Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-05 22:32

[verh] mannen en het nut van de toillet borstel

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-05 22:32

vandaag inspiratie en gebeurtenissen omgezet in een verhaal vol waarheden over leven

In mijn leven heb ik verscheidene dingen geleerd van elk andere graad van belang. Zo ben ik erachter gekomen dat doperwten uiterst latig zijn om op te vegen en dat een stofzuiger in mijn handen eerder een alleszuiger is. Een toilet is super om dingen in te verdoezelen en dat vloeken een perfecte opluchting is. Stress is woede zonder enthausiasme en rust is nergens voor nodig.
Het belangrijkste wat ik leerde toen ik ouder werd was dat jeugd is een wonderbaarlijk iets is. Een ongrijpbaar begrip maar het moment dat je foto's ziet van jezelf als klein hummeltje krijg je nog net geen tranen in je ogen een "awww wat was ik toen lief" rolt door je gedachtes. Stop! "was" dat dacht je heel goed, op zo'n leeftijd is alles en iedereen schattig, zelfs biggetjes en enge beestjes. Maar ja jong blijft het niet.
Dan krijgen we de lastige jaren je leert dingen die je niet moet leren, oh jee mag dat wel oh nee papa kijkt boos snel huilen dan komt mama me redden. En op dat moment barst je uit in tranen en snelt mama te hulp "rustig maar ach tis al goed" Papa draait zich nijdig om en stapt boos weg. Poeh net op tijd.
Langzaam aan leer je dingen onderscheiden wat wel en niet mag en toch blijven stiekum de dingen die niet mogen leuker dan degene die wel mogen. Je leert mensen onderscheiden en ineens merk je het aan jezelf je ziet een verschil hè dat kan niet! was dat dan voor iets. Wij kinders zijn ineens wij jongens en meisjes. Toen verging je wereld, iedereen om je heen veranderde je begon steeds meer verschillen te zien. Raad bij je ouders zoeken dat was je oplossing. Ze zeggen dat je ouder wordt, je groeit op en je realiseert. Jeetje bergen met lastige woorden nou ja goed ik geloof het maar.
Alles groeit op, hoe een hekel je er ook aan hebt. Ach klein blijf je in je hoofd altijd. Kantoor lol of onderbroekenlol heet het dan spontaan. "Doe toch eens volwassen Willen Jan" galmt er door de gangen van het kantoorgebouw waar je werkt. Je wil het zeggen nee toch maar niet je houdt je in en onder je adem denk je bij jezelf "kan niet doen of ik iets ben wat ik niet ben".
Schooljaren vergeet je nooit meer die blijven je eeuwig bij, grote mond naar de leraren spijbelen bij de lessen en andere stoute dingen doen waar je plezier bij had. Leuk in de les zitten en braaf doen wat je moest die had je er ook tussen zitten, ach als ze daar lol aan beleven.
Tsja en dan al het uitgaan en hangen met vrienden, hoe ga je dat dan combineren met school? Ohh leven van een tiener is zo zwaar.
"Mam heb je geld? ik wil gaan winkelen" De meest gestelde vraag onder de tieners. Van de ene op de andere dag was dat afgelopen "zoek maar werk". Nee nee niet weer, ja toch wel m'n wereld vergaat weer, werken? bah wordt je vies van. Supermarkt en horeca werk en werken in winkels daar beginnen we allemaal mee en wat is het toch vreselijk, maar elke maand weer wacht er iets leuks op je juist je loon. Ach die paar uurtjes in de week kun je je wel doorheen worstelen.
Dan verlaat je je oh zo gehaatte middelbare school en ga je naar wat je hoopt een betere wereld de vervolgopleiding. Niets blijkt minder waar, je verlangt weer naar je middelbare school terug je oude vrienden weer zien en keten met z'n allen. Langzaam begin je wat vrienden te maken en begin je er weer zin in te krijgen. Het moment dat je de raarste mensen ooit zult ontmoeten je zult leren omgaan met mensen die je eerder altijd scheef aankeek of ontweek. Je geheugen begint weer te werken er schiet je iets te binnen "je wordt volwassen". Ongelovelijk hè gefopt, dacht je zomaar dat je dat al was heb je nog een hele lange weg te gaan. Je wordt iets serieuzer maar kan nog steeds wel lachen om flauwe dingen gelukkig de jeugd in mij.
Dan heb je ineens geen tijd meer om te werken en neem je een avond middag baantje, schoonmaak en horeca weer. Je leert je maar niet te generen voor je werk en je worsteld jezelf er weer doorheen.
Je geniet van je leven en je gaat er gewoon voor, je leert en je socialiseert.

