Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-06 16:10

[verh] geen titel, gaat over een arabier

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-06 16:10

hoi,
omdat mijn vorige verhaal niet lang genoeg was heb ik een nieuwe geschreven. Dit verhaal gaat over de ik-vorm van een wild paard.

Ik galopeerde achter de rest aan toen ik oppeens door een sterk touw tegen gehouden werd. Wat was dit in vredes naam voor ding. Ik keek om, een man kwam steeg van zijn paard af en liep op me af. Hard schraapte ik met mijn voet op de grond. Tervergeefs, het had geen zin. Ik liet me maar gewoon doen, hij leek niet gevaarlijk. Hij pakte een ding wat hij om mijn hoofd deed en klikte daar een lang touw aan. Hij leidde me naar zijn paard en steeg op. Hij bond het touw vast om een knop. Toen beseft ik dat ik net zo zou eindigen als dat andere paard. Zo hard als ik kan probeerde ik me los te trekken, maar de man gaf niet toe...

een week later...
Langzaam stapte ik een groot ding in toen er oppeens iets achter me dicht ging. Schichtig keek ik rond. Ik stampte tegen de wanden van het ding. ‘Pap, mag ik de trailer even in’ hoorde ik een meisje buiten zeggen. ‘Vooruit dan maar.’ Zij haar vader. Er ging iets open en ik zag een meisje tevoorschijn komen. Het bond me vast aan een balk en ging toen zitten. ‘Het spijt me dat mijn vader je gevangen heeft’ hoorde ik het meisje zeggen. Uit alle macht trok ik me los en hief mijn hals op naar het meisje. Ze legde een hand op mijn voorhoofd. ‘Shaila , kom verdomme die trailer uit ,we moeten gaan!’ hoorde ik haar vader roepen. Zo heette ze dus. Sheila, klonk wel leuk. Het touw werd weer vastgemaakt en Shaila stapte de het ding, wat dus een trailer bleek te heten, uit. Ik voelde dat we wagen begon te trillen. Stokstijf bleef ik staan, bang dat er iets ergs ging gebeuren...

De trailer ging open en het touw werd los gemaakt. Snel draaide ik me om en rende naar buiten. Toen ik Shaila zag begon ik hard te hinniken. Ze liep snel weg met een beteutert gezicht. Ik voelde dat een man me vast greep, kort daarna voelde ik een slag op mijn billen. Woest gooide ik mijn benen in de lcuht, wie durfde mij zomaar te slaan. Een klein gedaante viel achterover. Ik zette mijn benen weer op de grond en galopeerde hard weg. Ik sprong over een hek, opweg naar de vrijheid. Er sprong een meisje voor me, ze moest 14 ofzo zijn. Hard remde ik. Ik zag twee mannen aankomen en wilde wegrennen, net voordat ik dat wilde doen greep het meisje het touw vast. ‘Geef mij dat paard terug’ Hoorde ik de vader van Shaila zeggen. ‘is ze te koop? Zoja, voor hoeveel’ antwoordde het meisje. ‘Voor 4000 mag je dr hebben.’ Zij de vader van Sheila. ‘Komen jullie twee even mee’ Vroeg het meisje. Het meisje leidde me mee naar een trailer en bond me daar vast. ‘Mam, ik heb een mooie merrie gevonden, ik denk dat je dr leuk genoeg vind voor mij.’ Hoorde ik haar zeggen. De moeder van het meisje kwam naar buiten gelopen en liep met grote ogen op me af. ‘ hoeveel kost ze, een arabier als dit vind je niet gauw’ zij de moeder van het meisje. ‘4000’ zij het meisje wijzend op de twee mannen. De moeder van het meisje liep naar hen toe en overhandigde hun iets, wat wist ik niet. Hard begon ik te hinniken toen de mannen op me af kwamen. Niet een blijheids hinnik, maar een kwade hinnik. Ik begon met mijn hoef te schrapen en te dreigen. Het hielp niet, want voordat ik het wist hadden de twee mannen me te pakken. ‘Mam, mag ik bij haar blijven in het vliegtuig’ hoorde ik het meisje zeggen. Haar moeder knikte. Wat was een vliegtuig ? langzaam sleurde de mannen het trailertje in en werd die weer dicht gemaakt. Na een paar minuten begon het ding te schokken en te bewegen. Toen het ding eindelijk weer stil stond stonden we op een groot veld. Ik werd naar buiten geleid, ditmaal door het meisje. Ik schrok en maakte een angstige gil. Er stonden allemaal reusachtige dingen op het veld, en er was geen gras, alleen maar tegels. Ik werd een van die grote dingen ingeleid en daarin vast gebonden. Ik begon hard met mijn hoef te schrapen, ten teken dat ik dit niet leuk vond. Het meisje ging voor me zitten op een baal , het rook naar gras. Langzaam schuifde ik mijn hals naar die baal en pakte er voorzichtig iets uit. Dat smaakte lekker. Ik begon te hinniken van opwinding. Maar dat was snel voorbij toen ik naar beneden keek uit een raampje. Ik zat hoog in de lucht, niet wetend wat er ging gebeuren....

