Bokt.nl

Citaat:

Om half 8 's ochtends stapte Marijke moeizaam uit haar bed.

*Zucht*
, Marijke zuchte diep, ze wou helemaal niet uit haar bed, maarja, het moest.
Marijke kleedde zich uit en stapt onder een koude douche, wat was dat verkoelend..
Na een half uur stond Marijke beneden aangekleed in haar paardrijkleding, een botherham te eten.
Marijke pakte haar lunch en fietsde naar haar verzorgpony, Lobi.
Want vandaag kwam er een nieuwe klant op de pensionstalling.
Het was nog pikkedonker en er was niemand op de weg.
Eindelijk aangekomen, stond er al een meisje met een super paard in haar hand.
Eindelijk aangekomen, liep ik naar het meisje toe en zei: 'Hallo, jij bent hier vast nieuw, of niet? Ik ben Marijke ..
Het meisje keek me arrogant na en deed de transportbeschermers bij haar paard af.
Ik keek raar op, verstond ze me wel?
'Wat heb jij een mooi paard zeg, wat is z`n afstamming?'
Het meisje keek me weer arrogant aan, en snauwde 'Gribaldi, zie je toch'
Ik keek het meisje aan en dacht 'ach, laat ook maar' en liep weg.
Ik liep eerst naar de voerkamer en pakte wat wortels voor Lobi.
Toen ik bij Lobi's stal aankwam, hinnikte hij luid, ik riep z`n naam nog een keer.
Geduldig stond hij voor de staldeur te wachten, m`n ventje wou weer werken, dacht ik blij.
Snel gaf ik hem de wortels en pakte m`n nieuwe bontonderlegde halster, waar ik zo trots op was, en deed hem bij Lobi om toen hij klaar was met de wortels.
Ik haalde hem uit z`n stal en liep naar de poetsplaats, het meisje stond er met haar paard. In mijn ogen kreeg ik een flits van de glimmende Petrie's die ze aan had.
In plaats van dat ze haar paard aan het poetsen was, was ze haar laarzen aan het poetsen.
Lobi en ik kwamen aanlopen en ik deed Lobi vast aan de 'stang', en pakte m`n poetskist.
Het meisje keek me weer aan met die verwaande blik..
Opeens zei ze snauwend, 'leuk halster hoor, die had ik in mijn penny-periode...tsss'
Ik keek dr boos aan en zei Nou, dan zit ik toch lekker in een penny-periode, ik vind hem mooi .., Pff ik schrok van mezelf, dat ik dat durfde te zeggen!
Ze keek me verbaasd aan, ze had zeker niet verwacht dat ik dat zou zeggen. Snel liep ze naar haar zadelkast.
Ik pakte een harde borstel en begon m`n witte Lobi flink te poetsen, wat een smeerpoets was het toch!
Na 5 minuutjes kwam het 'arrogante meisje' aanlopen met een spiksplinter nieuwe Christ-Bontonderlegger..
Anders vond ik ze zo mooi, maar nee, nu niet, dit was té erg.
Weer liep ze weg en pakte ze haar pikzwarte springzadel, ze ging springen zo te zien.
Ik pakte na dat ik Lobi flink had geborsteld mijn zadeltje en hoofdstel.
Ze keek me aan van 'Hmpff wat is dat dan voor merkloze troep..'
Ik zadelde Lobi op en liep met hem naar de springbak, zo te zien aan Lobi had hij zin om weer eens te springen!
Ik maakte snel een klein kruisje van zo'n 50cm en stapte op Lobi.
Ik stapte lekker in, terwijl ik keek naar 'het meisje' die gelijk aangalopeerde en een sprong van zo'n 1 meter sprong.
Ze wilde haar paard omtrekken naar de volgende hindernis, maar door de scherpe bocht lukte het niet, ik keek toe hoe het meisje zowat haar zweep aan het paard kapot sloeg..
Ik zuchte diep en ging na 10 minuutjes stappen maar eens in draf over en pakte de teugels op.
Lobi was lekker actief en had er zin in.
Ik draaide een bochtje en galopeerde aan, naar de hindernis.
Lobi sprong er wat ruim over heen, maar toch netjes voor zijn doen.