Dan is je opleiding afgelopen en is het tijd voor het echte werk doen waarvoor je geleerd hebt. Gaan we weer serieus werk zoeken en de kost verdienen, na wat tijd relatie en een leventje. Huisje boompje poedeltje. Juist leven op de rails, beetje up's en down's zo hoort het ook. Je slaat je er doorheen en af en toe zie je het niet zitten maar ja je moet door, anders was dit wel een heel kort verhaal.

Na een stevige poos sta je 's morgens op kijkt in de spiegel en schrikt je kappot je bent spontaan wakker als van een koude douche. Je kijkt, je kijkt nog een keer. Je draait je om wacht twee tellen en kijkt weer net of het verandert zou zijn. Vervolgens voel je het akelige gevoel weer. Je wereld vergaat onder je voeten. Je eerste grijze haar! Er gaat van alles door je heen, verven of laten zitten? hoe ga ik het maskeren? eruit trekken?
De volgende dag lijken de haren zichzelf voort te planten en voor je het weet zeggen mensen tegen je "hey je wordt grijs". Voor het eerst in je leven voel je je echt oud worden.
Je denkt na over je pensioen en wat je allemaal gaat doen als je klaar bent met werken. Je staat op en staart naar de enorme berg klei die je net gecreert hebt en spoelt door. Tsja ga maar weer aan het werk. Leven duurt al zo kort.

Ik blijf dat een leuke uitspraak vinden "het leven duurt maar even" kun je iets bedenken wat je langer doet dan leven?

Half zes tijd om naar huis te gaan te koken de kinderen uit te horen over hun dag, tv krantje en weer naar bed. Je zegt de schoonmakers gedag terwijl je de lift in stapt en bedenkt dat je ooit in hun schoenen hebt gestaan, of hoe het zou zijn om zoiets te doen. Kan je verzekeren dat het echt zo erg niet is, je leert je ervoor af te sluiten.
Oogkleppen op en gaan geen invloeden meer. Er komt in je leven een tijd dat je zo doet. Of je nu moet of niet je doet het ooit. Langzaamaan wordt je ouder en je kun t wat minder hebben je ziet de wereld om je heen veranderen. Het lijkt sneller te gaan en met mensen en vrienden en kenissen om je heen begin je erover te discussieren en je komt er maar niet uit. Hoe ouder je wordt hoe harder de wereld lijkt te gaan. Je kan niet op je horloge kijken of de uren zijn al voorbij gevlogen. Je maakt je langzaam zorgen over jezelf en de toekomst.
Maar ja je moet door geen tijd om na te denken, verdienen en werken das al nu.

De grote dag breekt aan, eindelijk je pakt de spullen van je bureau in en begeeft je naar de hal waar er een receptie op je wacht. Met je persoonlijke spullen kom je daar aan waar iedereen al met een glas staat te wachten tot je er bent. Je afdelingchef doet een woordje over je. "Je was een geliefde collega en we hadden altijd veel lol. Je was een harde werker en een grapjas en altijd had je toch wel alles netjes af. Jongen we zullen je missen". Je denkt bij jezelf waar haalt die mafklapper dat allemaal toch vandaan jullie konden elkaar niet uitstaan als je alleen al de voetstappen hoorde stonden niet alleen je nekharen maar ook nog eens je rug-, en bilharen overeind. Glimlachend pak je het glas aan en geeft hem een hand terwijl je collega-hobby-fotograaf een foto maakt voor in het maandblad.
Je kletst wat praat nog wat na en dan na een paar uur wens je ze gedag en vaarwel en hoor je de befaamde zinnen "we bellen we, we houden contact" om vervolgens de deur achter je dicht te trekken en nooit meer iets van mensen te vernemen.

Weer een hoofdstuk afgesloten, herinneringen spoken door je hoofd, zo was het na basisschool middelbare school leek er ook verdacht veel op vervolgopleiding jeetje wat lang geleden allemaal. Toch zijn ze allemaal op dezelfde manier afgesloten. Het enige andere eraan is dat je ouder bent geworden en het allemaal een andere naam heeft gekregen.
Je stapt je auto in en begeeft je naar huis. Tijd om te ontspannen om uit te rusten van de jaren hard werk. Helaas is er weereens iets niet goed gegaan met je calculatie. Rust? nog nooit van gehoord. Mensen met pensioen hebben het drukker dan daarvoor. Van alles wat geregeld moet worden voor je laatste dagen je weet nooit wanneer ze ineens op zijn.

