Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-05 15:28

[verh] deel 2 Wacht U maar even

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-05 15:28

Goed dus we zijn het erover eens dat remsporen enorm ranzig zijn. Dus ik verneem dat je vanmorgen na je boetseer cursus netjes de boel uitgeschrobt hebt? Super.

Naast wijsheden heb ik ook mysteries in mijn leven meegemaakt. Waarom? waarom willen in vredesnaam mensen zo enorm op elkaar lijken? In alle winkels hangt dezelfde kleding allemaal smakeloos vind ik het. Waarom? omdat iedereen het aanheeft. Dan ga je een kijkje nemen in de alternatieve winkels en wat tref je daar aan. Juist precies hetzelfde in alle winkels. Is niet het idee van alternatief dat je iets hebt wat een ander niet heeft? Dat je bent wie je zelf zijn wilt en dat het afwijkt van de rest? Niet meer tegenwoordig niet meer.
Waarin gaan mensen zich nu dan onderscheiden? Het moment dat je van jezelf vind van tsja wat ben ik, ah ik vind mezelf dat en dat dan wordt je afgezeken omdat iemand vind dat je dat helemaal niet bent want je doet het verkeerd.
Nee mij niet in een hokje stoppen ik wil graag in een belletje, iets wat allerlei vormen kan aannemen en zich ook nog eens kan voortbewegen, groeien en krimpen. Juist evolueren in je eigen lijf.
Verbreed je horizon en geniet gewoon van je leven.
Mensen proppen elkaar steeds maar in hokjes waarom niet gewoon een ander accepteren om wille wie ze zijn en dan niet iemand beschrijven als een bepaald soort maar gewoon als iemand die je graag mag en die zichzelf is.

Het leven is best mooi, af en toe voelt het aan alsof je een klysma en een bevalling tegelijk meemaakt waardoor het uiterst onprettig bevonden wordt en tsja depressies kennen we allemaal en we hebben ze ook allemaal wel een keertje meegemaakt voornamelijk in de pubertijd. Dan noem je namelijk zelfs een keer een slechte dag ee depressie. Langzaam aan leer je dat je het zo slecht nog niet hebt(hierbij galmt er een woordje door m'n hoofd CLICHÉ!) en dat je eigenlijk niet te klagen hebt. Een ander heeft het slechter zal ik maar niet zeggen vind ik zo smakeloos. Hoewel niet veel mensen het durven toe te geven ben je altijd voor jezelf het belangrijkst. Virus breekt uit, goh laat ik eens even een vaccinatie gaan halen oh ja en bij de hulp organisaties aansluiten om anderen te vaccineren wel zo goed.
Ik heb de beste relatie met mezelf, het is niet altijd koek en ei maar we blijven altijd bij elkaar. Een ander wordt je af en toe zo zat en die zie je dan even een poosje niet en dan is het weer goed, maar ja hoe doe je dat met jezelf? Simpel! ga ee uurtje slapen en zie maar of je afgekoeld bent na die tijd.
Ik ben m'n eigen siamese tweeling, wij zijn ik en ik ben met z'n tweeën. M'n lichaam en ik wij horen bij elkaar, niemand haalt ons apart. We staan 's morgens op maken elkaars dagen mee en gaan samen onder de douche om vervolgens lekker in slaap te vallen in elkaars omhelzing.
Heel soms is het best lekker om egoïstisch en egocentrisch te zijn.
Maar ja naast m'n eigen beste vriendin ben ik ook m'n allergrootste vijand. Ik doe alles maar zo hetzelfde en ik ben niet meer orgineel, wat ben ik nou dan eigenlijk? Ah ik zie het al klassieke vorm van zelf-identiteits crisis.

Anderen zijn gezellig leuk om bij te zijn maar af en toe zit je je toch enorm te ergenen aan mensen. "Hoe vinden jullie m'n haar zitten? ben vandaag naar de kapper geweest". Je antwoord met een grote brede glimlach "goh wat leuk joh, helemaal verfrissend" en je denkt bij jezelf "vuile scheinheil het ziet eruit zeg alsof ze gevochten heeft met een grasmaaier en duidelijk verloren. Als een poodle die zich in een verfblik gooide en vervolgens door je buurtjongetje van drie liet knippen. Nee het staat ronduit belachelijk". Maar nee we gedragen ons maar politiek correct en verzwijgen de waarheid. Waarom? omdat we niemand willen kwetsen in hun beslissingen hoe verkeerd deze ook moge zijn geweest.

Mensen zijn verschrikkelijk bang voor de waarheid.
"Leuke broek heb ik aan hè?". Je knippert twee keer en dan flapt het eruit "je ziet eruit als iets wat greenpeace laatst weer het water in rolde". Terwijl je de reactie op d'r gezicht ziet klap je dicht. Je eerste beledigende waarheid is eruit gekomen als een enorme flater. "Zo bedoelde ik het niet ik dacht aan iemand anders terwijl ik het zei". Accepteerd ze? super poeh hey net op tijd. Waarom nam je het terug? omdat je niet gehaat wilt worden door de waarheid.