Het ding landde en ik werd losgemaakt. Ik zag een grote klep opengaan, geen moment twijfelde ik en rende uit het vliegtuig. Ik keek om mee heen. Waar was ik in vredesnaam. Het meisje leidde me naar een trailer waar een man voorstond. Het meisje liep met me de trailer in en bond me vast. Ik zag haar weer uit de trailer verdwijnen. De moter van de auto startte en de trailer begon weer te schokken en te schudden. Ondertussen was ik het al gewend...

Na een tijdje stopte de wagen en ging de klep weer open. Dit keer was het de man die me eruit haalde. Ik vertrouwde hem al, het kon niet anders dan een vriend van het meisje zijn. Ik wilde nu toch wel haar naam weten. ‘Hier Esmee’ hoorde ik de man zeggen. Zo heette ze dus, Esmee. Niks mis mee dus. Ze pakte het touw over en leidde me naar een hok. Ik weigerde erin te gaan. Ze begon te trekken, uiteindelijk liet ik me toch in het hok gezet worden. Er ging een deur dicht en Esmee liep weg. Hey, ik kon niet meer naar buiten. Hard begon ik te hinniken en tegen de deur te trappen. Ik trapte een keer zo hard dat hij eruit viel. Een harde knal zorgde ervoor dat er heel wat mensen kwamen kijken. Zo hard ik kon vluchtte ik die stal uit en rende naar buiten. Ik sprong in een grote bak waar 2 mensen op hun paard reden. De 2 mensen schrokken zich, maar dreven me op in een hoekje. Ik kon nergens heen. De enige toevlucht was gewoon blijven staan. Langzaam liet ik me door mijn knieen zakken en ging liggen. Mijn benen deden pijn van het trappen tegen de wand van het stalletje. Langzaam soesde ik in een slaap.

Toen ik wakker werd lag ik nog steeds in de bak. ‘Ja, u kunt hem inrijden , hij is 3 jaar, maar pas op. Hij komt uit het wild en is erg druk.’ Hoorde ik een vrouwelijke stem zeggen. Langzaam stond ik op en begon zacht te hinniken. Esmee kwam op me aflopen en deed me een ding om, net als de man die me ving deed. Ik spurtte niet tegen en liet me doen. Ik werk weer de stal ingeleid en werd in een ander hok gezet. ‘Waag het niet om deze box ook niet vernielen’ zij Esmee op een kwade toon. Dus dit hok hete een box. Ik liep naar een bak in de box en duuwde daar mijn neus tegen. Hard sprong ik weg. Daar kwam water uit. Nogmaals deed ik mijn neus erin en dronk wat van het water. In een andere bak zat eten. Ik pakte een hap eruit en begon er op te kauwen. Het smaakte best lekker. Toen het eten op was hoorde ik het paard naast me iets zeggen; ‘Jij hebt veel kracht zeg. Wij kunnen zelfs nog niet zo’n deur uit zijn geheel krijgen’. ‘Ter informatie, ik kom uit het wild en heb daardoor meer kracht’ antwoordde ik. Het paard knikte begrijpelijk. ‘Je hoeft nergens bang voor te zijn’ zij het paard. Ik knikte. Langzaam liet ik me door mijn benen zakken en ging liggen.
Na een paar minuten begon ik me te vervelen en stond op. Ik ging hinniken, zohard als ik kon. Ik zag Esmee aankomen met een touw en een stok. Ze stapte mijn box in en deed met iets om en tegelijkertijd kreeg ik een stang in mijn mond. Ik begon zoals gewoonlijk weer met mijn hoef te schrapen. Ze klikte het touw aan een ring vast en leidde me naar buiten , naar de bak. Ze pakte de lange stok goed vast en spoorde mij in een rondje. Maar ik liepnaar haar toe. Ik wilde niet in een cirkel lopen. Ze gooide het uiteinde van de stok op de grond. Woest begon ik te steigeren. Nogmaals deed ze hetzelfde, maar dit keer raakte ze me. Toen ik met mijn beide voeten op de grond stond ging ik toch maar in een cirkel, ik wilde niet nog een pets krijgen op mijn kont. Hard begon ik te draven, de stok achtervolgde me. ‘Ho, ho. Het is goed meisje’ hoorde ik Esmee zeggen. Wat betekende ho ? ik moest zeker langzamer gaan kwam er in me op. Langzaam ging ik over in stap...