
Boos fietste ik door de straten. Op weg naar huis.
Ik had een flinke ruzie gehad met mijn mentor. Wat een zak is die vent zeg!
Ik had 2 onvoldoendes op mijn rapport waar hij erg kwaad over was.
En t was niet eens mijn schuld! Kon ik er wat aan doen dat die leraren niet konden uitleggen..
Ik had zin om te rijden. De behoefte om lekker door t bos te racen..
Met de wind in je haar en de zon op je gezicht..
Eerst maar eens thuis komen.
Ik gooide mijn fiets tegen het hek aan en liep naar binnen.
Daar zat mijn moeder aan de keukentafel, thee te drinken met mijn zusje, Janneke.
Ik liep naar binnen en plofte neer op de lege stoel naast mijn moeder.
"fijne dag gehad, schat?" vroeg mijn moeder..
Ik zuchte diep."nee niet echt.."
en ik legde uit wat er was gebeurd op school.
Janneke zat met grote ogen te luisteren.
Ruzie maken met volwassenen, onvoldoendes halen,
de middelbare school!
Alles wat ik te vertellen had vond ze geweldig.
Haar grote zus, die van alles mee maakte,
van alles wat zo spannend en nieuw was!
Mijn moeder stelde voor om vanavond eens voor mijn onvoldoendes te gaan zitten.
Kijken of zij het uit kon leggen.
Ik wist dat het geen nut had,
we zouden toch wel weer ruzie krijgen.
Maar t aanbod was vriendelijk bedoeld
dus nam ik het met goede moed aan.
Ik liep naar boven om me om te kleden zodat ik snel naar Loesje kon. Gisteren hadden Loesje en ik hard getraind
voor de wedstrijd zondag,
dus ze had wel een buitenritje verdiend.Ik trok mijn rijkleren aan, raapte mijn spullen bij elkaar
en wilde net weer naar beneden lopen toen
Janneke naar boven kwam hollen. "Ga je rijden Manon? Wat ga je doen? Ga je weer springen?
Of ga je naar buiten? ".
Ik werd overvallen door een waterval van vragen.
"Ik ga naar t bos...Racen" zei ik tegen haar.
Jannekes gezicht stond gelijk beteuterd.
Ze mocht tot nu toe nooit met me mee racen. Maar deze keer had ik geen zin om alleen te gaan.
"Je mag wel mee als je wilt..?" Janneke begon helemaal vrolijk te hupsen en te zingen "Ik mag mee gaan racen! Ik mag mee gaan racen!" Ze rende naar beneden en
schreeuwde tegen mijn moeder dat ze met mij mee mocht gaan racen.
Janneke holde weer naar boven en trok haar rijkleren aan.
Stralend kwam ze weer naar beneden.
We spraken een tijd van thuiskomst af met mijn moeder en fietsten samen de straat uit.
10 minuten later kwamen we aan bij stal.
We zette onze fietsen weg en liepen naar de wei.
Daar stonden Loesje en Rakker, helemaal achterin de wei.
Ik floot op mijn vingers, het bekende deuntje.
De paarden keken om, zagen ons staan en kwamen met een noodgang naar ons toe gegallopeerd.
We pakte de paarden en liepen naar de poetsplaats.
Daar zette we de paarden naast elkaar neer,
en samen liepen we naar de zadelkasten.
Nadat we de paarden vluchtig hadden gepoetst hielp ik Janneke met opzadelen. Daarna zadelde ik Loesje op. Loes stond half slapend op rust, te genieten van t zonnetje. Het mintgroene setje stond prachtig op haar pikzwarte vacht. Janneke had het voor me uitgezocht. Zelf had ze gekozen voor een babyblauw setje, wat de bruine Rakker ook erg goed stond. Ze had in ieder geval wel smaak!
Samen liepen we naar buiten, waar we opstapte en rustig richting het bos reden. Ons eerste race ritje samen moest speciaal zijn, dus ik koos een spectaculaire route uit, zodat Janneke dit ritje nooit meer zou vergeten.
We gingen over in een vlot drafje, en Janneke bleef maar vertellen
hoe spannend ze het allemaal wel niet vond.
Ik legde haar uit dat ik straks voorop zou gaan, en in een lekker tempo wat hindernisjes zou nemen.
Ik was blij dat ze op Rakker zat, die had geen enkele moeite met de sprongetjes die gingen komen.
Hij en ik hadden dit weggetje al zo vaak gereden..Niks om me druk om te maken dus.
Ik maakte een overgang naar de galop, en reed Loesje naar voren zodat Rakker achter ons zou blijven.
Loesje had al in de gaten wat er komen ging en wilde het tempo verhogen.
Ik had met Janneke afgesproken dat ze een keer zou roepen als ik te hard ging..
Ik keek naar achter en Janneke gallopeerde met een enorme glimlach achter ons aan.
Ik verruimde Loesje haar passen, en met de oortjes naar voren verhoogde zij het tempo.
Daar kwam de eerste sprong.
Een vrij brede boomstam van ongeveer 40 cm hoog.
Ik stak mijn hand op, als teken dat Janneke wat afstand moest nemen, zodat ook zij de sprong goed in kon schatten.
Loesje ging geconcentreerd op de sprong af, en op het perfecte moment zette ze af..
Er stroomde een warmte door mijn buik, door mijn hoofd, door mn handen..Alles tintelde..
We kwamen weer neer op de grond, een perfecte landing.
Ik keek achterom en met een prachtige sprong kwamen Janneke en Rakker over de boomstam heen.
Ik gallopeerde verder, en sloeg linksaf.
