[verhaal] Het lot van een broodfok teefje !

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
chip

Berichten: 2355
Geregistreerd: 13-11-03
Woonplaats: Ruurlo

[verhaal] Het lot van een broodfok teefje !

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-06 20:04

Het lot van een broodfok teefje,



Vandaag heb ik een heel mooi klein meisje op de wereld gezet.
Ze is zo mooi en zacht, ik kan er de hele tijd wel naar kijken.
Ik hoef nu niet met de andere hondjes in een hokje, maar ik mag apart liggen met mijn pupje.
Ik poets haar de hele dag zodat ze mooi schoon blijft, want eerlijk gezegd is het hier niet erg confortabel.
Gelukkig liggen we onder een warmtelamp want meer dan een koude kale vloer is er niet.

Mijn meisje is nu 3 weken oud, ik hoor voetstappen, zou mijn baasje mij eten komen brengen ?
Hij pakt me bij zijn nekvel en haalt me weg bij mijn kleine meisje.
Ik spartel en begin luid te blaffen waarop ik een klap tegen mijn hoofd krijg.
Ik wordt bij de andere honden in het hok gegooit.
Ik hoor mijn pupje piepen en wordt erg verdrietig bij de gedachten dat zij daar zo alleen ligt.
Maar ja zo gaat dat elke keer, als de pupjes 3 weken zijn moeten wij moeders er overdag vanaf.
Want hoe eerder de pups zelfstandig leren eten, hoe eerder de tandjes doorkomen zodat ze zsm aan de handelaar verkocht kunnen worden.
De dag duurt lang, eindelijk is het 6 uur en mag ik weer naar mijn kindje toe.
Ze is helemaal blij en erg hongerig, tja ze kan natuurlijk nog niet van die harde brokjes eten en het blikvoer daar is ze ook nog te klein voor, arme pup, kom maar gauw bij mij en eet je buikje maar rond.
Zo gaat het vanaf nu elke dag, langzaamaan leert mijn meisje eten.
De tijd die we nog met elkaar hebben is nog maar kort. Ik wordt vreselijk verdrietig als ik aan ons gedwongen afscheid denk, want dat zit er aan te komen. Ik druk haar met mijn snuitje dicht tegen me aan, ik wil niet dat ze weg gaat, de grote boze wereld in.

Dan is het zover, ik hoor voetstappen, mijn baasje is niet alleen.
Ik ben bang, mijn kleine meisje ligt tevreden en niets vermoedend tussen mijn voorpootjes te slapen.
Ik buig mijn hoofd beschermend over haar heen.
Dan gaat de deur open, een grote hand komt op me af, ik begin te grommen en laat mijn tanden zien, deze keer gaat het ze niet lukken.
Dan bijt ik hard in de hand van mijn baasje, ik hoor hem vloeken en hij roept hier rothond en vervolgens krijg ik een schop.
Versuft kom ik in een hoek terecht, ondertussen heeft hij mijn kleine meisje te pakken, ik hoor haar piepen en probeer weer overeind te komen, maar mijn pootjes doen het niet meer.
Dan wordt de deur dicht gekwakt en ik blijf alleen en vol van verdriet achter.
De andere keren dat mijn pupjes me af werden genomen werd ik meteen weer bij de andere honden gezet, maar deze keer moest ik alleen blijven.
Zachtjes, treurend en met een gekneust lichaam blijf ik in de hoek liggen.

Hoe zou het mijn kleine meisje vergaan ?
Ik weet dat zij naar Frankrijk gaat met vele soortgenootjes die door het hele land weggehaald worden bij hun moeders, ongeent en vaak niet ontwormt gaan zij een onzekere tijd tegemoet.
Vele redden het niet en gaan dood tijdens het transport. Ze gaan in een bestelbusje zonder eten of drinken. Ze worden in Frankrijk in een schuur gedumpt en vandaar uit worden ze weer verkocht. Uiteindelijk komen ze in dierenwinkels terecht waar ze voor grof geld aangeboden worden.

