. De coordinatie was beroerd.
Er was niets meer wat ik kon doen
Geboren als draver, kleindochter van de beroemde en beruchte nevele pride begon ze haar loopbaan goed. Maar een ongeluk gooide roet in het eten en daarna werd het nooit meer iets met draven.'Vanaf dat moment is ze van eigenaar naar eigenaar gegaan, bijna jaarlijks. Ze is verwaarloosd geweest en zwaar mishandeld in de wei (paardenripper) Ze heeft moeten springen met een pijnlijke rug (de rugproblemen bleken al 5 jaar te bestaan toen ik haar kocht, maar voorgaande eigenaars vonden haar gewoon dwars. Ze moest zich niet aanstellen maar rijden en springen) Ze bleek de laatste jaren gevaarlijk voor een paar voorgangers. Logisch. Ze had pijn en niemand luisterde.
En toen kwam ze dus bij mij
Emotioneel omdat ik net mijn haf had moeten laten inslapen, zag ik niet wat er met haar aan de hand was. Dat drong pas tot mij door toen ze bij mij in de wei stond en ik met haar wilde gaan werken.
Godzijdank begreep ik dat ze niet nukkig of moeilijk was, maar simpelweg veel pijn had.
Godzijdank heeft ze hier nooit meer iemand op haar kapotte rug gehad
Maar ik had haar graag nog een tijd als grasmaaier gegund.
Het heeft helaas niet zo mogen zijn.
Amber, meisje.... eindelijk heb je geen pijn meer en de rust die je zo hard zocht.