Het was een smal zigzaggend paadje, wat janneke ook goed kende.
Ik verhoogde het tempo een beetje,
en we racete door de bochten.
Weer stak ik mijn hand op, er kwam een vrij pittige sprong aan.
Loesje maakte haar passen korter, kwam perfect uit en zette af.
Het was een brede sloot waar we overheen vlogen,
Loesje deed het perfect.
Ik gallopeerde iets verder draaide loesje om en zette haar stil,
zodat we Rakker en Janneke konden zien springen.
Daar kwamen ze aan gegallopeerd.
Janneke was erg geconcentreerd en ook Rakker was een en al concentratie.
Rakker verruimde zijn passen en zette af.
Ik was zo trots op die twee.
Rakkertje, die mij 8 jaar geleden had leren rijden,
en mijn kleine zusje, die ik 4 jaar geleden had leren rijden!
Rakker kwam op ons afdraven, en stopte netjes voor ons.
"Manon manon, zag je me gaan!? We vlogen! Zomaar! Over de sloot heen!"
Helemaal glunderend bleef ze maar vragen of ik haar gezien had.
"Ja Jannes, ik heb je gezien! Super hoor!
Je hebt het heel netjes gedaan!"
Janneke gaf vol trots een aai aan Rakker.
Ik stapte weer aan, en braaf kwam Rakker naast ons lopen. Ik bedacht welke kant we op konden gaan.
Ik besloot om langs het meertje te rijden. Rustig op adem komend stapte we door het bos. Janneke praatte over school, haar vriendinnetjes en haar toekomstige paardrij carriere.
We hebben 6 paarden. Loesje, Rakker, Goofy, Lian, Bob en Spitfire.
Loesje is "mijn" paard. Ze is een pikzwarte merrie van 7 jaar. Ik heb haar 2 jaar geleden gekregen, omdat ik te groot werd voor Rakker. Ze is zo'n gaaf beestje! We springen in de M1, nadat we in de dressuur M2 behaald hebben.
Rakker is de pony waar mijn zusje het liefste op rijdt. Hij is een donkerbruin ponytje van ongeveer 1.45 hoog. Met hem heb ik ook M2 dressuur gereden, en we hebben tot de L2 gesprongen. Hij is een schat van een beest waar je werkelijk alles mee kan doen!
Goofy is het paard van mijn moeder. Goof is een schimmelmerrie van ongeveer 1.75 hoog. Samen met mijn moeder rijd ze in de Z1. Springen doen ze niet, alhoewel Goofy het goed kan.
Lian is de merrie die mijn moeder en ik samen verzorgen. Ook zij is pikzwart en 7 jaar oud. Een halfzusje van Loesje, maar daar is niks van te merken. Lian is vroeger mishandeld en raakt in paniek zodra er iemand op haar rug zit. Daarom zijn mijn moeder en ik bezig met NH om het vertrouwen weer goed te krijgen. Longeren en voor de kar doen we ook, en dat vind ze geweldig.
Bob en Spitfire zijn onze 2 shetlanders. Bob is een bonte hengst van ongeveer 11 jaar, en Spitfire is een zwarte hengst van ongeveer 4 jaar. Ze lopen samen in een 2 span, en soms rijd mijn zusje er nog op.
"Wat wil jij later worden Manon?"
En janneke keek me vragend aan.
"Ik heb geen flauw idee eigenlijk.." Janneke keek me onderzoekend aan.."Ik vind jou wel een huismoeder".
Ik schoot in de lach. Ik? Huismoeder?
Nee bedankt, daar paste ik in ieder geval voor. Ik moest er niet aan denken om kinderen te hebben en daar de hele dag mee thuis te zitten..Janneke begon over Lian.
"Het gaat al wat beter met Lian he?
Mama zei dat ze alles prima doet, maar dat er nog steeds niemand op kan zitten.Maar dat maakt niet uit toch?
Zo is ze toch ook heel lief?"."Ja zo is ze ook heel lief.
En ze doet het inderdaad heel erg goed..Ben je weer een beetje op adem? Dan gaan we weer racen!"
Ik hoopte dat ze ja zou zeggen, anders kon ik haar uitleggen dat mijn moeder er over nadacht om Lian weg te doen..
Aangezien de vorderingen niet er goed gingen..
Janneke knikte ja en ik zette Loesje stil.Ik vroeg aan Janneke of ze klaar was voor een wedstrijdje.."Ja tuurlijk! Rakker en ik halen jullie met gemak in!" Ik glimlachte. Janneke en Rakker waren snel, maar Loesje en ik waren als de wind.."Van hier tot aan de oude boerderij?" Dat was zo ongeveer 900 meter..Janneke keek me aan, fluisterde iets tegen Rakker, en schudde ja. Ik ging in de starthouding zitten, en telde af.."3-2-1" En daar gingen we. Ik liet gaf Janneke een paar meter voorsprong, en moest mn best doen om Loesje bij me te
houden. Loesje begreep wat er aan de hand was en ging over naar een rustig tempo. Ik zag dat Janneke nog 200 meter voor de boerderij was, en ik spoorde Loesje aan om hen in te halen. Loesje
begreep wat ik van plan was en schoot vooruit. Met
grote passen en een enorme snelheid kwamen we dichterbij. janneke keek naar achter en zag ons aankomen. Ze spoorde Rakker harder aan, maar het was al te laat. loesje en ik schoten voorbij, net op tijd."Wauw Manon, jullie gingen écht hard!
Maar we hadden wel bijna gewonnen he! Wij hadden
een hele goede start he!" Ik lachte en gaf haar gelijk.