Geplaatst komt 'ie dan...
Citaat:Afgelopen weekend heb ik mijn vrije (!) zondagavond mogen doorbrengen op de EHBO van het ziekenhuis in Alkmaar. Ik had namelijk een klein ongelukje met mijn al te speelse kat en om een lang verhaal kort te maken eindigde dit met een klauw IN mijn oog en een gruwelijk bloedbad.
Paniek natuurlijk, dus ja….wat doe je dan? …papa bellen natuurlijk!
Vaders kwam (nog net niet met loeiende sirenes) de hoek omscheuren, gooide het portier open en sleurde mij aan mijn arm naar binnen om vervolgens met piepende banden op te trekken.
Afijn, dan kom je dus aan bij het ziekenhuis. Lap op je oog, hartstikke zielig natuurlijk…BLOEDSPOED! Helaas denkt het verplegende personeel daar anders over en geeft je een kaartje met “code groen”.
Code groen? Hallo!, ik zit hier met een bloedend oog, misschien wel blind voor het leven en ik krijg code groen? Dit is hartstikke code rood!
Pruilen hielp niet en uiteindelijk legde ik mij dus maar neer bij mijn code groen. Je strompelt dan vervolgens de wachtkamer in en bekijkt (voor zover dat nog gaat met één oog) je kaartje. Wachttijd …tot ongeveer 2 uur!!! WAAAAAAAAT??? Maar het had nog erger gekund: code geel heeft een gemiddelde wachttijd van, houd je vast: 4 uur!
Na lang wachten werd ik dan eindelijk geholpen. Althans, ik mocht naar binnen waar mij werd verzocht om nog even plaats te nemen op een klapstoeltje. Terwijl ik daar zat, bekeek ik de druk uitziende dokters en verplegers een goed. Hmm, ééntje zag er toch wel aardig uit. Wacht even, hij komt mijn kant op! Aargh nee toch? (Voor de mannelijke lezers: als je in het ziekenhuis zit met een bloedend oog en mascara dat op je wang hangt, wil je NIET in contact komen met leuke artsen!)
Mr. Goodlooking kwam echt mijn kant op, schudde kordaat mijn hand en geleidde mij het alom gevreesde dokterskamertje in. Of ik even mijn oog wijdopen wilde houden, hij zou het wel even verdoven… Pardon? Verdoven? Na enig geworstel zat er een druppel in mijn oog en na een poosje voelde ik helemaal niets meer! Hoera! Ik mocht door zijn kijkertje kijken en er bleek een flinke kras over mijn oog te lopen. Tube zalf IN mijn oog, lap erop en de vraag of ik die dan meteen 24 uur op wilde houden.
Tsja, het is gelukkig allemaal goedgekomen met mijn oog en ik heb er niets aan overgehouden. Hoewel…een heel minuscuul klein deukje in mijn ego misschien…