De trein,
gewoon een stuk ijzer,
maar van binnen,
vol emotie.
Woorden,
soms vrolijk,
maar toch aangrijpend,
stromen door de gangen.
Mensen,
groot of klein,
zwart of wit,
allemaal een eigen verhaal.
Dan opeens,
KOFFIE! THEE!
Terug in de wereld,
vol emotie.
* * * * * * * * * * * * * * *
Een van mijn eerste gedichten, geschreven toen ik gister met de trein richting Den Bosch ging.
Commentaar mag, graag zelfs! Maar houd t vriendelijk, en opbouwend
)