daar op dat grote veld,
waar ik kijk naar een vogel,
die zijn vleugels spreid.
Was ik maar dat kleine meisje,
onzeker, teer, bezorgd,
waar iedereen van hield,
die nooit wat verpestte.
Was ik maar dat kleine meisje,
dat toen nog keek,
naar al die insectebeestjes,
en huppelde door de sneeuw.
Wéér mislukte poging.
Ik zag laatst zo'n klein, lief meisje op een groot grasveld die keek naar zo'n vogel...
