Geplaatst 
(over sommige zinnetjes ben ik zelf niet helemaal tevreden). Hulpeloos lig je daar op bed,
Geen verdriet of pijn maar ook geen pret.
De zachte stemmen en warme handen,
Die teder en lief op jou belanden.
Meer kunnen we nu niet doen,
Zelfs niet voor ene miljoen.
Het enige wat we kunnen hopen,
Is dat je snel en voorzichtig je ogen opend.
Maar tot die tijd,
Willen we je steunen zonder enig verwijt.
Je helpen door de moeilijke tijden,
Ook je gezin en familie voor beiden.
Helpen je leven weer op te bouwen,
Het vast te pakken met beide klauwen.
Zodat je ogen weer kunnen stralen,
En op iedereen neer zullen dalen.
Maar tot nu toe kan ik dit alleen nog dromen,
En hopen dat ze uit zullen komen.
Samen staan in deze moeilijke tijden,
Lieve Leon, kon ik je maar uit deze tijd bevrijden
En de tweede :
Mijn hoofd,
Vol met lege gedachten.
Ik mis je,
En zit op jou te wachten.
Ik sluit mijn ogen,
Tranen rollen over mijn wangen.
Zonder doel,
Maar toch door mijn lippen gevangen.
Zout,
Als het water van de zee.
Lopen door het zand,
Oh kon je nu maar mee.
Vliegen,
Soms dacht ik dat we dat konden.
Even weg,
Weg van alle zonden.
Terug in de tijd,
En dit alles kunnen voorkomen.
Dat is wat er gebeurd,
Iedere nacht weer in mijn dromen.
, vind het 2e zelf ook beter 
. 
. 