Het meisje bleef maar afkeurend naar me kijken, terwijl ze soms tussen door sprongetjes van ruim 1.10 nam.
Mijn kruisje ging na vele sprongen over naar een stijltje, Lobi deed het zo goed!
Na een tijdje stond het kruisje al op zo'n 75cm, dat was erg hoog voor ons doen!
We sprongen en hadden er veel lol in, tot opeens de balk eraf vloog, en 'het meisje' ons hard uitlachde.
'Nou word die mooi' , dacht ik, en schreeuwde 'Wil je je er asjeblieft niet mee bemoeien, Lobi doet het hardstikke goed!
Ze keek me verwaand aan en zei 'Hahahahh, wat je goed noemt hè' en galopeerde weer aan en sprong verder..
'arrogant wijf' snauwde ik na..
Na ongeveer een halfuurtje springen bouwde ik de hindernis weer af en ging Lobi buiten uitstappen.
'Het meisje' en haar paard waren verdwenen, die zijn al klaar, dacht ik.
Toen ik in het bos aan kwam, hinnikte Lobi opeens luid.
'Huh?' dacht ik, dat doet hij anders nooit, dus er moet vast een paard van de stalling in de buurt zijn!
We stapten rustig verder, tot ik opeens een hinnik van veraf hoorde, en Lobi daarop terug reageerde.
We stapten richting de 'Cross baan', en jahoor, ik kon het al weten.
'Het meisje' met haar over-bezweette paard was aan het springen.
Het paard vond de hindernissen eng, dat kon je al snel zien.
Het meisje werd opeens erg kwaad en stapte af, pakte haar zweep en sloeg het paard zo vaak en zo hard mogelijk..
Ik werd boos en galopeerde er snel naar toe, het paard had grote ogen en grote neusgaten en stond half op z`n achterbenen van de schrik.
Ik riep boos 'HEEY wat ben je aan het doen!!', snel stopte het meisje met slaan en stapte weer op.
Ze reed snel weg en zei Tsssssss Rot op, bemoei je niet met MIJN zaken'.
Ik stapte Lobi goed uit en we reden weer richting huis.
Daar aangekomen was het meisje er nog steeds niet.
Ik zadelde Lobi snel af en deed een zweetdekentje bij hem om, die ik zelf gemaakt had.
Mijn gedachte zat steeds bij het meisje, 'wie is dat meisje?' 'waarom doet ze zo raar?'
Toen ik klaar was met Lobi, zette ik hem even in de paddock, hij was al droog en het dekentje was af, dus kon hij lekker rollen.
Snel pakte ik een kruiwagen en een hooivork en begon hevig Lobi's stal uit te mesten, met de radio keihard aan.
Druk was ik aan het mesten, dansen én meezingen met de muziek.
Al snel was ik al 40 minuten bezig, ik had de stal nu eens hélemaal uitgemest ipv alleen de kleine drolletjes en vieze hoopjes.
Toen ik klaar was, pakte ik lekker veel stro en spreidde het uit in Lobi's stal.
Ondertussen was ik zó lang bezig, dat ik geen eens in de gaten had dat 'het meisje' achter mij in de springbak weer aant springen was.
Mijn mond viel open, haar paard was aan het hijgen en zweten, niet normaal. Je zág gewoon dat die moe was, en als die ook maar even afremde, huppakee daar ging de zweep weer, en nogmaals ..
Ik vond het vreemd, heel vreemd, waarom zou doet ze dat haar paard aan, hij doet niks..
Na een halfuur had ik al mijn spulletjes al opgeruimd.
Ik pakte een halstertouw en liep naar Lobi toe die lekker stond te grazen aan het gras tegenover de paddock.
'Het gras is altijd lekkerder aan de overkant' dacht ik in mezelf, en glimlachde.
Toen ik het halstertouw aan lobi's halster had vastgeklikt nam ik hem rustig mee naar de wei.
Maar eerst moesten we langs het meisje die nog hévig aan het springen was, zo gezegd zo gedaan.