Van die mensen zie je nooit meer iets. Zuchtend begin je je dag. Bah vanavond weer werken, eerst lol hebben lekker rustig dagje maaltijd consumeren en dan wandel je weemoedig met benen die de andere kant uit willen het gebouw binnen. Geeft je pasje af en krijgt je sleutel ervoor terug en wandelt naar de afdeling.
Je broek zakt ervan af zodra je daar aankomt. Diep zucht je er begint maar aan de karwei. Slordige mensen, zouden ze thuis ook zo zijn? tuurlijk niet daar hebben ze persoonlijke poetsdoeken, interrieurverzorgsters. Ach schoonmakers das een beter woord.

In mijn leven is nog iets heel belangrijk geweest wat ik heb geleerd...Mannen zijn vies. Nee wacht ik ga niet generaliseren. De meeste mannen zijn vies. Slordig en ongeordent. Herinner me het huis nog van een vriend waar het bestek de borden en pannen aan het aanrecht vast zaten geplakt van het vet. Waar een zwart wit dambord vinyl zwart grijs was en waar mijn schoen op bleef vast hangen, stond net niet met m'n sok op het zeiltje.
Toen ontmoette ik een ander waar het altijd ranzig rook naar een kruising tussen rioollucht en onder gekotste zweetsokken. En daar werd ook nog eens gerookt, dat het nooit vlam heeft gevat is me een raadsel, die walmen leken me zeer licht ontvlambaar.
Ik kwam in een huis waar het super netjes was, ongelovelijk een man alleen en het was netjes! De tweede dag dat ik er kwam...alsof er een atoomboom was ontploft. Alles lag overal ik wist niet wat ik ervan moest zeggen.
Toen ging die op vakantie en mocht ik op z'n bende passen(alsof iemand die daar zou inbreken niet weer heel snel zou omdraaien). Goed deed maar braaf wat er van me verwacht werd en besloot eens af te wassen. Wat een fout om te maken zeg. Ik trof borden aan met restjes erop van schrik niet 4 maanden daarvoor geconsumeerde maaltijden.
Half kokhalzend flauwvallend besloot ik een flinke lading schurex op de borden te doen en met een met een staalborstel aan het werk te gaan.
Na maanden hard werken heb ik hem zo ver gekregen dat hij zelf iets deed aan z'n huishouden, wassen schoonmaken stofzuigen, niet te geloven het is mogelijk. Moest het wel zo'n keer of tien vragen voor er actie kwam maar als die er was werd het ook echt gedaan, wow.

Opgegroeid in een huishouden bestaande uit ouders twee broers en ikzelf was het niet altijd even veel pret. Als meisje moet je altijd van alles doen wat ronduit verschrikkelijk is. Afwassen, wassen en ja hoor ook toillet dienst. Nee mam niet toillet dienst! Toch wel zat je daar met enorme handschoenen aan gewapend met een fles bleekmiddel en een wc borstel nou snel aan het werk zijn we er ook weer vanaf. Altijd al een hekel aan gehad. Zal er ook altijd een hekel aan hebben.

Vragen over het leven die me dwars zitten en steeds weer aangewakkerd worden. Je kent ze vast wel. Kattenvoer met stukjes...stukjes wat? Waar komt babyolie vandaan? Wat is een dingemans? Horen we niet bang te zien om te landen, inplaats van om te vallen? Waarom wel een nee en niet een ja? Zoveel dingen zitten me dwars. Maar ja innerlijke rust ken je pas als je de zinloze vragen van het leven opgelost hebt. Ach ja zo boeiend is het leven nou werkelijk dat we onze tijd verdoen met het lezen van zinloze informatie. Oh ja een mens kan z'n eigen elleboog niet likken. Dat is enorm belangrijk om te weten.
Mensen zijn bang voor de verkeerde dingen, bang voor uitbraken van ziektes en virussen die de mensheid gaan uitvagen. Nee sorry ik ben bang voor hele andere dingen, stel toch dat ik van m'n fietsje val onder een auto beland en verlamd ben, niet eens dood nee verlamd zodat ik tijd heb om terug te kijken naar alle fouten in m'n leven terwijl familieleden zitten te twijfelen of ze me nou wel of niet in leven gaan houden. Brr dat is toch wel echt een hele enge gedachte.
Nog iets waar ik doodsbenauwd voor ben. Plastische chirurgie, stel dat je 's morgens wakker wordt en je hebt ineens silliconen en botox overal in je lijf. Gillen dat is mijn eerste advies en luid ook. Erger nog stel dat je ineens wakker wordt als man. Dat je opstaat om je naar het toilet te begeven voor een ochtend blaasleegactie en je hebt ineens een zwiedelietje hangen. Nee dat zijn gedachtes die ik verdrijven wil.
Volgens sommige mensen om mij heen ben ik een hele echte mannenhater, eigenlijk valt dat best mee. Dat ik ergens een hele hoop opmerkingen en aanpassingen voor hebt betekend niet dat ik er een hekel aan heb. Waarom voor minder gaan als je beter kunt maken? Nee verkeerd eigenlijk mag je niemand vragen te veranderen voor je eigen bewind. Dus doe ik dat ook niet. Ik zeg gewoon hoe het beter kan om mensen op hun fouten te wijzen. Een subtiele hint noemen ze dat, alleen zijn die van mij niet zo subtiel.

