Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-05 20:01

[verhaal]De dag dat Blaf met rust gelaten werd...dierendag

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-05 20:01

Dierendag. Voor alle dieren natuurlijk een speciale dag, wanneer ze net ietsje meer verwend worden dan op een normale dag. Maar of dat ook afgelopen dierendag voor Blaf gold....? Blaf was een Jack Russell, die het niet zo goed getroffen had. Hij woonde in een gezin, dat amper aandacht voor hem had. Uitgelaten werd hij nooit. De deur naar de tuin stond altijd open, en hij moest zelf altijd maar zorgen dat hij zijn behoefte deed.

Blaf was al iets ouder, en hij had zijn blaas niet altijd meer onder controle. Als hij voelde opkomen dat hij moest plassen, was hij soms al te laat, en liep alles over de vloerbedekking. Dit tot grote ergernis van zijn bazinnetje, die altijd enorm uitvloog als ze dat zag. Ze vloekte alles bij elkaar, alleen bij haar bleef het altijd bij schreeuwen. Blafs baasje was veel erger. Als Blaf in zijn ogen iets verkeerds deed, of zelfs als er geen enkele aanleiding toe was, werd Blaf keihard geschopt, of met een riem met een flink harde gesp eraan geslagen.

Zeker als zijn baasje een slechte dag op zijn werk had gehad, kreeg Blaf het altijd zwaar te verduren. Hij merkte het altijd al op de manier waarop de voordeur werd dichtgeslagen, en hoe zijn baasje met grote stappen de kamer binnen kwam. Maar als zijn baasje gedronken had, was het nog erger. Hij maakte er een sport van zijn lege blikken bier vanuit zijn luie stoel in de prullenbak te mikken. Maar zijn baasje was nu niet bepaald een gooitalent, en gooide regelmatig mis, zodat Blaf vaak de laatste druppels bier en het uitgeknepen blikje bier over zich heen kreeg.

Blaf zat altijd onder de blauwe plekken, en verlangde naar een beter leven. Als Blaf niet anders gewend was, dan had hij misschien nooit geweten dat er iets beters dan dit was. Maar toen hij jong was, woonde hij bij een bazinnetje dat hem altijd flink vertroetelde. Het was de moeder van zijn nieuwe baasje, en toen zij naar een bejaardentehuis moest, nam hij Blaf over van haar.

En vanaf toen begon dus de ellende. Zowel de man als de vrouw wisten niet wat ze met een hond aan moesten, en gaven hem alleen maar aandacht om zich af te reageren. Blaf probeerde het allemaal wel. Hij leerde de mensen steeds beter kennen, en probeerde alles om zo positief mogelijk over te komen.

Maar dat werkte alleen maar averechts. Zo probeerde hij een keer de ochtendkrant in zijn bek te klemmen, en zijn baasje te verrassen. Maar die werd alleen maar kwaad, omdat zijn goede krant helemaal onder het kwijl zat. De enige waardering die Blaf voor zijn actie kreeg was een ontzettend harde mep met de pantoffel van zijn baasje op zijn kop. En dus hield hij zich maar zo veel mogelijk gedeisd, bang voor alle ontberingen die hij nog moest doorstaan.

De dag voor dierendag gebeurde het. Zijn baasje was werken, en zoals altijd stond de deur naar de tuin open, net als de poort. Blaf wilde een blokje om, dus liep hij kwispelend de poort uit. Hij moest nodig poepen, en had zich bedacht, dat hij dat beter een stukje uit het zicht van zijn bazinnetje kon doen, voor hij weer een scheldkannonade kon verwachten.

In gedachten, op zoek naar een struik waar hij zijn behoefte moest doen, keek Blaf niet goed uit. En uitkijken was essentieel voor Blaf, want hij was zo goed als doof, dus waren zijn ogen des te belangrijker. Had hij beter kunnen horen, dan hij het geluid van de aankomende scooter zeker gehoord. Maar Blaf hoorde niks, en stak net op dat moment het pad over. De scooter vloog rakelings langs Blaf, maar hij werd flink geraakt door het wiel.

Kermend van de pijn strompelde Blaf naar huis. Hij zat onder het bloed, en had een flinke wond. Toch verbeet hij de pijn zo veel mogelijk, bang voor de reactie van zijn bazinnetje. In de vijver maakte hij zich enigzins toonbaar, alhoewel het bloed er flink bleef uitstromen. Eenmaal binnen verging Blaf van de pijn, en hij gebruikte zijn laatste krachten om in zijn mand te kruipen.