Ach ik heb er nooit mee gehad om te zeggen wat er bovenop m'n lever zat. Mensen vragen altijd of je een eerlijke mening wilt geven en dan ga je die niet subtiel brengen, die blaat je eruit als een zaterdag ochtend boer terwijl je naar het toilet strompeld voor een ochtend pipi. Wel de toilet borstel pakken hè? juist goed zo even schrobben en doorspoelen. Heel goed.
De waarheid doet soms pijn maar wat wil je dan horen. Dat je een supermodel bent en dat niemand begrijpt waarom je nooit aan miss verkiezingen hebt meegedaan? Nee hoor ik niet als iets niet staat zeg het en snel ook, wil niet voor paal lopen ik ben nog steeds ijdel en moet wel een beetje voor mezelf zorgen. Straks staart iedereen!

Enorme mensen noemen zichzelf volslank om zich zo goed te voelen terwijl ze eigenlijk gewoon dat chocolade koekje moeten laten liggen. Waarom praten mensen altijd maar alles goed aan zichzelf? Omdat je niet durft toe te geven. Mijn hemel ik zie eruit zeg denk dat ik maar eens naar de weightwatchers ga. Sterker nog kun je beter naar je enorme spiegel staren en zeggen. Verrek man dit ben ik. Dit ben ik helemaal. Lach een beetje naar je spiegelbeeld en gedraag je zoals je zelf wilt. Wat maakt het toch uit of je overmaats bent? je bent de enige niet. Wel even ee tip, ben je overmaats(buik over broek types) bedekken dat spul, niet echt heel prettig om naar te kijken.

Nou lijkt dit misschien erop alsof ik volle mensen zit uit te kafferen maar dat is niet zo, heb een familie vol enorme mensen en ben niet anders gewend dan dat het normaal is. Is het toch ook? We hoeven niet meer achter ons eten aan te rennen dus ja dan wordt je weleens lui en ga je voor de bank zitten met je net uit de oven gevangen kipkluifjes en een goede film erop. Tsja dan krijg je een pannenkoeken kont. Pech als je daar blij van wordt vooral doen laat niemand je tegenhouden. Luister wel een beetje naar je andere zelf die moet namelijk ook hetzelfde gewicht meeslepen en denk wel een beetje aan je gezondheid.

Tsja de tijd dat we allemaal achter ons voeder aanrenden de boel een beetje half verkrachtten en in een enorme grot woonden met onze broer-vaders en nichtje-moeders is alweer zo lang geleden. Maar nog steeds worden de stomme dingen des levens uitgevoerd. Iedereen maakt dezelfde fouten in zijn of haar leven en niemand kan je daarvan behouden behalve jij zelf. Zeggen ze.
Maar ja wij hebben zo'n beetje dezelfde fouten gemaakt als iedereen van onze leeftijd. Vraag me af waarom we steeds maar moeten boeten en deze stomme fouten maken. Iemand heeft een dikke dosis humor en elke keer weer als we erin stinken wordt het uitgeschaterd. Wacht maar tot ik je een keertje tref.

Nog iets wat ik niet begrijp of begrijpen zal in het leven. Roze. Rose. Rosé. Wat dan ook die vreselijke kleur. Meisjes wordt het standaart toegeschreven en iedereen vindt dat roze bij een meisje past. Nee toch. Wie heeft er toch in vredesnaam ooit besloten om wit met rood te mixen om deze afgrijselijke kleur te creeën.
Het wordt ook nog eens niet alleen maar toegekend aan meisjes maar ook aan de zoete dingen des levens. Liefde, snoep, kleding. Van alles wat mooi is of hoort te zijn wordt wat mij betrefd verziekt door de kleur des onheils! roze. PINK! is mij new obsession. Ik heb het eens geprobeert te begrijpen maar het wordt me niet gegunt het is niet voor mij weggelegd dus ik ga mij er maar eens bij neerleggen dat het dat ook nooit zal worden.

Vanaf het toilet begeef je jezelf terug naar je slaapkamer om een uitvoerig te gaan bekijken wat je nu weer voor kleding aan je lijf zal slaan. Heb ik vandaag iets boeiends? Nee mooi spijkerbroek aan. Maar wat kan ik combineren met een zwarte spijkerbroek oh dat is toch een pak lastig. Nou ja goed dan geen spijkerbroek dan maar iets anders.
Een half uur sta je naar je kleding kast te kijken, pakt er af en toe iets uit en hangt het maar weer terug, niet te combineren vandaag.
Dat is toch wel de enorme stressvolle gebeurtenis in het leven tegenwoordig. Wat ga ik aantrekken vandaag. Man trek iets aan als het je staat(anders koop je het niet) dan maakt het niet uit waar je het voor draagt.
Goed zijn de kleertjes uitgezocht gaan we eens even samen wat gezonde voeding uitzoeken om voor de dag mee te nemen. Stukje fruit bruine boterham met vet en calorie arme beleg. Inpakken en we gaan er weer tegenaan.
Tsja ik ben ervan overtuigd dat eten een van de leukste gebeurtenissen van de dag is. Iets naar binnen schoffelen en wat voel je je toch altijd enorm voldaan zodra je lekker zit uit te buiken. Maar ja tegenwoordig wordt je eten uiterst onsmakelijk gemaakt. Op tv zie je enorme mensen die aan afval programma's mee doen. Je wordt continue geconfronteerd met plastische chirurgie(half pondje liposuctie en een ons botox dank je wel) en eco voeding. Biologisch verantwoord gewonnen voedsel. Niks mis mee toch? Niet als het ook nog eens ergens naar zou smaken en een beetje een normale prijs zou hebben. Nee sorry geef mij dan maar een stevige dioxine kip, beetje bacterie is ieders goed recht.