Toen we bij het einde van de bak waren, begon Lobi opeens te dribbelen, dus ik had al zoiets van 'Uhmm Lobi ??!', ik liep snel verder terwijl Lobi raar aan het dribbelen was en naar het paard aan het kijken was van 'het meisje'.
Ik vond het gek, Lobi deed nooit zo raar, vooral niet als ik / iemand hem vast had.
Opeens remde Lobi, voorruit? Nee dat wou die niet meer!
Na trekken en van allerlei trucjes proberen, schoot Lobi opeens keihard weg, het halstertouw sneed langs m'n handen en liet uit reflex het touw los.
Lobi sprong over het hekje van de bak en rende naar het nieuwe paard van het meisje.
Lobi begon hevig te trappen en te slaan, waardoor het paard steigerde en het meisje eraf kukelde.
Samen galopeerden ze al bokkend de weien door, over en onder de linten en hekjes door.
Natuurlijk wist ik niet wat er gebeurde, en probeerde ze zo snel mogelijk te vallen, terwijl 'het meisje' daar nog lag, vol zandspugend in de bak.
Na een 20 minuten had ik Lobi en het andere paard eindelijk te pakken, natuurlijk was het eerste dat ik deed controleren op wondjes en dergelijken.
Maarnee, gelukkig geen wondjes.
Opeens hoor ik hevig gekrijs achter me rug, en keek op.
'Ohnee he' fluisterde ik naar de paarden, 'het meisje' kwam hard scheeuwend en uberboos naar ons (ik en de paarden) toerennen, ze zei geen dankjewel, maar het eerste wat ze deed was haar paard meppen, zo hárd mogelijk en het liefst nog op de pijnlijkste plekken.
Ik werd zo kwaad, ik pakte haar zweep af en riep 'BEN JE NOU HELEMAAL GEK GEWORDEN, HOE HAAL JE HET IN JE HOOFD'!
Opeens was het meisje stil, haar gezicht werd witter en witter, ze keek me aan en rende opeens wel 'half huilend' keihard weg.
Ik snapte er niks van, maarja, ik zette Lobi snel in de wei en nam haar paard mee en zadelde hem af.
'Het meisje' was nergens te bekennen, vreemd, dacht ik.
Nouja, het paard dus afgezadeld en even lekker in het solarium gezet.
Na een paar minuten haalde ik hem er weer uit en deed hem een zweetdeken om die in het open kastje van het meisje lag.
Ik nam het paard mee en zette hem in de wei.
Toen ik eindelijk klaar was, liep ik naar de kantine die bij de stallen was.
Hmmm even zitten, dacht ik, ik pakte m`n lunch en begon lekker te eten en te drinken.
Totdat ik opeens wat rare geluidjes horen, ik stond op en keek een beetje rond, en opeens hield het op.
'Vreemd' dacht ik, en begon weer verder te 'lunchen'.
Weer was het geluidje, het kwam van de stallen vandaan.
Ik stond op en liep naar de stal toe waar het vandaan kwam.
En jahoor, daar lag 'het meisje', met rooie wangen te huilen en te jammeren.
Ik liep naar dr toe, ze keek me aan en zei niks, ik kwam bij dr zette en vroeg : 'Wat is er ?'
Ze keek me aan en zei op een zielige toon 'Dat weet je toch.. wat ik me paard aandoe..' en ze begon weer te huilen.
'Ze heeft wel respect voor haar paard' dacht ik..
Ik nam dr mee en liep met dr, niks zeggend, naar dr paard doe, die zo moe was als ik weet niet wat.
Ik zei 'Kijk nou eens, vind je dit normaal?' 'het meisje' keek even op en deed haar hoofd gelijk weer naar beneden en jammerde ..ne-e...
'Eindelijk snapt ze het' dacht ik, maar nee, opeens draaide ze zich om en rende weg en schreeuwde hard 'EN IK VIND JOU OOK NIET NORMAAL, hahahahh'.
Ik wist niet wat me gebeurde, ik dacht dat ze het meende, maar nee.
Maargoed, het was al 5 uur dus pakte al m`n spullen fietsde naar huis, ondertussen dacht ik.. wat moet ik hiermee?!!

