Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-06 17:48

[verhaal] Vrijheid

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-06 17:48

heey
dit verhaal heb ik niet zelf geschreven maar overgeschreven uit het boek vrijheid.
ik vond het zo mooi dat ik het graag met jullie wilde delen.
iedere keer als ik tijd heb komt er een gedeelte bij;

Vrijheid.
Door Angela Dorsey.
Op bokt gezet door mij...

Hoofdstuk 1.

Jani ademde diep in. Ze was dol op de geur van de enorme houten paardenstal. De geur van cederhout, vers hooi en schone paarden. Zoals vaker vroeg ze zich af waarom paardenparfummakers het nog niet ontdekt en gebotteld hadden. Het zou een parfum zijn dat zij zeker zou kopen. Dan kon ze de van de stal overal met zich mee naartoe nemen. Ze liep langzaam langs alle stallen en sprak elk paard apart toe. Haar stem klonk iel en de paarden leken aan te voelen dat er iets mis was. Bij de stal waar een grote zwarte ruin in stond, stopte ze even.’Ik zal je missen Marshall’ fluisterde ze terwijl ze met haar vinger de vorm van gebroken bles volgde. De aftekening op zijn hoofd leek op een wit vraagteken. Het enige wat ontbrak, was de punt onderaan. Ze raakte het plekje op zijn snoet aan waar de punt gezeten zou hebben, en legde haar wang tegen zijn hoofd. Toen ze verder ging keek Marshall haar met droeve ogen na en zuchtte. Daarna draaide hij zich om in zijn box en begon sprietjes hooi uit het hooinet in de hoek te trekken. Omdat er bij de volgende box geen hoofd verscheen, leunde Jano over de deur.’Clipper, wat ben je aan het doen? Een dutje midden op de middag?’De kleine voshengst sprong overeind en huppelde naar de deur.’Gekke jongen.’ Kirde ze tegen de vijf maanden oude hengst. ’Megan had je stuiter moeten noemen, omdat je de hele tijd huppelt en springt.’ Clipper was vorige maand gespeend en hij was goede vriendjes met Jani geworden tijdens de eerste eenzame dagen zonder zijn moeder. Hij nam een paar plukjes haar van Jani in zijn mond, maar liet ze meteen weer los toen ze op strenge toon ‘Nee!’ zei. Daarna kriebelde ze hem achter zijn oor en vertelde hem wat een brave jongen hij was. Ze wist dat Clipper alleen maar naar buiten wilde om te spelen. Hij was dit jaar het enige veulen van de stal en had geen vriendjes om mee te spelen, maar Megan, de eigenaresse van de stal, liet hem elke dag buiten rennen in een van de weiden. ‘ik zal je straks mee naar buiten nemen, Clippertje, maar ik moet eerst aan megan vragen in welke wei je mag. En eerst wil ik met Kate weg, dus je kunt je middagslaapje afmaken.’ Clipper brieste en boog zijn hoofd omhoog en omlaag alsof hij het met Jani eens was. Jani lachte.Clipper kon haar altijd aan het lachen maken, hoe naar ze zich ook voelde. Zelf wanneer haar hele leven overhoop was geraakt. Hoe konden haar ouders haar dit aandoen?
Ze draaide zich om en liep naar Kate’s box. De twee volgende boxen waren leeg, maar de derde was bezet. Een prachtige roodbonte pintomerrie keek over de deur.
‘Hallo meisje. Hoe is het vandaag met je?’ fluisterde Jani. Kate hinnikte zachtjes bij wijze van antwoord. ‘Goed, dank je,’ zei Jani en glimlachte toen kate knorrende geluidjes naar haar maakte. ‘Ja, ik weet wat je bedoelt,’ vervolgde ze. Kate hinnikte nog eens zacht en Jani boog voorover om haar een kus op haar neus te geven. Kate was erg spraakzaam voor een paard. Het zachte, knorrende keelgeluidje was haar manier om Jani te laten weten hoe blij ze was om haar te zien. Soms nam Jani vriendinnetjes van school mee naar de stallen en steeds weer waren die er vol verbazing over de gesprekken die tussen mens en paard gevoerdt leken te worden. Sommige kinderen geloofden dat Kate en Jani echt samen konden praten, zelfs nadat ze had uitgelegd dat het niet zo was. Maria, haar beste vriendin, vond het heel grappig en smeekte haar soms om een nieuw iemand mee te nemen zodat die Kate kon horen praten. Ze zuchtte. Ze zou Maria het meest missen. Jani pakte het vershcoten halster en halstertiyw vab de haak naast Kate’s deur en stapte de box uit. Ze had haar borstels, zadel, shabrak en hoofdstel al naast de poetsplaats bij de staldeur gehangen. Ze bond Kate aan de twee touwen vast en begon de mooie merrie te borstelen. Eerst gebruikte ze de rubberen roskam om het vuil in Kate’s vacht los te krijgen. Daarna pakte ze de harde borstel uit haar borstelkit. Ze begon bovenaan bij Kate’s nek en ging met borstel naar achteren langs de schouders, steed met de groeirichting van de haren mee. Daarna poetste ze Kate’s linker flank en achterhand.
