Geplaatst Helaas hebben we op 30 december 2005 afscheid van jou moeten nemen. Maar je hebt een prachtige leeftijd bereikt, opa.
En wat was je een geweldig man hè. Je hebt zelfs een keer iemands leven gered! Geweldig.
In 1998 overleed helaas je grootste liefde, beppe* Rinkje. Had je ooit gedacht dat dat meisje, die je in je jeugd hielp toen haar fiets kapot was,
diegene was met wie je de rest van je leven zou delen? Toen zij uit je leven verdween wist je even niet hoe het verder moest.
Maar je hebt je eroverheen gezet, en in 2001 trok jouw 2e liefde bij je in, die toevallig dezelfde naam had als beppe.
Helaas ging het niet zo goed met jullie, en gingen jullie samen naar een verzorgingstehuis.
Maar dat was niet voor lang. In 2004 moest je alweer afscheid nemen van haar. Daarna was je in de war, opa.
Je raakte je auto kwijt en wist niet meer waar je woonde. Daarom hebben je toen samen met de familie besloten weer te verhuizen, dit keer naar een verpleeghuis.
Daar had je het goed naar je zin. Iedereen daar vond jou ook plezierig. Je was altijd wel vrolijk.
Zelfs toen het minder met je ging. Maar je genoot nog van het leven. Je genoot van de ritjes met je kinderen of kleinkinderen.
Je genoot als er bezoek kwam. Maar je was heel erg in de war, opa. Je kon je dingen niet meer herinneren.
Dit was eerder ook al zo, maar niet meer zo erg. En toch, altijd probeerde je een lach op je gezicht te toveren als er iemand was.
Dat kan nu niet meer, dat is over. Nooit meer zal ik die geweldige grappen van jou horen, opa,
nooit meer zie ik die persoon die altijd vrolijk was.
En ik heb spijt, heel veel spijt. Spijt dat ik niet zo vaak bij je kwam.
En nu is het te laat. Nu kan het niet meer. Maar nu is het goed, opa. Nu ben je weer bij je 2 grootste liefdes,
nu zijn jullie weer samen. Nu ben je niet meer in de war.
Rust zacht, lieve opa. Rust zacht.
Liefs, Maartje
Het stukje tekst bovenaan de rouwkaart:
- Stadichoan ynleverje
In bytsje selssanigens
In stukje sûnens
Oant it lêste bytsje ta
Jurrit Visser
11-01-1920 – 30-12-2005
*Beppe is Fries voor oma.
. 
Echt super geschreven meid. Ik weet even niet wat ik moet zeggen 
