Geplaatst Vandaag 27.12.2013 is het alweer 3 jaar geleden dat ze is ingeslapen.
Dorien was:
1,76 groot.
Kwpn x Arabier.
vos kleur met 1 wit voetje en een kronkelende bles.
Dorien was het liefste paard ooit, in 2009 kregen wij een echte band, en gingen wij wedstrijden rijden. Eerst haalde we niet zoveel punten, maar het hoogste dat we hebben gehaald op het eind was 237 punten. Ik zal nooit vergeten hoe ze met een sprintwedstrijd dacht: waarom zou je erover heen gaan, als je er ook doorheen kan. Ze was super grappig, kon op commando lachen, en maakte de hele tijd grapjes. Helaas mocht het niet voor lang zijn. In september 2010 na een heerlijke zomer, waren we aan het trainen voor een wedstrijd springen. Helaas nam ze de sprong verkeerd, en struikelde ze. Daarbij had ze haar spronggewricht ernstig gekneusd. We hebben je in september en oktober op rust gezet, en op 2 november vond de dokter dat ik weer rustig met haar kon gaan stappen. We zouden alleen nooit meer kunnen springen, omdat het dan echt goed mis kon gaan. Op 20 december hebben wel nog meegedaan met een spelletjes dag, samen met al jouw paarden vriendjes. Op 27 december, mocht jij lekker in de bak los, samen met je maatje. Ik was naar de musical marry poppins. Jij en je maatje zijn ontsnapt, en zijn op hol geslagen, ver kwam je niet. Je gleed uit, in de sneeuw en je brak je been. Er was niets meer aan te doen, je gewricht in je linkerbeen was op 3 plaatsen gebroken, en je ruggenwervel zat ook niet meer zoals die hoorde. Je overleed om 17.08 en je maatje overleed aan een hartaanval op 28 december om 12.07.
Door haar dood, heb ik geleerd niet te kijken naar wat je niet hebt, maar naar hetgeen kijken dat je wel hebt, en daar zoveel mogelijk van probeert te maken.
Jullie zijn samen, ik zal je nooit vergeten.
☆19|05|1996 ★27|12|2010
Je was het liefste paard, en dat ben je nog steeds.
De weg was lang, en de strijd was te hard,
je stopte ermee, je was klaar voor de start,
de dag van de waarheid de emoties, de pijn,
het gevoel was zo erg dat je niet bij me kon zijn,
je was in de lucht zonder pijn of verdriet,
je was in mijn hart, het belangrijkste gebied,
Ik kan je niet vergeten, denk elke dag aan jouw, het word elke dag erger omdat ik nog steeds veel van je houw,
Ik zou je willen zeggen, wat er omgaat in mijn hoofd,
ooit zal ik je weer zien, daar zorg ik voor beloofd,
Ik hoop dat je het goed hebt de engelen nabij,
Ik hoop dat je je fijn voelt, een vogel, zo vrij,
Ik weet dat je op me neerkijkt als een engel in de lucht,
ik kijk heel vaak naar boven, ik doe dat met een zucht,
Je hebt de strijd verloren, de pijn overwon,
maar voor mij was jij degene degene die toch won.
Kan helaas geen foto's plaatsen..
Wie heeft er ook zoiets meegemaakt?
Bedankt voor het lezen,
Liefs, Jasmijn.
wat een klap is dat.
