Kon je nog maar een keer naar me luisteren.
Een keer aanhoren wat ik voel.
Zonder te fluisteren,
wil ik je zeggen wat ik bedoel.
Kon je nog maar een keer zien.
Wat je mij hebt aangedaan.
Na vier jaar lang afzien,
Kan je me nooit meer slaan.
kon je nog maar een keer,
nadenken waarom je zo tegen me deed.
Het deed me zo’n zeer.
Mede door jou was ik drie jaar lang op dieet.
Als ik een keer sterk zou zijn.
En ik jou zag.
Gaf ik jou al de pijn,
die je mij jarenlang gaf.
hmm... ik vind het een vreemd gedicht, het is wel zoals ik denk maar, vind hem een beetje afgezaagd ofzo. Weet niet echt wat ik ervan vindt eigenlijk... dus,
geven jullie maar je mening erover daar kan ik vast wat mee