Citaat:

Eindelijk, na 15 minuutjes thuis gekomen, was ik bekaf en plofte lekker op de bank.
Er was niemand thuis, tenminste, dat dacht ik!
Al snel kwam er iemand naar beneden lopen, dat was m`n moeder dus.
'Marijke Zegers, wil jij ásjeblieft héél snel binnen 3 seconden die vieze laarzen uit doen..!, typisch m`n moeder, er mag geen één vuiltje op het tapijt kopen.
Met veel tegenzin liep ik naar de gang en trok met veel moeite m`n laarzen uit, 'Maaaaaám, ik wil nieuwe laarzen, deze zijn veel te strak!!' riep ik naar m`n moeder, mn moeder lachte maar zei niks terug.
'Ik ga naar boven', riep ik naar m`n moeder en stormde de trap op. Ik liep naar m`n kamer en ging achter de computer zitten.
Natuurlijk weer op bokt neuzen en op MSN!
Toen ik m`n msn aanmeldde, stond er een balkje dat iemand me had toegevoegd, ene Patricia of zo ??
Ik wist niet wie het was, maar oké, hoe meer ziel hoe meer vreugd
En ja hoor, die ene 'Patricia' begon gelijk tegen me aan te l*llen.
MSN Gesprek ;

MarYkee : heeft rare dag achter de rug (L) zegt:
Hoi hoi, wie ben jij?

Patricia, heeft weer een nieuwe dure stalling! zegt:
Hmpf, jaja achter de rug hè? dacht het niet!

MarYkee : heeft rare dag achter de rug (L) zegt:
huh? wie ben jij? wat moet je?

Patricia, heeft weer een nieuwe dure stalling! zegt:
Ik ben nog láng niet van jou af, door JOUW en je kleine pony'tje
heb ik wel een zwaar gekneusde teen!

Ondertussen had marijke het allang door, en moest best lachen dat het meisje 'een gebroken teen' had..

MarYkee :s zegt:
oh, ik weet al wie jij bent, het was niet expres hoor, het ging perongeluk, echt waar..

Patricia, heeft weer een nieuwe dure stalling! zegt:
Jaja, dat zal, nou ik ga nu naar m`n masseur, morgen zie ik je wel!!!!

Toen Marijke net wat wou zeggen, was ze al offline.
'He wat een raar mens' dacht ik, ik sloot alles af en ging weer naar beneden.
Het eten stond ondertussen al op de tafel, hmmm macaroni.
Het rook overheerlijk, m`n moeder was weer bezig geweest met kokin-spelen, haha.
Snel ging ik aan tafel zitten en pakte een portie macaroni op m`n bord, hmmm m`n lievelingseten!
Zo gezegd zo gedaan, we waren heerlijk aan het eten totdat de telefoon ging, m`n moeder nam op.
Ik was druk met m`n macaroni bezig, die steeds van m`n vork afviel tot opeens m`n moeder me riep, 'Marijkeeeeeee, telefoooon!'.
Snel liep ik naar de telefoon,'dat is vast een vriendin, of zo'.
Ik pakte de telefoon, en zei '
Hoi hoi, met Marijke!'
, er werd geantwoordt: Tot morgen, hihihi
, Tututututututu..
Huh? wie is dat ? dacht ik..
Oh nee hè, toch niet 'dat meisje'..
'Ik ga naar bed', zei ik tegen m`n moeder, ze antwoordde 'He Marijke, het is zaterdag hoor, het is pas 8 uur!'.
'weet ik..' zei ik op een droge toon.
Snel liep ik weer naar boven, zodat ik geen discussie van m`n moeder kreeg, en ging achter msn.
En ja hoor, daar kwam Patricia weer op m`n schermpje.

Patricia zegt:
Wat neem jij toch raar die telefoon op HAHAHA!

Marijke zegt:
pfffffffffff ........

