Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
corine1981 schreef:Nou ja, suf zo'n afkeuring op harnachement, zeker @home... ik snap daar weinig van, ik geloof dat de gemiddelde bitloos rijdende ruiter vaak meer controle heeft dan die met bit. Maar goed.
Ik ben vandaag naar buiten geweest met de vrouw waar ik op stal sta.
Heja deed het super, ben 3 keer af gestapt (2x grote trekker, 1 keer de sproeier) voor het ellende zou worden en dat vond ze duidelijk fijn (mijn knieën ook ).
Op sommige stukken was ze bijna dapperder dan de bomproof Fries, haha.
Op het eind was ze doodmoe en dat van voornamelijk stappen, goede oefening voor haar
Zo trots op mijn puppy. Ze wordt steeds braver [ [url=m/cdftxJ.jpg]Afbeelding[/url] ]
marley93 schreef:Wat gek dat je daarop bent afgekeurd, Manuela. Terwijl het Nalanta hoofdstel volgens mij juist een hele fijne werking heeft. Hij is wat minder scherp dan de gemiddelde hackamore, dacht ik? Sowieso las ik dat er op het moment veel onduidelijkheden zijn mbt de richtlijnen voor het harnachement...
Corine, wat leuk dat jullie zo lekker hebben buitengereden! Mattie heeft dat soms ook, dat ie van een stapritje echt moeier of meer bezweet is dan na een rondje draven. Maar goed, wandelen zou beter voor je zijn dan hardlopen toch?
Zijn hier ook mensen waarvan hun draver lol heeft in springen?
Gisteren hebben we de paarden weer terug op hun 'eigen' land gezet nadat de boer klaar was met maaien en andere werkzaamheden waarvoor hij het paardenstuk ook vrij moest hebben.
Mattie was zo blij dat ze weer op het ruime land staan, hij heeft ondanks de hitte mega harde sprints getrokken, en hij sprong over de greppels alsof het hindernissen van 1,20 waren ofzo. Niet normaal, ik heb zo hard om hem gelachen. Zijn oortjes constant strak naar voren, en maar springen.
Ik ben meer zo'n dressuur tut, maar als hij er zo'n lol in zou hebben zal ik er maar aan moeten geloven, ben ik bang...
Molfre schreef:Hebben jullie ook ervaring met Dravers met een enorme ''stijve'' nek? Hij begint eindelijk los te laten in de vorm van een lager gedragen hoofd, maar inbuigen met zijn nek is er nog absoluut niet bij. We gaan vaak binnenstebuiten de bocht door in de bak. Het wordt langzaam beter, maar hij vindt het zo moeilijk.
Wat ik nu doe is dat ''binnenstebuiten'' gevoel gebruiken en hem vervolgens de kant op sturen waar hij naartoe kijken, maar dit moet toch op een andere manier kunnen? Hebben jullie hier tips voor of ervaring mee?