Veel te jong om nu al in de prachtige eeuwige groene weides te rennen.
Op 11-07-16 is ons ventje geboren, hij was prachtig en leek precies op zijn half zusje die de bevalling niet had overleefd.
Ik was super trots, en wat was hij knap!
Hij was flink aan de maat en groeide al snel zijn twee half zusjes voorbij.
Maar vandaag op 29-08-16 was het een zwarte dag.
Ik ging zoals altijd naar jullie toe om te kijken, knuffelen maar ik zag gelijk aan je dat je niet fit was, je ademde zwaar. Ik belde de dierenarts en me vader maar al gauw kwamen we er achter hoe ziek je was, je kon niet meer. We hadden je vast en je stortte neer, je had een flinke longontsteking, je kreeg bijna geen lucht meer.
Ik hield je vast, tot dat je heen ging, en toen was je weg naar boven, om samen te gaan spelen met je half zusje.
Rust zacht lieve Mattie. We zullen je niet vergeten