Rommel mag maar vuil niet, vuil is gewoon een ziektehaard. Nou hoor je mij niet zeggen dat alles bij mij thuis zo enorm Spick and Span is maar vuil is het niet. Opruimen is geen virus of nijd maar een hele normale fatsoenlijke gewoonte. Het is niet besmettelijk dus maak je geen zorgen. Weer zo'n rare angst van mensen.
Onder het genot van goede muziek is niks een straf. Dan kun je jezelf er wel door slaan gewoon kiezen op elkaar borst vooruit rug recht en marcheren, nee poetsen sorry verkeerde woordkeuze.
Stel toch eens dat voor een dag niemand ter wereld iets zou schoonmaken en opruimen. Wow dan zou het echt enorm stinken en vies zijn. Bah echt.

Mensen zijn eigenlijk enorme vieze wezens. De eerste twee jaar van je leven heb je je eigen drol tegen je billen geplakt en je urine schuurt heerlijk langs je edelheid. Nee bah. Zwembaden en zeewater heb ik ook iets tegen, alle mensen die daar wel niet in plassen en doen, heel erg vies. Al het vuil wat we creeren op ons eigen lijf. Er bestaan niet voor niks duizenden soorten zeep lotion shampoo en weet ik wat nog meer. Omdat mensen vies zijn! Sterker nog wat krijg je voor je verjaardag. Parfum? Bad/douche lotion setjes? Kijk dat is nou een subtiele hint wat die persoon dus eigenlijk wil zeggen met de befaamde zin"dit vind ik altijd zo lekker ruiken" is "je stinkt ga je wassen". Ijdele wezens zijn we ook, we moeten daags douchen anders tinken we en voelen we ons vies. Luchtjes op etc. lekker stinken naar chemische rommel. En dan het ergste van alles. Dat scheren! Vergis je niet ik ben er niet zo een met bergen wildgroei(zij die het wel hebben eigen keuzen). Ik geef het ook toe ik ben ijdel, maar ja daarin heb je ook weer allerlij grades en verschillende niveau's. De een verft de haren de ander maakt zich leuk op. Ach uiteindelijk willen we er allemaal leuk uit zien.
We willen ook allemaal goed voor de dag komen "Hey ik was in de buurt dus ik denk ik zoek je eens op ik ben er over drie uurtjes". Paniek, hele grote paniek. Je werpt wat spastische blikken door je huis en je merkt dat je een hele hoop te doen hebt in drie uurtjes tijd. Je raced door je huis met een stofzuiger en een poetsendoek doet je afwas snel en ruimt wat rommel op. De deurbel je doet open en het eerste wat eruit komt is het volgende"Hey, let niet op de rommel heb weinig tijd gehad om op te ruimen". Nooit maar dan ook echt nooit zal iemand het volgende zeggen"Hey kijk eens hoe netjes zo is het al in geen 10 jaar meer geweest".
Je loopt de keuken in en schenkt een bakkie koffie in en zoekt verhoopt naar een koekje en biedt je excuses maar aan voor de afwezigheid ervan. "WC nog altijd op dezelfde plek?" Je knikt en krijgt het spaans benauwd. Je remsporen van de ochtend lagen er nog, nou ja vallen vast niet op.

Oh ja nou via een enorme omweg ben ik er eindelijk bij aangekomen. Mannen er staat op 90% van de toiletten zo'n kleine steel met een bol vormige borste eraan genaamd een toillet borstel...Leer deze is ene keer gebruiken.

**Geplaatst**: 28-10-05 17:16

Re:

Geplaatst: 28-10-05 17:16

hahahahaha !
ik vind hem leuk in elkaar gezet, en er zitten kernen van waarheid in

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-05 19:44

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-05 19:44

ben blij dat je hem leuk vind, ben er nog niet klaar mee komt een vervolg op weet nog niet hoe ik het noemen ga

**Geplaatst**: 28-10-05 20:09

Re:

Geplaatst: 28-10-05 20:09

...

Oh, ik vind het zo'n leuk stuk! Ja, geweldig om te lezen.
Dat je zin had om dat allemaal op te schrijven...
Nou, ik ben heel erg benieuwd naar een vervolg, dus plaats het snel!