Daar lig je dan, in de modder, rood aangelopen van het lachen.
En je paard kijkt je suf aan.
"Schat, wat doe je nou?" vroeg mijn moeder die ook in een stuip lag van het lachen.
Ik stapte weer op en ik rijd weg in een beheerst galopje.
We vliegen over een oxer van 1.30.
"Pak de oxer van 1.40 ook maar!"
Ja, het klinkt hoog, maar voor een paard van 1.80 is het niks.
Ik ben Ingrid, 15 jaar, blond - wat te merken is - en heb bruine ogen.
Noralin is mijn beste vriend en we springen samen ook ZZ.
Ik leef in mijn eigen wereldje, samen met Noralin.
Ja, Noralin en ik alleen, dat zou mooi wezen.
Waarom moest Ingrid nou altijd lachen, wat was er zo grappig?
Ja, ik houd wel van haar, maar soms snap ik er niks van.
Ik spring over een steil van 1.10 en dan kom ik verkeerd uit.
Ingrid ligt dan in een stuip van het lachen!
Nja, een paard is vast anders.
------------------------------------------------------------------------------------------
Het zijn vast geen 1500 letters/woorden, maar ik wil eerst weten wat jullie er van vinden.