Bokt.nl

Citaat:

‘Ik zie je zo in de stallen!’, roep ik naar mijn vriendin. Vanmiddag gaan we samen met onze pony’s Summer Time’s Butterfly, de pony van Tessa, en Untamed Rebel, mijn eigen pony, naar de cross training. Tessa crosst al jaren met haar pony maar voor mij wordt het de eerste keer.
Ik ben Lianne en ik ben 16 jaar. Ik zit nu in de 5e klas van de Havo en ik heb een scooter en een pony, Untamed Rebel. Het is een drukke maar gezellige boel bij ons thuis. Mijn vader is een bekende schaatser en mijn moeder een fulltime turnster. Mijn ouders zijn dus ook vaak weg, maar eenzaam ben ik nooit. Mijn beste vriendin Tessa woont bij mij nadat haar ouders zijn overleden 3 jaar geleden. Zo heb ik toch gezelschap als mijn ouders weer eens weg zijn.
Toen Tessa 14 werd mochten Tessa en ik allebei een pony uitkiezen bij de plaatselijke manege. Ik koos voor een bonte stoere hengst die Pietje heette, hij was toen pas 2 jaar maar voor hem wou ik best een jaar wachten met rijden. Tessa koos voor een hele lieve vos ruin die Summer Time’s Butterfly heette, hij was toen 6 jaar en had L2 gelopen met de dochter van de manegebaas. Mijn pony Pietje werd al snel Rebel genoemd en op wedstrijden werd dat dus Untamed Rebel. Ik rij nu M2 dressuur met hem en ik spring ook wel eens. Tessa rijdt L1 met haar Butterfly en brengt hem in het springen uit in de klasse ZZ. Sinds 2 jaar crosst ze ook met haar pony en dat doen ze heel goed.
Vanmiddag gaan we dus naar de cross training met onze pony’s en ik ga voor het eerst met Tessa meerijden.
Ik loop de stal in en groet de pony’s en de paarden. Ja want naast het turnen rijd mijn moeder ook nog paard en hebben we een handelsstal. Tessa en ik rijden de paarden en pony’s op wedstrijden, ik in de dressuur en Tessa springt met ze. We hebben in totaal nu 46 paarden op stal en daarvan zijn er 6 van ons zelf, 15 staan er in pension en de overige 25 zijn van de handelsstal. Loop door de pension stal en sta even stil bij mijn lievelingspaard, Amigo. Het is een Welsh K hengst van 5 jaar en zijn baasje is een echte trut. Heel soms als mijn ouders er niet zijn en de pension stal dicht is rij ik op hem. Hij kan echt geweldig lopen, maar jammer dat zijn baasje alleen maar van springen houd, en absoluut niet met hem om kan gaan. Ik gooi bij alle paarden en plukje hooi naar binnen en loop door naar de handelsstal. Ook daar krijgen de paarden een beetje hooi, en hetzelfde doe ik in onze eigen stal. Als Rebel me aan ziet komen hinnikt hij hard. Ik begroet hem en ga naar de zadelkamer, ik pak daar de poetsbak waar met grote letters Rebel op staat en ik pak die van Butterfly ook maar gelijk mee. Ik zet de bakken neer bij de poetsplaats en haal Rebel en Butterfly uit de stal en breng ze naar de poetsplaats. Ik klik de touwen aan de halsters van de twee pony’s en haal de deken van Rebel’s warme ruggetje af. Nadat ik hem lekker heb geborsteld loop ik weer naar de zadelkamer en kom terug met een zadel hoofdstel en bijpassende peesbeschermers met bandages voor de achterbenen.
Ineens hoor ik een soort oerkreet door de stallen galmen, ik weet al dat het Tessa is maar ik ga toch even kijken waarom ze zo schreeuwt. Als ik net de hoek om wil lopen naar de handelsstal loop ik bijna tegen Tessa aan. ‘Wat was jij nou aan het doen?’, vraag ik haar. ‘Ik zong, vond je het niet mooi?’. We moeten allebei hard lachen en ik loop weer terug naar de poetsplaats. Tessa loopt de zadelkamer in en haalt haar spullen. Ik zie haar aankomen met een karretje achter zich aan waar haar spullen in zitten. Ze poetst Butterfly snel en binnen 10 minuten staan we buiten met onze pony’s. Ze hebben allebei een mooie rood met zwarte zweetdeken op en ze zien er prachtig uit. Ik sluit de deuren van de stallen af en stap op Rebel. We rijden van het terrein op weg naar het bos waar de crossles is. ‘Ik ga een klein stukje draven’, roept Tessa. Ik zeg dat het goed is en dat ik weet waar het is, maar tegen de tijd dat ik uitgepraat ben is ze al om de hoek verdwenen. Rebel ziet Butterfly weg draven en ik merk aan hem dat hij ook wil. ‘Nog even stappen jongen, nog even rustig, je mag je straks uitleven.’ vertel ik mijn pony. Na een paar minuten begint Rebel te dribbelen, hij is redelijk fris en wil ook draven. Ik spoor hem aan en hij draaft in een hoog tempo over het ruiterpad. In de verte zie ik Tessa stappen met Butterfly. ‘Teeeeeessa!!!’ roep ik hard door het bos. Tessa kijkt om en zwaait. Ze zet haar pony stil en wacht op mij, we moeten nu een drukke weg oversteken en dat doen we liever met z’n tweeën. Ik rij voor Tessa, ik kijk links en rechts en dan steek ik over. Als ik aan de overkant ben hoor ik een harde klap en piepende remmen, Rebel schrikt en draait om. Er staat een auto stil en butterfly krabbelt omhoog. Ik zie Tessa aan de andere kant van de weg liggen met flink wat bloed. De automobilist staat aan de telefoon en zo te horen belt hij 112. Ik stap van Rebel af en het wordt zwart voor mijn ogen…

