Geplaatst 
Mijn Huis
Na 22 jaar is dit mijn huis niet meer,
En dat doet van binnen heel erg zeer.
Na al die jaren is het nu echt gedaan,
En moet ik ergens anders heengaan.
Die lange tijd hier heeft zijn sporen achtergelaten,
Er is genoeg gebeurd om over te praten.
Er is gelachen en getreurd,
Want er is ook zoveel gebeurd.
Ik ben opgegroeid samen met dit huis,
Dit is met recht mijn thuis.
Helaas is er nu niks meer aan te doen en moet ik gedwongen weg,
Ik kan er niets tegen doen, wat ik ook zeg.
Na 22 jaar is dit mijn huis niet meer,
En dat doet van binnen heel erg zeer.
Na al die jaren is het nu echt gedaan,
En moet ik ergens anders heengaan.
Anderen begrijpen mijn gevoelens niet,
En kunnen zich niet inleven in mijn verdriet.
Mensen zeggen: “Het is niet zo erg, je komt er wel overheen”,
Maar die woorden snijden bij mij door merg en been.
Ze snappen gewoon niet hoe ik me voel,
Ze zullen nooit weten wat ik bedoel.
Helaas is er nu niks meer aan te doen en moet ik gedwongen weg,
Ik kan er niets tegen doen, wat ik ook zeg.
Na 22 jaar is dit mijn huis niet meer,
En dat doet van binnen heel erg zeer.
Na al die jaren is het nu echt gedaan,
En moet ik ergens anders heengaan.
Het doet zo ontzettend veel pijn,
Dat ik hier niet veel langer meer mag zijn.
Ik heb heel lang zitten hopen,
Dat anderen het niet wilden kopen.
Maar helaas na 10 maanden is het dan gedaan,
En is dit huis nu naar anderen gegaan.
Langzaam moet ik met dozen aan de haal,
En is mijn huis over 4 maanden echt leeg en kaal,
Dan moet ik toch echt de deur achter mij sluiten,
En sta ik voor goed buiten…
Helaas is er nu niks meer aan te doen en moet ik gedwongen weg,
Ik kan er niets tegen doen, wat ik ook zeg.
Na 22 jaar is dit mijn huis niet meer,
En dat doet van binnen heel erg zeer.
Na al die jaren is het nu echt gedaan,
En moet ik ergens anders heengaan.
Herinneringen aan mijn leven zullen hier altijd blijven hangen,
Hier, in de leegte van de gangen.
Shalimar (28-03-2004)