Opnieuw hoor ik voetstappen en stemmen, weer gaat de deur open, ik hoor mijn baasje zeggen dat ik een waardeloze hond ben en niet genoeg pupjes baar en dat ik maar weg moet. Ik wordt in mijn nekvel gegrepen en in een doos gestopt. Mijn baasje geeft de doos aan de man die bij hem is en langzaam word ik verwijderd van de voor mij zo vertrouwde omgeving. Ik wordt achter in de kofferbak gezet.
Ik hoor vreemde geluiden, ik kruip in elkaar van angst. Na een poosje stopt de auto, de kofferbak gaat open en de doos wordt opgepakt. Het is erg donker, dan maakt de vreemde man een deur open en zet de doos op de grond, hij maakt de doos open zodat ik eruit kan maar ik durf niet en blijf in elkaar gedoken zitten. Dan gaat de hij weg en gooit de deur dicht.
Na uren in de doos te hebben gezeten kijk ik over het randje en besluit om er uit te springen. Wat een vieze bende hier, overal ligt troep en het is er koud.
Ik heb dorst en ga op zoek naar water, in een hoekje staat wat bruinig water waar ik van drink. Ik heb intussen ook honger gekregen maar nergens zie ik brokjes.
Treurig zoek ik een plekje op waar ik mezelf oprol, denkend aan mijn pupje en wat er komen gaat.

De volgende dag gaat de deur open en worden er een paar sneetjes brood naar mij toe gegooit. Als de deur weer dicht gaat durf ik naar het brood te lopen en eet het gulzig op.
De dagen duren lang af en toe krijg ik wat te eten, de stank wordt steeds erger, overal ligt poep en plas dat wordt ook niet opgeruimd zoals mijn exbaasje dat wel vaak deed.
Op een morgen word ik wakker, mijn oogjes jeuken en zitten vol pus, ik probeer met mijn pootjes mijn oogjes schoon te maken, wat niet of nauwelijks lukt, ik heb het koud en ril over mijn hele lichaam.
Mijn haar is al behoorlijk gegroeit en plakt aan het pus bij m'n oogjes, ik kan bijna niets zien. Mijn wereldje wordt nog kleiner want de klitten belemmeren mijn uitzicht en nu zie ik niks meer. Voorzichtig ga ik op zoek naar water en struikel over de troep. Nadat ik eindelijk wat had gedronken kruip ik weer in een hoekje, wachtend op wat komen gaat. Dagen gaan voorbij, vaak zonder eten.
Langzaam kwijn ik weg, ik wil hier vandaan, maar ik heb geen puf meer om ook maar iets te ondernemen, wat trouwens ook niet gaat.

Op een dag hoor ik de stem van mijn nieuwe baasje en nog een vrouwenstem, die laatste klinkt prettig. De deur gaat open en mijn baasje zei: kijk hier zit een mooi yorkje, die mag je hebben voor weinig.
Voetstappen komen dichterbij, een vriendelijke stem zegt lieve woordjes tegen mij en ik krijg een voorzichtige aai over mijn bolletje. Ik kan haar niet zien maar ik vind haar al meteen aardig en geef haar een lik over haar hand.
Toen vroeg ze aan mijn baasje, wat wilt u voor haar hebben ? Hij zei 100 euro, dat is toch voor niks voor zo'n mooi hondje.
Het vrouwtje zei tegen mij, jij gaat met mij mee kleintje en gaf mijn baasje het geld. Hier zei de man, stop haar maar in deze doos, mijn nieuwe vrouwtje zei dat dat niet nodig was en tilde mij voorzichtig op en hield mij dicht tegen zich aan terwijl ik toch echt vies was hoor, mijn ontlasting zat aan mijn achterste geplakt, maar daar gaf ze niets om. Ze liep met mij naar haar auto, daar werd ik in een reisbench gezet met daarin een lekker zacht dekentje, dat deed mijn stijve pootjes goed. Toen reden we weg. Na ong een uurtje stopte de auto, ik werd uit de bench gehaald en mijn nieuwe baasje brabbelde allelei woordjes zoals dat ik haar kleine schatje ben en dat ze van mij weer een mooi hondje zou gaan maken. We gingen een huis binnen waar het behaaglijk was. Toen ging ze met mij een kamertje in en zette mij op een tafel. Ik hoorde het geluid van een tondeuse, dat kende ik, dus ik wist dat mijn haartjes eraf zouden gaan. Dat was ook nodig want ik was een grote klittebol geworden. Heel rustig en geduldig werd ik geschoren, voorzichtig knipte ze het haar rond mijn oogjes weg, dat was een hele klus want er zat allemaal pus tussen. Langzamerhand werd het steeds lichter ik kon nog niet goed tegen het licht en kneep mijn oogjes tot een spleetje. Toen al mijn haar er af was stopte mijn vrouwtje me in bad en droogde me daarna met een zachte handdoek af. Toen werd ik nog even helemaal droog geblazen door een heerlijke warme wind en werd in een zacht mandje gelegd. Ik wist niet wat me overkwam, dit baasje was zo voorzichtig en lief voor me. Ik vind mijn nieuwe omgeving en de geluidjes nog wel een beetje eng, maar durfde toch te gaan slapen, ik was ook erg moe van alles. Ik werd wakker van een aangename lucht, er stond een bakje voer naast mijn mandje en vers schoon water.
Verdrietig door het verlies van mijn pupje maar dankbaar voor al het goeds dat mij nu overviel at ik gulzig mijn bakje leeg om daarna weer vredig in mijn heerlijke nieuwe mandje te gaan liggen.
Mijn vrouwtje ging naast mij zitten en zei lieve woordjes tegen mij, ik hoorde haar zeggen dat ik nooit meer weg hoefde, ze streelde mij en zei dat ik haar hartje gestolen had.
Vele nieuwe avonturen staan mij te wachten, ik moet nog aan veel dingen wennen, maar mijn vrouwtje helpt mij hierbij.

