Laat me voelen
wat ik voelen wil
door de droogte
door de regen
rechtstreeks mijn verlangen
verzadigend.

Het zijn de tranen
opgelost in woorden
Waarin vragen rijzen
bij het onbegrip
van beiden-
onbegrensbare hunkering

Fluisterend voel de klanken
van zoeten woorden
je lichaam vleien
in onherbaarzaam gebied
waarin hoop en twijfel
parten spelen

Het kan niet zijn
wat ooit was
is geweest
behorend tot het verleden
een herinnering die vervaagt

Dat wat ooit was
een plaats gegeven
in het heden
Zodat het verleden
dragelijker wordt.


Lara