Geplaatst 
Onuitgesproken woorden,
klaar om de stilte te verbreken,
nog steeds zoekend,
naar het juiste moment.
Vergeten tranen,
vallen als regendruppels
op mijn wangen.
De last werd te zwaar
De moed en vechtlust
probeerde je weg te nemen.
Maar diep vanbinnen
wakkert mijn woede aan.
Razernij vliegt omhoog,
als gloeiend hete vlammen,
veel meer kracht
dan jij aan kan.
Ik zie je op je knieën vallen
smekend om genade
ik hoor de wanhoop in je stem.
en zie verborgen pijn.
Ijskoud water blust mijn woede,
'alles goed mijn vriend?'
verbazing in je ogen
'vergeten en vergeven?'
.
ja meer heb ik niet te zeggen 
das toch gelukt zo te lezen 