Tsja ach het leven van een gemiddelde twee verdiener is nu wel zo vaak besporken. Laat ik eens verder gaan met een ander onderwerp. Een dag uit het leven van een narcolept:....Zo dat was dat.

Hoe lang duurt de voortplanting van een guppie? Diep zucht je terwijl je maar verder langs de kanalen zoekt naar iets wat wel eventueel boeiend genoeg is om naar te kijken. Wie bepaald het toch wat er allemaal wel en niet op tv komt. De meest afgrijselijke dingen zijn erop te zien. Reality shows komen je neusgaten uit. Hyperactieve Australiërs in safari pakjes die met een stijve achter een berg woeste krokidillen aan rennen. Spelshows waarbij de intelligentste wezens aan bod komen en op die manier ook nog een beetje nut in de maatschappij hebben. Zucht te veel verkeerde dingen om op te noemen en dan maar zeggen dat televisie een enorme slechte invloed is op mensen. Nog nooit durven toegeven maar ja ik heb nu ook overal in m'n huis camera's hangen terwijl ik enorm druk over m'n huisdieren aan het praten ben in vragende vorm.
Gewone programma's zijn wel zo moeilijk te vinden op tv vandaag de dag dat je er misselijk van wordt. Het ergste misschien nog wel is dat iedereen de dag erna alles aan het bespreken is. "Joh zag je dat gisteren Paul heeft Frank z'n ex vriendin gekust. Wat hij alleen niet weet is dat het eigenlijk het zusje van Frank is" "ohhh nee echt? jeetje zeg heb ik het zowaar gemist". Nee mijn antwoord zou er anders uit komen "sorry ik was m'n kont aan het krabben en m'n eelt aan het weghalen heb ik het gemist ellende zeg".
Je struint door de gangen op weg naar je vaste stekkie. Tussen wat hoger begaafde mensen gesprekken voeren. Je komt er aan en laat je informeren over het onderwerp van de dag "gisteren wer dhij gepakt door een aligator scheurde z'n broek eraf kon zo alles zien". Je kijkt ze aan en vermeld dat je iets boeienders te doen hebt.
Onder het genot van een bak koffie besluit je maar gewoon te gaan werken. Net doen of je er zin in hebt. Terwijl iedereen op de gangen nog heftig in gesprek is over het belangrijkste(het leven van anderen) zit je bespottelijke tekeningetjes te maken van je collega's. Je denkt bij jezelf hoe flauw je bezig bent, maar aan de andere kant kan het je niet schelen ook.
Je radio gaat aan tijd om even weer in dezelfde wereld als iedereen te stappen.

Het lijkt me heerlijk om in een winkel te werken. Heus waar. Elke keer als er iemand naar me toe komt "mag ik U wat vragen" om ze dan aan te kijken en te zeggen "nee eigenlijk niet, en ga het nou niet alsnog proberen nee ah nee mond dicht ga maar naar die andere mafklapper in dat rode shirt en vraag het hem maar, ik heb er geen zin in" en het moment dat ze weglopen "sorry zei U iets?". Lijkt me geweldig. Of achter een kassa staan "mag ik pinnen" "nee daar is dat ding niet voor het is puur ornament betaal maar gewoon met geld geen plastic". Tsja ach misschien is in een winkel werken toch niet echt iets voor mij, maar het lijkt me wel leuk. Ik zou m'n werk niet lang houden maar zou wel weer evne een dag of wat pret gehad hebben.
Daar draait het toch om in het leven? Lachen plezier hebben lol maken. Ja toch? Dat van mij wel, ook al vind ik dat het leven soms te lang duurt, duurt het eigenlijk ook te kort om geen pret te hebben.

Een dag in het leven van een insomnia. Wow dat ze dat volhouden zeg, ik trek het al niet minder dan 'één minuut. Gek eigenlijk dat de meeste mensen die insomnisch geweest zijn spontaan doorslaan naar narcoleptie. Het grote tekort aan slaap wordt dan ineens allemaal ingehaald, soms op hele ongepaste momenten.
Wist je dat je ruim twee derde van je leven slapend doorbrengt? Dat je ruim vier jaar, in een gemiddeld leven van tachtig jaar, aan het wachten bent?
Je hebt het nog niet helemaal door, maar eh. Je zit nu ook te wachten. Echt waar hoor, je zit onverhoopt te wachten tot dit allemaal een beetje nuttig begint te worden.