Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-05 20:00

[(school)verhaal] Het spook van Stapelen

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-05 20:00

Dit is een verhaal dat ik voor school heb gemaakt, het moest gaan over je woonplaats. Hier in Boxtel is een bos genaamd Stapelen, er staat ook een kasteel en er is een kerkhof enzo. Het verhaal is niet zolang, dit hoefde ook niet.

Het spook van Stapelen
Het was in 1700 , Kathrina rekte zich uit en stapte uit haar met gouden draden bedekte bed. Ze drukte op haar gouden bel, en de butler Ferdinand kwam meteen aangesneld. “Wat is er , prinses?”vroeg hij en maakte een buiging. “Ik zou graag willen ontbijten!” zei de Kathrina. “Oke uw ontbijt komt eraan prinses!” zei Ferdinand en hij liep snel weg. Opeens kwam er een vreemde man haar raam binnengeklommen! Kathrina wilde gillen maar werd verhinderd door de hand van de vreemde man. Ze voelde zich moe worden en ineens was alles donker..

“KATHRINA IS VERDWENEN!” schreeuwde Heer Paulus uit. “Rustig maar, Paulus…” zei zijn vrouw Wilhelmina. “Ze komt heus wel weer terecht, maak je nou niet druk!”.
Toen kwam Ferdinand aangelopen. “Heer, ik heb een brief ontvangen.” En hij overhandigde de brief aan Paulus. Hij pakte de brief aan, hij zat helemaal onder bloed! In de brief stond als volgt:
IK HEB UW DOCHTER..ZE IS DOOD!
“Oohnee..”en Paulus barste in huilen uit..

“Kom laten we naar Stapelen gaan!” schreeuwde Annabel. “Goed idee!” riep Eline en ze fietsen richting Stapelen. Ze woonden allebei heel hun leven in Boxtel en waren beiden 15 jaar oud. “Oo, misschien komen we het ‘dolende spook’ van Stapelen wel tegen.”zei Eline en lachte. Ze waren aangekomen bij Stapelen, en zetten hun fietsen bij de brug neer. Ze liepen Stapelen binnen. “Zeg Eline, hoe laat is het eigenlijk al?” vroeg Annabel.Eline kijk op haar mooie horloge. ”Ooohjee, het is al half 12!” riep Eline en stak haar tong uit. “Zullen we naar het kerkhof gaan?” vroeg Annabel en Eline knikte enthousiast. “Gaaf, misschien zien we wel een geest!”.

Ze liepen naar het kerkhof, waar het doodstil was. “An, ik vind dit toch wel een beetje griezelig..” fluisterde Eline en huiverde. “Nee joh lafaard,” zei Annabel en gaf haar vriendin een duw. “Oh geeeeheeeest? Waar zit je?” schreeuwde ze en lachte hard. “Doe normaal An! Niet spotten met de doden!” zei Eline. Ze begon zich steeds meer op haar ongemak te voelen.
Opeens kwam er een harde wind..
Eline en Annabel zagen ineens een schim bij een grafsteen!
“Moet je zien!” riep Annabel enthousiast. “Het is het spook van Stapelen!!”
Eline wilde wegrennen maar Annabel hield haar tegen. “Kom op joh, doe niet zo bang! Dit is gaaf zeg!” zei ze en sloeg haar arm om Eline heen. “Oke..” fluisterde Eline doodsbang. Opeens hoorden ze een stem..
“Waaaaar blijft mijn ontbijt……” hoorden ze.
Toen begonnen ze te rennen. Maar opeens werd het zwart voor hun ogen…
Niemand heeft Annabel en Eline ooit nog terug gezien.