Jani bewoog zich naar de rechterzijde en maakte haar werk met de harde borstel snel af. Toen pakte ze een zachte doek en maakte Kate’s hoofd ermee schoon. Als laatste haalde ze de doek nog even over de rest van het paardenlijf. Ze deed een stap terug en bewonderde het prachtige paard. Het zonlicht viel door de open staldeur op Kate’s schouder en deed de bruine vlekken golven als gesmolten lava. De crémekleurige manenen vielen rijkelijk aan een kant van haar hals en de lange voorlok kwam tot ver over de helft van de bles op haar neus. Het bovenste deel van haar staart was stralend wit, en de onderste helft prachtig roodbruin. Maar vandaag werd Jani niet echt vrolijk van de schoonheid van Kate. Ze deed een stap in haar richting en leunde tegen de sterke rug. Kate keerde haar hoofd om en hinnikte zacht. Ze duwde tegen Jani’s zij met haar snoet. ‘Ja, ik weet het. Ik zal mijn best doen wat vrolijker te worden,’zei Jani. Ze was even stil en voegde er fluisterend aan toe: ‘Het komt doordat mama en ik vandaag naar ons nieuwe huis rijden.’ Ze haalde diep adem. ‘En we komen niet meer terug.’ Haar ogen begonnen te prikken toen de tranen naar buiten wilde. Ík ben zo blij dat jij meegat. Ik zou niet weten wat ik zonder zouw moest doen.’ Een moment liet ze haar voorhoofd op de gladde flank rusten, en toen ging ze langzaam rechtop staan. Ruw veegde ze met de rug van haar hand lang haar ogen. Ik ga niet huilen, zei ze tegen zichzelf. Ik ga NIET huilen!
Ze deed het hoofdstel om Kate’s hoofd, legde het dekje en het zadel op haar rug en trok voorzichtig de singel aan. Toen maakte ze de touwen los en leidde Kate de stal uit. Vanaf het erg kon ze Megan zien, die in de wei van Captain pogingen deed de ondeugende Welsh ponyhengst te vangen. Jani zwaaide, Maar megan had haar waarschijnlijk niet gezien, ant ze zwwaide nietterug. Ze steeg op en wendde ate naar een van hun favriete ruiterpaden door ht bos. Kate’s stappen werden danspassen toen ze ussen de bomen kwamen. De lommerijke bomen waren een troost van Jani. Alof je in een deken bent gewikkeld, dacht ze. Niets kan ons hier kwaad doen. Opnieuw slaakte ze een diepe zicht en Kate draaide haar hoofd een beetje en kaar naar haar terwijl ze doorstapte. Ze leunde naar voren en gaf haar een klopje op de bonte hals. Ze wist dat ze ongeloofelijk bofte met een paard als Kate. Op haar twaalde verjaardag had ze van haar ouders geen cadeau gekregen, maar een grote bruine envelop. Erin zat een foto van Kate met een grote strik om haar hals. Daaraan zaten de eigendompapieren van Chikate’s Dreamsong, zoals Kate officeel hete, met Jani’s naam erop. Toen Jani de papieren en de foto had gezien had ze geen woord uit kunnen bregen. Haar gezicht werd helemaal in beslag genomen door haar glimlach, die van oor tot oor reikte. Ze was nog steeds blij dat haar vader zijn fotocamera niet bij de hand had gehad.
Dat zou zo genant geweest zijn. Nu was alles helemaal perfect geweest. Teminste tot de volgende dag. Toen hadden haar ouders haar vertelt dat ze zouden gaan verhuizen.

Nogmaals het komt uit een boek en Angela Dorsey heeft het geschreven.
Ik zet het op bokt zodat jullie het ook kunnen lezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-06 17:21

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-06 17:21

niemand die reageert ?

:(

**Geplaatst**: 09-03-06 17:39

Re:

Geplaatst: 09-03-06 17:39

ik vind het wel een mooi verhaal alleen ik vind overtypen van een boek een beetje raar, niet erg crea zeg maar als mensen het boek mooi vinden kunnen ze het lenen maar dat is mijn mening

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-06 17:58

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-06 17:58

nou, je hebt inderdaad gelijk, maar het boek is nergens te lenen. ik weet niet of iemand de ponyclub kent. dat was toen zon abbonoment waarbij je boeken kreeg en andere leuke paardenspullen. door te weinig leden zijn ze gestopt. vandaar dat ik het even hier zet

**Geplaatst**: 09-03-06 18:01

Re:

Geplaatst: 09-03-06 18:01

oké dat wist ik niet

maar van mij mag je verder want het begin is in ieder geval goed