Geplaatst kabouterbos
samen wandelen, vriend en familie van elkaar
haar hond rent vrolijk rond
de wind brengt de zoute lucht van de zee
tussen de bomen
een storm heeft de takken afgebroken
die liggen op zacht verende grond
in de toppen van de bomen
klepperen de reigers
vroeger
zaten er kaboutertjes verstopt
samen
zochten we ernaar
nooit een gevonden
daar praten we nu over het leven
haar leven zoveel jaren lang
het mijne pas een klein deel daarvan
wijze raad komt tot mij
het sprookje is gevonden
maar de kaboutertjes niet
Het gedicht gaat over mijn oma en mij. Mijn oma heeft het bos waar dit gedicht over gaat geschilderd voor mij. Helaas zijn de kleuren niet helemaal goed op de foto, want het was lastig fotograveren omdat het achter glas zit.
