Als ik hen dan zie
Met hun gezicht vol tranen
Een hart vol pijn
En niet weten waar heen
Dan vraag ik me af
Moet ik niet blij zijn
Als mijn vader mij een hand geeft
Om de straat over te steken?
Mag ik dan niet blij zijn
Wanneer mijn vader,
Me in het openbaar een zoen geeft
Of een hand op mijn schouder legt als ik triest ben?
Niet omdat hij het doet
Niet omdat iedereen het ziet
Maar gewoon omdat
Het nu nog kan?
de vader van een klasgenoot is gestorven op vrijdag 24 maart. Het meisje heeft haar examen nog gemaakt en toen ze smiddags thuis kwam heeft ze dit mogen vernemen. Ik zelf heb imjn eigen opa twee weken geleden begraven, ik kon niet naar de begrafenis gaan omdat ik een slag in mijn gezicht zou krijgen als ik de kist zou zien gezien ik geen traan heb gelaten, ik ben wel naar de avondmis gegaan. Ze was blij me te zien...Gisteren was ik er voor haar, vandaag zou ik een van de zovele zijn. Daar steun ik nu maar op gezien ik het erg vind dat ik er vandaag niet voor haar kon zijn.