De angst kroop naar boven
Ik wilde het simpelweg niet geloven
Het ging echt de verkeerde kant op
Ik bleef maar schreeuwen
‘stop’!
Maar nee, stoppen deed hij niet
Zijn handen gingen door
Ik wou dat hij me helemaal alleen liet
Ik vond het gewoon goor
Zijn zware lichaam
Hield me in bedwang
Over mijn wang rolde een dikke traan
Ik hield het zo niet lang
Toen was het eindelijk gebeurd
Maar ik zal het nooit vergeten
Ik ben degene die er steeds om treurt
Hoe kon je me dit aandoen
sterkte
dankje.. maar kwou wel zeggen dat ik het heel mooi vind hoor !! 

)
kan er zo boos om worden, maar ook zo verdrietig. er kan veel over gezegt worden, weet t op dit moment niet zo goed te brengen, alleen sterkte

