
Ik wil niet weten, wat er is.
Ik wil niet met je praten.
Waarom is het toch zo moeilijk,
me gewoon met rust te laten?
Ik weet wel dat het niet zo kan.
dat jij moet weten wat ik denk.
Maar geef je mij mijn waarde terug,
als ik je mijn gedachten schenk?
Jouw woorden zullen mij vinden,
en dan leeg ik mijn hoofd.
Die o zo vreemde waarheid:
ik zou het nooit hebben geloofd.

My bad.
.
.