Dit is mijn verhaal, ik mag in mijn pootjes klappen, maar vele soortgenootjes brengen het er niet zo goed vanaf.

Dit is de harde realiteit, hopelijk zet het de mensen aan het denken. Wij zijn wezentjes met gevoel en geen machines. Ook wij hebben recht op een liefdevol leven.

Een dankbaar pootje van Saartje.

Issake
Berichten: 239
Geregistreerd: 08-10-04
Woonplaats: borgloon (Belgie)

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 20:09

vind het echt een mooi verhaal, spijtig dat er zo mensen leven en hun dieren zo behandelen!

Miepp
Berichten: 3243
Geregistreerd: 15-05-04
Woonplaats: Thuis

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:10

ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen als ik dit lees, echt zo zielig voor al die hondjes.

Jet

Berichten: 12886
Geregistreerd: 31-01-01
Woonplaats: Anna Paulowna

Re: Het lot van een broodfok teefje !

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:28

Heftig verhaal inderdaad, Chip. Maakt echt veel indruk! Je weet wel dat het er zo aan toe kan gaan, maar zo geschreven pakt het echt .

Wienna

Berichten: 3870
Geregistreerd: 07-10-03
Woonplaats: Aan de kust...

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:30

dat er zulke mensen bestaan

Kido

Berichten: 5373
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:35

Jee maakt echt indruk.....
*is stil*

Evaa_
Berichten: 2487
Geregistreerd: 04-10-05

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:41

wow,
maakt inderdaad echt indruk, mooi geschreven!

heftig hoor!

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:41

Jeminee. . kan er niets anders van zeggen.

maaike93

Berichten: 1783
Geregistreerd: 26-08-05
Woonplaats: The place to be.

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 21:48

Kido schreef:
Jee maakt echt indruk.....
*is stil*


idd...

heel mooi geschreve zeg...
echt m'n complimenten!

Heike
Mede-oprichtster

Berichten: 17806
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert

Re: Het lot van een broodfok teefje !

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 22:33


Tinkebel

Berichten: 3992
Geregistreerd: 09-11-04

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 22:42

*is stil*
Dit maakt indruk

chip

Berichten: 2355
Geregistreerd: 13-11-03
Woonplaats: Ruurlo

Re: Het lot van een broodfok teefje !

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-06 23:03

Heike schreef:
Zelgs geschreven? Ik zag het ook staan op

http://hetdierenteam.web-log.nl/categorie/203380

(link van je onderschrift)

Wel een erg mooi en triest verhaal.



Ja ik heb het zelf geschreven, een poosje geleden hebben we deze site met 3 vrouwen opgezet

Corinne, Jeanette en Albertine en die laatste ben ik dus

Het verhaal staat er ook pas sinds vandaag op, ik heb het vanmiddag gemaakt en Corinne heeft het geplaatst.

Heike
Mede-oprichtster

Berichten: 17806
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 23:07

Dat dacht ik al. Super!

LovingTweety

Berichten: 10435
Geregistreerd: 25-11-03

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-01-06 23:08

Wauw, ik zit met tranen in mijn ogen dit te lezen.

Talsha

Berichten: 2573
Geregistreerd: 26-02-04
Woonplaats: Boeskoolstedke

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-01-06 03:35

Stil...

Wat een mooi verhaal Chip!! Helaas gebeuren dit soort dingen veels te vaak...

Kaiya
Berichten: 4066
Geregistreerd: 19-05-04
Woonplaats: Het prachtige zuid-Limburg!

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-01-06 08:35

Wauw Chip, wat kan jij mooie en ontroerende verhalen schrijven .
Dit soort dingen gebeuren idd echt te vaak! Wij hadden onze hond ook van een fokker, maar gelukkig was dit zijn hobby en was dat geen broodfokker! Anders hadden mijn ouders daar niks gekocht .