Ze zei opeens niks meer, 'fioew, dat is er uit' dacht ik.
Snel meldde ik me af en ging lekker douchen en dook m`n bed in.
Ik zette de wekker om half 10, en viel al snel in slaap.
Tututututututu, dat was de wekker al weer!
Snel sprong ik m`n bed uit, deed m`n kleren uit en liep de douche in, hmmm lekker douchen.
Toen ik na een kwartier de douche uit kwam, was ik lekker opgefrist.
Snel deed ik m`n kleren aan, pakte m`n spullen en fietste naar de stal.
Het was best donker, want de klok was een uur achteruit gezet!
Maar ja, daar aan gekomen waren er al best veel mensen.
Met iedereen kon ik wel goed opschieten, dat was wel fijn.
Toen ik m`n fiets had neergezet en naar Lobi toe liep, zei iedereen me gedag, ik dacht gelijk 'Hmmm, dáárom ook kom ik hier zo graag'!
Snel pakte ik wat wortels en liep naar Lobi's stal toe.
Ze stonden nog in de stal, dat was wel fijn, anders moest ik de blub in.
Weer hinnikte Lobi lief, ik gaf hem wat worteltjes en haalde hem uit z`n stal en deed hem aan de 'stang' bij de poetsplek.
Ik pakte mn poetsdoos en begon gezellig met de andere te praten en te poetsen, het was erg gezellig!
Opeens kwam er een dikke Ferari op het erf rijden, iedereen die praatte of lachte was opeens stil, we keken allemaal naar de Ferari..
Wie zou dat zijn ?
Jahoor, het was 'het meisje' ...
Ze stapte keurig netjes uit in een crème pikeur en natuurlijk haar *weer* schoongepoetste Petri's.
Iedereen was nog steeds stil, en keek toe hoe het meisje uit de Ferari van haar vader stapte en haar vader keurig gedag zei.
Toen ze 'eindelijk' klaar was met papalief aanslijmen en gedag zeggen, kwam ze aangelopen, borst voruit en met een super arrogant gezicht.
'Twas nog steeds stil, totdat een stalgenootje, genaamd Antoinette, zei 'nieuw klantje..?'
Iedereen begon weer verder te borstelen en te praten, zo te zien vonden hún 'het meisje' ook maar niks, net als mij.
Na 5 minutjes kwam ze aanlopen met een kieffer zadel, dit was een dressuur zadel.
'Ze doen dus niet álleen hard springen, maar ook dressuur..'
Toen ik eindelijk klaar was met Lobi pakte ik m`n zadeltje, hoofdstel en nieuwe peesbeschermers en zadelde Lobi op.
Lobi was best vervelend, hij zat de hele tijd te draaien en te doen, maar ach, zodirect lekker het bossie in!
Zo gezegd zo gedaan, Lobi lekker opzadelen en we gingen richting het bos, m`n stalgenoot Sandra met haar paard Cheyenne ging gezellig mee.
Na wel 2 uurtjes bos gingen we richting huis, tot we opeens wat hoorde, het waren blaadjes ritselend, er zou vast iemand lopen, de hond uit laten ofzo ?
Bijna het bos uit hoorde we het weer, we gingen eens kijken wat het was, en jahoor, 'het meisje' was keihard aan het crossen over het pad, zo hard mogelijk ja.
M'n mond viel weer open, Sandra zei 'is dat dat meisje met die arrogante kop?!'
Zo te horen vond Sandra haar ook niks, Sandra had anders nooit zo'n taalgebruik, vooral niet tegen mensen die ze nog niet echt kende.
Toen we eindelijk bij het pension waren, deden we ze lekker in de paddock, ze stoeiden vreselijk met elkaar!
Met een glimlach op m`n gezicht ruimde ik m`n spulletjes weer op, en was van plan naar huis te fietsen, tot ik opeens in gesprek kwam met al m`n stalgenootjes.
We hadden het natuurlijk over 'het meisje' , en wat ik allemaal had 'meegemaakt' over haar.
We waren zó aan het roddelen, dat we geen eens hoorde dat ze aan kwam lopen met haar paard, tot opeens Sandra zei dat ze er was.
Iedereen keek om en schrok, waarom?
Het paard zat van oor tot teen in het zweet en zag er niet uit, moe, verminkeld...
Ze stapte naar de Dressuurbak en begon weer flink te rijden, heel intensief dus.
Iedereen was weer stil, het was niet normaal hoe het meisje deed, arrogante kwast!
Tot we opeens een enorme knal hoorde, alsof er iemand heel hard was gevallen.
Het paard van 'het meisje' kwam opeens erg hard naar ons toe draven, zónder ruiter erop.
Iedereen ging in een sukkeldrafje naar de bak toe, zou ze er af gestapt zijn ofzo?
Maar nee, daar lag het meisje, doodstil en zei helemaal niks en bewoog ook niks.
Het was eng, heel eng, ze leek net dood!
Ze zat vol met modder en kon geen woord uit brengen.
Snel tilde we haar op en namen haar mee naar de kantine, het enige wat ze vroeg was; 'waar ben ik, wat is er gebeurd?!

WAt zal dr gebeuren? ....