Geplaatst 
Het was een opdracht voor school om er een gedicht bij te maken..
Opgesloten in mijn lichaam
Praten onmogelijk
Denken niet
Het praten in mijn hoofd gaat door..
Onzichtbaar voor iedereen
Ben ik wie ik wil zijn.
Genegeerd door de wereld
Met mijn eigen gedachten
In mijn eigen wereld.
Achter mijn glimlach,
zit alles wat niemand ooit zal begrijpen.
Achter mijn ogen,
zit mijn pijn, eenzaamheid en verdriet.
Ik zie mensen rondom mij
gelukkig zijn met iemand.
Maar het doet me niets
Ik zie het nut er voor mij niet in..
Ik de Quasimodo van het dorp.
De dorpsgek.
Ik ben niet gemaakt voor de liefde..
Commentaar welkom..
[size=9](ik schrijf eigelijk nooit gedichten
) 