Als ik wakker wordt ruikt het vreemd en alles is wit, behalve de muur tegenover me. Daar hangen tientallen kaartjes met allerlei beterschapwensen.
De deur gaat open en er komt een zuster binnen. ‘Ah, gelukkig, je bent wakker geworden’, zegt de zuster. ‘Hoe lang lig ik hier al?’, vraag ik de zuster. ‘2 dagen geleden ben je binnen gebracht nadat je flauwgevallen was. Je was in een coma geraakt, en nu 2 dagen later ben je wakker geworden’, verteld de zuster. ‘Wil je dat ik je ouders voor je haal?’ vraagt de zuster aardig. ‘Ja graag’, antwoord ik haar. De zuster verdwijnt door de deur waar door ze ook binnen gekomen was. Wat een lieve zuster, denk ik in mezelf. Ik word weer uit mijn gedachten gewekt als de deur open gaat en ik mijn moeder en vader binnen zie komen. Ze kijken blij en bezorgt. ‘Hoe gaat het met Tessa?’, vraag ik mijn moeder. ‘Naar omstandigheid goed, ze heeft veel geluk gehad. Ze moet nog veel rusten maar het komt wel goed.’ Ik slaak een zucht van verluchting, ik ben blij dat het goed gaat met haar. ‘Rebel, Butterfly!’, roep ik ineens uit. Het komt allemaal weer boven. ‘Hoe is het met Rebel en But?’. Ik ben erg bezorgt om de pony’s maar mijn moeder stelt me gerust. ‘Allebei de pony’s gaan goed. But heeft een open wond op zijn been en een winkelhaak bij zijn buik, het klinkt erg maar het valt mee. En Rebel heeft alleen wat schaafwondjes.’ Ik praat nog een paar minuten met mijn ouders, tot de zuster weer binnen komt en verteld dat ze beter kunnen gaan omdat ik veel moet rusten, en er nog iemand langs wil komen. Ik krijg een kus van mijn voorhoofd van mijn moeder en een knuffel van mijn vader, en dan verdwijnen ze weer door de deur.
De deur gaat weer open en er komt een jongen binnen, het is Carlo mijn vriendje. Carlo is een knappe jongen van 21 jaar oud. Ik heb bijna een jaar verkering met hem. Hij was heel bezorgt en heeft 2 dagen in het ziekenhuis gezeten tot ik bij kwam. Hij vraagt me om te vertellen wat er is gebeurt. Ik begin te huilen en vertel snikkend het verhaal. Tessa heeft een ongeluk gehad met haar pony. We waren op weg naar de cross training en Tessa stak over en toen kwam er een auto van links en die heeft ze aangereden. Summer Time’s Butterfly, de pony van Tessa, heeft het ongeluk gelukkig overleefd, hij heeft een open wond op zijn been en een winkelhaak bij zijn buik. Tessa is onder de auto gerold en heeft heel veel geluk gehad. Ik barst weer in tranen uit als ik er aan denk en Carlo legt zijn armen om me heen. Ik doe mijn ogen even dicht en ik zie Tessa weer in die plas bloed liggen. Ik schreeuw en ga nog harder huilen. Ik leg mijn armen om Carlo’s nek. Carlo wiegt me zachtjes heen en weer en na een paar minuten val ik in slaap.