ZIjn bazinnetje ontdekte meteen het bloedspoor op de vloerbedekking, en ja hoor: "verdomde rothond! Heb ik net schoongemaakt, krijg ik dit weer" schreeuwde ze Blaf toe, maar kijken hoe het met hem ging ho maar. 's avonds hoorde hij de vrouw tegen haar man zeggen dat hij maar even uit de buurt van "die hond" moest blijven, omdat hij flink bloedde.

De man knikte kort, en stortte zich op een nieuw blik bier. En Blaf werd zowaar met rust gelaten. "Laat dat beest maar", beet de man zijn vrouw toe. "Ik heb wel iets beters te doen dan daar aandacht aan te geven". De avond veranderde in de nacht, en de nacht uiteindelijk in de morgen.

Dierendag. De pijn was alleen maar erger geworden. Blaf wist dat hij nodig naar een dierenarts moest, want de wond bleef maar open, en het bloed bleef er ook uitdruppelen. Hij drukte zijn lijf maar zo dicht mogelijk tegen de lappen deken in de mand, dat het niet te hard stroomde, maar het deed de oude Jack Russell ontzettend veel pijn.

Eten deed hij die dag ook niet meer. Waar andere dieren verwend werden, verbeet Blaf zijn pijn, en kreeg hij totaal geen aandacht. Als dit met rust gelaten worden is, dan wordt ik daar ook niet veel vrolijker van, dacht Blaf. Hij dommelde uiteindelijk in, moe geworden van de hele nacht wakkerliggen om het bloed tegen proberen te houden.

Blaf zakte weg in zijn slaap, zodat de wond weer helemaal open lag. Het bloed wilde maar niet stoppen met stromen. De dag erna was het erg stil in huis. Toen de vrouw opstond, verbaasde ze zich wel meteen dat Blaf niet al rondliep. Pas een uur later toen ze hem eten ging geven, zag ze het: Blaf bewoog niet meer. Hij had de nacht niet overleefd....

Blaf had wat je noemt een hondenleven...Maar dan één van de ergste soort. Geef je huisdier vandaag gerust wat extra aandacht, maar geef hem of haar het hele jaar door genoeg aandacht!

check ook www.finbar.web-log.nl!

Laatst bijgewerkt door Sjoert op 04-10-05 22:16, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: tags toegevoegd

**Geplaatst**: 04-10-05 20:17

Re: De dag dat Blaf met rust gelaten werd...een dierendagver

Geplaatst: 04-10-05 20:17

de inhoud is natuurlijk treurig , mar ik vind het niet echt goed geschreven

je gebruikt altijd blaf , en ik erger me er enorm aan dat je ergens bovenaan altijd "het baasje" zegt en steeds opnieuw herhaalt, ik vind het een beetje kleuterstijl geschreven, zoals : " en piet ging wandelen, en toen vond piet een bloem" ofzoiets

je herhaalt de namen altijd, ik weet eigenlijk niet goed hoe ik het moet zeggen, maar het is net hetzelfde bij de kleuterboekjes

maar de inhoud is goed. maarja , dat is wat ik ervan vind hé

en je gevoelens worden wat te weinig beschreven, het is niet gedetailleerd genoeg vind ik

het zijn maar tips hé

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-05 20:18

Re: De dag dat Blaf met rust gelaten werd...een dierendagver

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-05 20:18

Dank je! Het is ook in kinderstijl bedoeld dus dat vind ik prima dat je dat zegt...

**Geplaatst**: 04-10-05 20:21

Re: De dag dat Blaf met rust gelaten werd...een dierendagver

Geplaatst: 04-10-05 20:21

Erg aangrijpend verhaal, maar herkenbaar

Vind 't nu al zielig

Dat zulke dingen gebeuren.

**Geplaatst**: 04-10-05 20:26

Re: De dag dat Blaf met rust gelaten werd...een dierendagver

Geplaatst: 04-10-05 20:26

Ik vind het heeeeel mooi !!
Echt waar..! Heel ontroerend en ontzettend mooi

**Geplaatst**: 04-10-05 20:35

Re: De dag dat Blaf met rust gelaten werd...een dierendagver

Geplaatst: 04-10-05 20:35

Finbar schreef:
Dank je! Het is ook in kinderstijl bedoeld dus dat vind ik prima dat je dat zegt...

dan is het perfect geslaagd

het is mooi hoor, misschien kan ik eht zelfs voorlezen aan me kleine broer, maar dan ga ik het bloeddeeltje wel een beetje minimaliseren

**Geplaatst**: 04-10-05 23:44

Re: [verhaal]De dag dat Blaf met rust gelaten werd...dierend

Geplaatst: 04-10-05 23:44

Heeel erg mooi!

Stom dat zulke dingen ook irl gebeuren

Leuk verhaal(tje)!