Laatst had ik wat problemen op school en keek ik naar buiten en zag de bomen vredig waaien in de wind, en toen kwam dit plot in mij op. Ik dicht nooit, dus je moet er niet teveel van verwachten. Hier komt hij:
Was ik maar een boom, dan kon ik waaien in de wind.
Was ik maar een boom, dan waaiden al mijn zorgen zo weg.
Was ik maar een boom, dan had ik in de lente nestjes vol met vrolijke vogels.
Was ik maar een boom, dan stond ik tussen allemaal soort genoten.
Was ik maar een boom, dan keek boven de mensen uit.
Was ik maar een boom, dan had ik dit allemaal niet meegemaakt!
Vind het eigenlijk niet zo mooi klinken als je het hardop leest. Een goede eerste poging maar nog lang niet perfect
Ja, ik weet het...maar ik hou er niet van om hard op te lezen. En ik weet dat het nog niet perfect is, want eigenlijk houd ik helemaal niet van gedichten en heb me er dus nooit in verdiept. Mar ik ben blij dat je zo eerlijk bent