Geplaatst zij is 13 en ik 14.
nou hier het verhaal
Toen manege easy riders net begonnen was ongeveer 12 jaar geleeden.
T was een stormachtige avond toen een al wat oudere vrouw met haar paard voor mariel's neus stond.
Ze vroeg of er nog een stal vrij was wand ze was alle stallen in de omgeving al langs geweest nergens plek mariel had eigelijk ook geen stal meer vrij dus zij ze dat er in het oude schuurtje nog een stalletje was het was niet groot en het ligt deed het daar niet goed maar het paard stond droog.
Mariel gaf de vrouw een deken voor het paard en vroeg of ze mischien een kop warme thee wou.
Ongeveer 1 week later.
Was het prachtig weer en het paard stond samen met wat soort genooten in de padock.
toen ze na een tijdje naar binnen gingen zag dat het paard niet helemaal zuiver liep maar niet kreupel dus spuiten ze hem af.
15 minuten later kwam de eigenaarese van het paard en vroeg warom mariel het paard aan het afspuiten was ze zij dat hij niet helemaal goed liep.
dus liet ze het zien niks helemaal niks.
toen zij de vrouw hij loopt wel vaker niet helemaal goed.
het is niks om je druk over te maken.
'S avonds was het paard heel zenuachtig en stijgerde in zijn boks en bleef rondjes lopen.
toen schopte hij de deur kapot en rende naar de achterkant van mariels huis en hinikte heel hard en stijgerde hel hoog.
hij probeerde over de sloot te springen maar glee uit en brak zijn nek hij was opslag dood.
mariel die het paard had gehoord rende naar beneden en zag het paard liggen ze zakte door haar knieen en keek of het paard nog leefde maar het was helaas overleden.
ze belde het vrouwtje maar er werd niet opgenomen de volgende ochtend probeerde ze het weer weer niemand.
toen ze rond 9 uur de krant aan het lezen was zag ze dat het vroutje verdronken was toen ze met hoge snelheid een sloot ingereeden was.
toen ze later die dag de stal van het paard mesten was vond ze een prachtig zilveren ketinkje met een halve maan eraan.
ze legt hem in een juele doosje in haar kast en gaat verder.
9 jaar later.
Mariel zadelde haar paard fhaira om een buitenrid te maken ze was rustig en daardoor fhaira ook.
toen ze al een end van de manege weg waren kwamen ze bij het slootje waar de vrouw verdronken was fhaira ging door haar dolle heen het angst zweet liep over haar lichaam.
Mariel stapte maar af en liep met het paard naar de sloot ze zag in het gras iets glinsteren het was een zilveren ketinkje met een halve maan eraan mariel dacht gelijk wat er 9 jaar geleeden gebeurt was.
ze nam het ketingkje mee naar huis toen ze fhaira afzadelde viel het ketinkje uit haar zak allepaarden keeken ernaar en djinn een jonge merrie die heel gevoelig was trilde en het zweet brak haar uit ze bleefen er maar naar staaren.
Mariel begreep het niet en pakte het ketinkje en legde het zadel en hoofdstel weg.
ze liep naar binnen en zocht het andere ketinkje ze keek of ze tegen elkaar aanpasten en dat was zo er kwam een energie vrij mariel trilde over haar hele lichaam terwijl dat het toch dik 30 graaden was.
plots liet ze de ketinkjes vallen en ze deed ze allebij vlug in een eigen doosje
wat vinden jullie?
we vonden dit wel iets voor een pony kamp verhaal ofzo
nou zeg maar wat jullie ervan vonden.
ik hoor het graag.
doeidoei groetjes nena
