Ik had een flinke ruzie gehad met mijn mentor. Wat een zak is die vent zeg!
Ik had 2 onvoldoendes op mijn rapport waar hij erg kwaad over was.
En t was niet eens mijn schuld! Kon ik er wat aan doen dat die leraren niet konden uitleggen..
Ik had zin om te rijden. De behoefte om lekker door t bos te racen..
Met de wind in je haar en de zon op je gezicht..
Eerst maar eens thuis komen.
Ik gooide mijn fiets tegen het hek aan en liep naar binnen.
Daar zat mijn moeder aan de keukentafel, thee te drinken met mijn zusje, Janneke.
Ik liep naar binnen en plofte neer op de lege stoel naast mijn moeder.
"fijne dag gehad, schat?" vroeg mijn moeder..
Ik zuchte diep."nee niet echt.."
en ik legde uit wat er was gebeurd op school.
Janneke zat met grote ogen te luisteren.
Ruzie maken met volwassenen, onvoldoendes halen,
de middelbare school!
Alles wat ik te vertellen had vond ze geweldig.
Haar grote zus, die van alles mee maakte,
van alles wat zo spannend en nieuw was!
Mijn moeder stelde voor om vanavond eens voor mijn onvoldoendes te gaan zitten.
Kijken of zij het uit kon leggen.
Ik wist dat het geen nut had,
we zouden toch wel weer ruzie krijgen.
Maar t aanbod was vriendelijk bedoeld
dus nam ik het met goede moed aan.
Ik liep naar boven om me om te kleden zodat ik snel naar Loesje kon. Gisteren hadden Loesje en ik hard getraind
voor de wedstrijd zondag,
dus ze had wel een buitenritje verdiend.Ik trok mijn rijkleren aan, raapte mijn spullen bij elkaar
en wilde net weer naar beneden lopen toen
Janneke naar boven kwam hollen. "Ga je rijden Manon? Wat ga je doen? Ga je weer springen?
Of ga je naar buiten? ".
Ik werd overvallen door een waterval van vragen.
"Ik ga naar t bos...Racen" zei ik tegen haar.
Jannekes gezicht stond gelijk beteuterd.
Ze mocht tot nu toe nooit met me mee racen. Maar deze keer had ik geen zin om alleen te gaan.
"Je mag wel mee als je wilt..?" Janneke begon helemaal vrolijk te hupsen en te zingen "Ik mag mee gaan racen! Ik mag mee gaan racen!" Ze rende naar beneden en
schreeuwde tegen mijn moeder dat ze met mij mee mocht gaan racen.
Janneke holde weer naar boven en trok haar rijkleren aan.
Stralend kwam ze weer naar beneden.
We spraken een tijd van thuiskomst af met mijn moeder en fietsten samen de straat uit.
10 minuten later kwamen we aan bij stal.
We zette onze fietsen weg en liepen naar de wei.
Daar stonden Loesje en Rakker, helemaal achterin de wei.
Ik floot op mijn vingers, het bekende deuntje.
De paarden keken om, zagen ons staan en kwamen met een noodgang naar ons toe gegallopeerd.
We pakte de paarden en liepen naar de poetsplaats.
Daar zette we de paarden naast elkaar neer,
en samen liepen we naar de zadelkasten.
Nadat we de paarden vluchtig hadden gepoetst hielp ik Janneke met opzadelen. Daarna zadelde ik Loesje op. Loes stond half slapend op rust, te genieten van t zonnetje. Het mintgroene setje stond prachtig op haar pikzwarte vacht. Janneke had het voor me uitgezocht. Zelf had ze gekozen voor een babyblauw setje, wat de bruine Rakker ook erg goed stond. Ze had in ieder geval wel smaak!
Samen liepen we naar buiten, waar we opstapte en rustig richting het bos reden. Ons eerste race ritje samen moest speciaal zijn, dus ik koos een spectaculaire route uit, zodat Janneke dit ritje nooit meer zou vergeten.
We gingen over in een vlot drafje, en Janneke bleef maar vertellen
hoe spannend ze het allemaal wel niet vond.
Ik legde haar uit dat ik straks voorop zou gaan, en in een lekker tempo wat hindernisjes zou nemen.
Ik was blij dat ze op Rakker zat, die had geen enkele moeite met de sprongetjes die gingen komen.
Hij en ik hadden dit weggetje al zo vaak gereden..Niks om me druk om te maken dus.
Ik maakte een overgang naar de galop, en reed Loesje naar voren zodat Rakker achter ons zou blijven.
Een flink begin

Als t verhaal in de smaak valt komt er iig een vervolg
